ორი მოწმე (ნაწილი 2) სრულად + დასასრული

დიდი მადლობა ასე მოუთმენლად რომ ელოდით დასასრულს, თითოეულ თქვენგანს მადლობა ვინც კომენტარებს მიტოვებდით, იმედია დასასრული მოგეწონებათ, მე პირადად არ მეყო, კიდევ ბევრი დაჩი და ლილია მინდოდა,მაგრამ

ბრმაა,ძვირფასო,სიყვარული (3)

დილით საუზმის მომზადება დაიწყო.გაზქურასთან იდგა და ჩუმად თავის საყვარელ მელოდიას ღიღინებდა ანდრია რომ აეკრო ზურგზე და გავარვარებული ტუჩები ყელზე მიაკრო.ისე დაიბნა ნენე კინაღამ ტაფა გადმოუვარდა

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 2.

-წააგო?შეუძლებელია,ვისთან იყო პარაში.იკითხა გოგიმ გაკვირვებულმა. -მარიამი იყო მისი მოწინააღმდეგე და მარიამმა წააგებინა,მანაც გამარჯვებული რომ დაიგულა თავი გული წაუვიდა სიხარულისაგან. -მარიამმა მოუგო?კითხვა გაუმეორა ალექსანდრეს გოგიმ. -აბა?მარიამმა

ცქნაფა თავი 9

მე ერეკლე ონიანი ვარ,26 წლის,ჩემზე ბევრს არ მოგიყვებით თორემ შეიძლება გულში ჩაგივარდეთ ტოო,ამიტომ მირჩევნია ჩემს ნაცვლად ჩემს ცქნაფაზე ესაუბროთ ემა ჩემთვის?ემა ჩემთვის ვარსკვლავია,რომელიც მიუხედავად

სანუკვარი სიმშვიდე (სრულად)

მომიკითხა და მაგიდასთან დაჯდა.-პირდაპირ საქმეზე გადავალ, არ მინდა თავი მოგაბეზრო.-როგორც გინდა-გეგა გეგეჭკორს იცნობ ხო?დავინახე როგორ დაეჭიმა საბას ყელზე ძარღვები, თუმცა მშვიდად დამეთანხმა.-იმდღეს თიკას

ცხოვრება სხვა თვალით (3)

შოთამ ყველაფერი გაარკვია დილით კარები შეაღო. ნიკას ჩვილი ბაშვივით ეძინა თავის საწოლში. შოთას სიყვარულით და სიხარულით აევსო გული, ალბათ ნახევარო საათი მიშტერებოდა ნიკას თუ როგორ ბავშვივთ ეძინა თავის

ვნებიანი მასწავლებელი - 2

- შენ მოგეწონება ბიჭი რომელიც შენს წინ იტირებს რამდნჯერად რაღაც ეტკინება ? - არა ... - ხო მე მომეწონება ეგეთი გოგო! - გაუღიმა და ხელი გაუშვა. - ბნელდება წამოდი დავრუნდეთ !

თავგადასავლებით სავსე ზაფხული (5) +18

ლევანი სესილიას შეუჩერებლად კოცნიდა,ავიდნენ ნომერში,ბორძიკით მივიდნენ ლოგინამდე,სესილიამ ლევანის მაიკა წამში გახადა,ლოგინზე დააგდო და ეუბნებოდა რომ მისი ტატუს ნახვა უნდოდა,ლევანი მის ფეხებს ეფერებოდა სულ გააშიშვლა,სესილია კი საოცარ სიამოვნებას

მიყვარხარ...

თუ გინდა გეტყვი, ჩემთვის ვინა ხარ, სულის სიმშვიდე, ნაზი სუნთქვა ხარ, მთელ ჩემს სიცოცხლეს, მე შენ მოგიძღვნი, ოღონდ ნურასდროს, ნურასდროს ნუ წახვალ.

სამურაის ბოოლო წამი

ილუზიები ძველი ოცნების, საკურას ფოთოლს ქარში მისდევდა... სამურაი ვარ, ვიცი მოვკვდები , სიკვდილი, მუდამ უკანა მდევდა.