სიყვარულის დრო " 1 ნაწილი "

ზარის ღიკალზე ხელი არ აუშვია,ისე რეკავდა.არც აპირებდა ხელის აღებას.უბრალოდ არ შეეძლო,5 წუთის განმავლობაში ცდილობა,როგორმე თავი შეემზადებინა,იმისთვის რაც წინ ელოდა.თვალები გაფართოებული ქონდა,სადაც მხოლოდ შიშს ამოიკითხავდით.ხელები უკანკალებდა და სადაც

ჩამოდნნენ...

ლამაზი გოგონა ხასხასა მინდორზე.. ტურფა და უზადო, უმანკო სავსებით, ო, როგორ გელოდი.. ო, როგორ მინდოდა, ფერების ნაზავი და როგორ დავსველდი.. შემოაქანდაკეს ცეცხლისგან პრომეთე, სხეული სპილენძი, კუნთები ედენის,

DEATHLESS

უსარგებლოა ყოველი განცდა, თუკი გრძნობები სიყვარულს გასცდა ფიქრით და ცოდნით ბევრი შევძელი, მეხმარებოდა Morbid Angel_ი. გავიდა დრო და იმატა წლებმა, ბევრი მასწავლა ცხოვრების გზებმა, მინდოდა წინსვლა, არ მიყვარს ძილი

არაჯანსაღი გონება 4

ალექსს ბრაზისგან სახე მოეღრიცა და თვალებში ნაპერწკლები გაუკრთა. ხელები მომუშტა და ცისფერი თვალებით მტრულად შემომხედა. გაბრაზებულიც კი ძალიან სიმპატიური იყო. ალექსმა მზერა მამამისზე გადაიტანა. როცა მის მკაცრ სახეს გადააწყდა, ისევ მე გადმომხედა.

არანორმალური (14)

იქნებ სწრფად თქვა რაც გინდა, სახლში გვეჩქარება! – მიუბრუნდა მამა. -ხო, მოკლედ გადავწყვიტე, რომ თქვენი მოტაცებების მიზეზი პირდაპირ გითხრათ და ზედმეტად თავი აღარ შევიწუხო. ესეიგი – დივანიდან წამოხტა და დაიწყო – პირველი, სანდრო ჩემი შვილი არ არის! –

თავადაზნაურული ამბები (10)

-არ შემიძლია,ამ წამს ვერაფრით ვამართლებ! ნუთუ გაფრთხილება მაინც არ შეეძლო,თათია ოპერაციაზე შევდივარ და ვერ გაგაცილებთო?! მე რა ბევრს ვითხოვ? იქნებ ვეღარასდროს ვნახოთ ერთმანეთი? ღმერთო,ამაზე არც კი მიფიქრია-თავში წამოვიშინე ხელები,უკნიდან ვიღაცის ხმა

უარმყო ყველამ ვისაც ვიცნობდი

უარმყო ყველამ ვისაც ვიცნობდი სულ ერთეულებს მე თუ ვიხმობდი ღალატი სუფევს ამ ქვეყანაზე ნარკოტიკების ვარ შეყვანაზე საშინელება ის კი არ არის გატყუებენ თუ გარდაიცვლები ერთადერთი არს აქ ქვა სამარის ნდობით ღალატად რომ გაიცვლები ნეტავ ვის უნდა ენდო ამ

ერთხელ

დავდიოდი მე გარეულ ზღვაში. ამ ზღვაში იყო დამპალი ტყლაპი. ვტირივარ ვერ გავრკვეულვარ თავში. შხამია ეს თუ?... ნაწამლი ბანკში.

შენ სიყვარული დამიბრუნე (თავი 4)

მოტოდან გადმოვედი და ძირს დავჯექი,ჰორიზონტს ვუყურებდი და ჩუმად ვტიროდი.ცუდად ვიყავი,ძალიან ცუდად.ჩემი ტელეფონი არჩერდებოდა ამიტომ ხმა სულ გამოვურთე.დაახლოებით ერთი საათი ვიყავი ასე მერე კი მხარზე ხელის შეხება ვიგრძენი და ფიქრებიდან გამოვედი.უკან

განი’ცადე საკუთარი თავი

ჩვენ გვაქვს რეალობის სუბიექტური განცდა, რომელსაც ვერავინ წაგვართმევს და ვერც შეცვლის. ხანდახან გვსურს, რომ ვეძებოთ ჭეშმარიტება სხვებში, მათ მოვთხოვოთ ყველა გაუცემელ კითხვაზე პასუხი და ამ გზით მოვიპოვოთ სიმშვიდე. თუმცაღა ცოტა თუ უკვირდება იმ ფაქტს,