ლოდინი,ლოდინი და ლოდინი...

ოცნებებში ყველაფერი სხვაგვარადაა.იმის წარმოდგენა,რომ ჩემთან ხარ იმაზე ადვილია,ვიდრე რეალობას გავუსწორო თვალი.არ აქვს აზრი რამდენი ხანი გავა,ჩემი გრძნობა უცვლელია და ალბათ,არც შეიცვლება.ჩემში ცხოვრობ,ის დღე,როცა ვერ გხედავ,ჩემთვის დაკარგულია.რა იყო

სიყვარული და ტყუილი (2 თავი)

ბოდიშს გიხდით დაგვიანებისთვის იმედია მოგეწონებათ ბევრი შეცდომა დავუშვი, რადგან ცუდ სიტუაციაში მომიხდა დაწერა ისეთები დაიწყო მეც კი გავგიჟდი რა ფანტაზია მაქვს თქო შენიშვნები მითხარით.

"დიდებული იყო ის ზაფხული..."

დადგა ნანატრი ზაფხული,უნივერსიტეტი დამთავრდა და ყველაფერმა მშვიდად ჩაიარა,ეს ის სეზონია რომელიც, სიგიჟემდე მიყვარს და ყველაფერი საინტერესო ყოველთვის ამ სეზონზე ხდება. ჰოდა მეგობრებმა გადავწყვიტეთ, სოფელში დაგვესვენა. იმის გამო რომ ბევრნი ვართ და

შეიხის გოგო 9

ჩვენი შესვლა ხომ ეფექტური იქნებოდა მაგრამ ახლა უფრო ეფექტური იქნება რადგან შენი ეჭვიანობის გადამკიდე ძალიან დავაგვიანეთ და,ჰო!უმშვენიერესად გამოიყურები! ტუჩებზე მოწყვეტით მკოცნის და წინ მიძღვება. ღმერთო რა ძლიერად მიყვარს ეს ადამიანი?!

დასასრულის დასაწყისი (თავი მეხუთე)

- შენ კი ნეტა იცოდე როგორ გიხდება ეს კაბაა - ნელნელა მომიახლოვდა, ხელი წელზე მომხვია და თავისკენ მიმიზიდა - ნეტა იცოდე როგორ მინდა ახლა, ეგ პომადა მოგაშორო, მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან გიხდება

შეცდენილი (თავი I)

ანო დეე ადექი სკოლაში დაგაგვიანდება. ასე იწყება ჩემი ყოველი დღე... რით ვერ შევაგნებინე ამ ხალხს რომ არ მაინტერესებს საერთოდ ეს სკოლა? რა მნიშვნელობა აქვს სახლში დავრჩები თუ შატალოზე წავალ?

ღმერთი წყვდიადის

ზოგჯერ ვფიქრობ და არვიცი ვინვარ, სხვების შექმნილი, ვერ ჩამომრეცხა წვიმამ ნეტავ ოცნება ცვიოდეს ციდან, რომ დავიჭირო მეც მქონდს მინდა. სათხოვარი მაქვს ღმერთთან, თან იმდენი, რომ ვინ მოთვლის ნეტავ, გული, რომელიც ჯერ კიდევ ფეთქავს ასე ქცეულა გრძნობების

სიკვდილის დაჩქარება

-რამდენი ცხოვრობთ ამ სახლში -6 ნი -და მომვლელი რატომ აუყვანეთ? -ჩვენ ვერ ვახერხებდით მოვლას -რატომ არ გეცალათ? -დიახ -სად ნახეთ ეს მომვლელი -ნათესავმა გვირჩია -მან გაგზარდათ -დიახ ჩემი შვილებიც მისი გაზრდილია -სინდისი არ გაწუხებთ?

მატარებელი

გათენდა ჩემი ჩვეულებრივი რუტინული დღე: ავდექი, მოვწესრიგდი და წავედი სკოლაში. სკოლა ჩემი წამების ერთ-ერთი მოქმედი ხერხია, რადგან მათემმატიკა-ფიზიკაზე ალერგია მაქვს.ეს დღე ყველაზე ცუდია სასკოლო დღეებს შორის იმიტომ რომ ორივე საგანი მაქვს. კარგი სკოლას

შესაძლებელია ბედნიერების დაბრუნდება! (2 თავი)(Zayn Malik fanfiction)

იმ დღეს ბევრი იმხიარულეს. დალიეს. იცინეს. ერთმანეთს საკუთარი ისტორიები მოუყვნენ. ბოლოს სიცილის დროს გაჩერდნენ და დადარდიანდნენ. ისევ ცალ-ცალკე მოუწევდათ ყოფნა და ეს სევდიანს ხდიდა ყველას. ყველანი ჩუმად იყვნენ. იცოდნენ, რომ შეიძლებოდა ამ ხნის მერე