საყვარელი ვენები. II ნაწილი. XIV დღე. შუადღე.

ვინ არის ელზა? ვინ არის ლიზა და რა აკავშირებთ ანასთან...„დედის ჩაწვეთებულ ცრემლზე ია ამოდისო...“ როგორ ზუსტად აღწერა ჩვენმა უტკბესმა გოგლამ დედის წმინდა ბუნება... იმდენად ღრმა, უფსკერო სიტყვებია რომ ნორმალურად ვერც კი ვიგებთ მის მნიშვნელობას.

დაბრუნება (თავი10)

მე და ეკა ელენეს ვართობდით,დაღლილი უფრო მალე დავაძინეთ, ეკაც მას მიუწვა და ჩაეძინა,ფეხ აკრეფით გამოვედი აივანზე და ყავით ხელში საქანელაზე ჩამოვჯექი,ბიძაჩემის მანქანა შევნიშნე ეზოში,რამოდენიმე წამში გადმოვიდნენ ის და სანდრო ერთად. ცარიელი ჭიქა

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (25 თავი)

ერთი კვირა სწრაფად გავიდა. სახლი,სამსახური. სახლი, მერი, სამსახური, სახლი.რამდენიმე დღე რჩებოდა ელენესა და დემეტრეს ქორწილამდე,ცოტა ვნერვიულობდი რადგან მერის ყოფილ ქმართან მომიწევდა შეხვედრა,მერის კი აღელვება მხოლოდ სამსახურთან დაკავშირებულ

ზარი

-სულ შავები რატომ გაცვია ? -უბრალოდ -სად წავიდა ის გოგო რომელსაც ცხოვრება უხაროდა და ყოველთვის ღია ფერს ატარებდა? -................ -რამ შეგცვალა? -ერთმა ზარმა -ვინ დარეკა მასეთმა -საქმე იმაში არაააა ვინ დარეკა საქმე იმაშია რა ითქვა იმ ზარში -და რა

გულს ვერ უბრძანებ (6)

ლიკამ, როდესაც სახლის კარი შეაღო, საათი უკვე თორმეტს უჩვენებდა. ფრთხილად გაიარა შემოსასვლელი და კიბისკენ დაიძრა, მაგრამ ცოტნეს ხმამ შეაჩერა: -იცი რომელი საათია?- მკაცრი ხმით მიმართა დას. გოგომ ერთი ამოისუნთქა, მაჯის საათს დახედა და ძმას მიუტრიალდა

აკრძალული ხილი 18 + თავი 5

ამოღრმავებულ ხის იატაკს შორის ვაჭერ და ვცდილობ გავნთავისუფლდე მისგან. ფეხებში ისევ მკიდებს ხელებს და თავისკენ მქაჩავს,მარცხენა ხელზე ყველა ფრჩხილი ერთდროულად მტყდება,ხელები მეშვება სიღრმეებიდან და ახლა უკვე გოჩას მკლავებში მოქცეული ფეხსბის ქნევას

მოულოდნელობით სავსე დღეები

ეს ისტორია არის 14 წლის ნიტაზე,რომელიც სოფლიდან ქალაქში გადადის საცხოვრებლად,ის ცხოვრებაში ცდილობს დაბრკოლებების გადალახვას ისე რომ,არავის არ ეუბნება თავის ტკივილს.შემდეგ კი მისი ცხოვრება სრულიად უკეთესობისკენ იცვლება. -არაუშავს,აქ კარგი ადამიანები

შეპყრობილი /2/

-რა ხდება? გზაში მიწა გასკდა, წყლის მილი, კანალიზაციის ჭა გაიხსნა, საცობი იყო ... რა მოხდა ასეთი რომ დაიგვიანე და თან ასე ანათებ, რა გაცინებს ლილია? კარგად ხარ ყვავილო? -არა,არავარ კარგად გასაოცრად ვარ -როგორ? -გა-საოცრად

დასასრულის დასაწყისი (თავი მეორე)

კარებთან საკმაოდ დიდიხანი ვიდექი, საბოლოოდ მოვიკრიბე ძალა, რომ ოთახში შევსულიყავი და რამდენიმე წამით წარსულში დავბრუნებულიყავი. -გამარჯობა, ბატონო გიორგი, როგორც ჩანს ჩემი ნახვა გინდოდათ. -ჰაჰ, ბატონო გიორგი, თანაც გინდოდა-თ, - ჩაილაპარაკა ირონიულად

წერილი (ნამდვილი ამბავი )

,,ადამიანებს მხოლოდ ცხოვრება გვასწავლის ადამიანობას… შეხედე შენს თავს სარკეში და რაც ჩემი მსგავსი დაინახო, დაასამარე… წაშალე და დაივიწყე, შვილო… შენს თვალებში აუცილებლად ნახავ ბაბუას სახეს…