ჩემი დემონი (4თავი)

თავს ვუქნევ და სამზარეულოში გავდივარ, წყალი უკვე ადუღებულიყო, ჩაის ვაკეთებ, 1 კოვზი შაქარით და 1 ნაჭერი ლიმნით, ისე რომ არც ვეკითხები როგორი უყვარს, ვაპირებ რომ გავუტანო, მაგრამ თვითონ შემოდის, ორივე ჭიქას იღებს და ეზოსკენ მიდის, მეც ჩუმად მივყვები,

Après nous le déluge à venir - ჩვენს შემდეგ თუნდაც წარღვნა მოსულა.

სოლოლაკში, ამაღლების ქუჩაზე ახალ აშენებული კორპუსის წინ, მანქანში 2 ადამიანს ეძინა და ეს მათ დისკომფორტს არ უქმნიდა. არ ვიცი ალბათ სიზმარშიც კი გრძნობდნენ ერთმანეთის სიახლოვეს და ამიტომ. დილის 8 საათი

ის დაბრუნდა 3 თავი

ამ ორი კვირის განმავლობაში მე და ნიკა ძალიან დავახლოვდით.ჩამოვედით იმიტომ რომ მოგვწყინდა და თან მალე ჩემი დაბადების დღეც მოდის.მოკლედ ჩავედით ვჭამეთ და დავიწყეთ ფილმის ყურება.მე მალე მომბეზრდა

ნამდვილი ამბავი სიყვარულზე თავი 2

დილა რომ გათენდა ჩავრთე ტელეფონი და გამოტოვებული ზარები და მესიჯები ვნახე „სად ხარ მოვიდე წამოგიყვანო?““მარ რატო არ მწერ“რამე გაწყენინე ბოდიში რომ ესე მოულოდნელად გაკოცე გთხოვ მიპასუხე

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 10. საქველმოქმედო სექსი

მდაა… პირველად აღმოვჩნდი ასეთ სასიამოვნო გაურკვეველ შარში, როგორც ახლა ვარ და ვინმეს რომ ეთქვა ჩემთვის - სესი, გავა დრო და შენ ორ მამაკაცს შეხვდები და საერთოდ არანაირი მორალის ძარღვი არ შეგერხევა შუბლზეო

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 3)

თავის ოთახში იყო ლოგინზე გაწოლილი, მუცელზე ლეპტოპი ედო და სოციალურ ქსელს ათვალიერებდა. თავის რამოდენიმე ფოტოსაც გადახედა. ფოტოებზე ლაიქები და კომენტარე არასდროს აკლდა.

ჩანახატი

მამა-შვილი პარკში სეირნობს.ეს პატარა გოგონა ისე ეკვრის მამას, გეგონებათ ვინმე მის წართმევას ცდილობსო.-მამიკო შენ ხომ არ წახვალ არსად?-შენს გარეშე არა საყვარელო.-და დედიკოს როდის ვნახავთ?

Broken wings (დასასრული)

მაგრამ არ ნებდებოდა, ნივ-იუორკში გადაიყვანა, თავიანთ სახლში ექთანები დაიქირავა მის მოსავლელად, მთელი დღეს სახლიდან არ გადიოდა. მხოლოდ ის იყო და მეტი არავინ, მხოლოდ მას ხედავდა სხვა ყველაში.

საყვარელი ვენები. II ნაწილი. XIII დღე. საღამო.

25 სექტემბერი. დღე XIII. საღამო. თვალები რომ გავახილე, მზე უკვე ჩასულიყო. ლოგინიდან ნაცემ-ნაბეგვივით წამოვიმართე. ფეხები ძლივს მივათრიე სარკემდე და სკამზე ჩამოვჯექი. სარკის ზედაპირზე ჭორფლიან, ქერათმიან გოგონას ვხედავ სევდიანი თვალებით. ეს მე ვარ.

შეიხის გოგო7

მეშინოდა.ამას გავურბოდი და ზუსტად ამას ჩავუვარდი პირდაპირ მკლავებში.ჩემი უსუსურობით ისარგებლა და ძლიერად ძალიან,ძლიერად შემომხვია თავისი მარწუხები.საერთოდ გაუგებარია,უფროსწორად...ის ჩემზე ლაპარაკობს?!მე.მე მოვწონვარ?!-ნიტა.ჰო.მე შენ შემიყვარდი.