დაბრუნება (თავი4)

ცალკე რომ გადავწყვიტ გადასვლა დედჩემი ხომ გადამერია ცალკე გიგიც გაგიჯდა. მამაჩემი რატომღაც თანახმა იყო,არ ეშინოდა და არც ნერვიულობდა,დამოუკიდებელი ცხოვრების მომხრე იყო

ოსლოში (პირველი თავი)

ველანაირად ვეცადე, რომ დავმალულიყავი. ხან ჩანთა ავიფარე, ხან - წიგნი. ბოლოს, კლასიდან რომ გავდიოდით, მაშინ დამინახა. მხარზე ხელი უხეშად მომკიდა და შემომატრიალა. -ისევ შენ? მკითხა ირონიულად. -სხვათაშორის, მე ლილე მქვია და ჰო - ისევ მე! -სასიამოვნოა

"მათრობელა თაფლი" - თავი პირველი (1)

შემოდგომას თან მოჰყვა ეკლიანი ამინდები. ჯერ უნდა ნელ-ნელა ეკლო სითბოს და მერე თანდათან შეციებოდა, თუმცა წუხელ, თორმეტს როგორც გადასცდა წვიმამ დასცხო და უკანასკნელად აბრიალდა ჰაერში ზაფხულის სუნი. თორნიკე ხარბად ისუნთქავდა მის სურნელებას და

საყვარელი ვენები. II ნაწილი. XIII დღე. შუადღე.

მიყვარს, როდესაც... - ნერწყვს ხმაურიანად ყლაპავს და დიდი ხნის შეუღებავ თმას უხვად ასხმული, დიდ ბეჭდებიანი თითებით შუბლიდან იშორებს. ბეჭდები... ჩინელების მაღაზიაში ნაყიდი ლარიანი ნაგავი. ასეთ ქალს სამკაულები უყვარს. არაერთი ძვირფასი თვალი ამშვენებდა

broken wings #1

ბარბარა დადიანი 17 წლის. ყავს ძმა ლუკა დადიანი 26 წლის. მშობლები 1 წლის წინ დაკარგა ავტო ავარიაში, რომელსაც თვითონ ძლივს გადაურჩა, და ამას საკუთარ თავს აბრალებს. ძმამ ის ნივ-იუორკში გაგზავნა სწავლის გასაგრძელებლად. სრულიად მარტო, უყიდა სახლი 25

მარიონეტი (ოცდამეოთხე თავი)

ისევ წარსულს უკირკიტებდა ნინო, უცნაურია, თითქოს ახლაღა გაიაზრა, რომ ცხოვრების ნახევარზე მეტი მონატრებაში გაატარა. მუდამ ელოდა, მუდამ ენატრებოდა. არადა, ადრე ისევ გიგა ეუბნებოდა: - საკუთარ თავს რასაც ჩასძახებ, შემდეგ ის გიხდებაო. იქნებ ასეც იყო?

მარადიული სიყვარული?ჰმ... თავი (12)

-ჩემი საცოლეა-თქვა საბამ და ყველა გაჩერდა.....-რას ნიშნაავს საცოლეა-გამოვარდა ბექა და საყელოში წვდა-თქვენ აქ რას აკეთებთ-გაკვირვებულმა კითხა როცა ყველა გამოვიდა .უცებ პოლიცია და დაცვაც გამოვიდნენ

ცოცხლად მკვდარის სიზმარი

წუხელის გნახე, ჩუმათ ტიროდი,და ვერ გითხარი როგორ მიყვარდი,ხმას ვერ ვიღებდი, მაინც ვყვიროდი,შენს გვერდით ვიყავ ბოლო სიზმრამდი.შემდეგ სიზმარში ბავშვი ვიხილე,სხვისი კი არა, ძვირფასო, ჩვენი,

მოულოდნელობით სავსე ცხოვრება.

-ნიტა,ადექი სკოლაში წასვლის დროა. -კარგი რა დედიკო,სულ რაღაც 5 წუთი გთხოვ. -არა,ხომ გითხარი ადექითქო.ნიტა წამოდგა,ხელ პირი დაიბანა,კოხტად ჩაიცვა და სკოლისაკენ მიმავალ გზას გაუყვა.გზაში ნიტამ

მირჩიეთ რამე!

მირჩიეთ რამე! მომწონს ერთი ბიჭი,მომწონს არა მიყვარს და იქნებ მირჩიოთ რამე არვიცი ეას გრძნობს ჩემს მიმართ უბრალოდ მაწვალებს,ნერვებს მიშლის,მელაპარაკება,სისულელეებს აკეთებს ჩემ თვალწინ,მეხმარება,მიბრაზდება ხანდახან...მაგრამ ყველაზე საშინელება