ჩვენ არასოდეს ვიქნებით მარტო-3

დღეს წავიდეთ და დავტკბეთ ცხოვრებით-სიცილით გადახედა თათამ გოგოებს -ოჰ რა ხასიათზე ხარ?_ანა -წინა გასვლა ხომ ჩაგვეშალა ხოდა ორმაგათ ავანაზღაუროთ -კარგი სამსახურის მერე გავიდეთ-ნატალია -რა გჭირს შენ?-თათა -არაფერი-ნატალია

ფასი პირადში

გაუბედავად ვხსნი კარს და სურნელს მივყვები. საოცარი სუნია ვანილის, კარამელის, კრემის. მარწყვის და ბანანის.მაშინვე ვმშვიდდები.ის ეგრეთწოდებული მეტორტე სამზარეულოში დგას. ჩემზე ლამის ჩემივე სიმაღლით მაღალი. ხელში ხელის სათქვეფით და კრემით სავსე ჯამით.

მინდვრის ყვავილი

ტალღების ხმა, დილის სიჩუმე, უსასრულო ღამეები, გადის საათები, დღეები და მიყვები დინებას, უმისამართო მიმართულებით. ყველგან მივდივარ, ყველა ენა მესმის, მაგრამ რაარის ჩემი.

ჩვენ (თავი პირველი)

მონატრება.. არ ვიცოდი ასე ძალიან თუ გამიჭირდებოდა მის გარეშე დარჩენა,თორემ არ გავუშვებდი,არც ერთი წამით,ერთი ნაბიჯითაც შორს კი ვერ ვიქნებოდი მისგან.. არ ვიცი ნუთუ ასეთია მონატრება,მთელი სხეულით რომ გინდა იმ ადამიანს ეხებოდე და გინდოდეს მთელი

ცარიელი

სიცარიელე, რომელიც შენი ცხოვრების მთავარი კაცის გაქრობას მოაქვს, ჰგავს დემონს, რომელთან ორთაბრძოლაც ყველა მცდელობის მიუხედავად წაგებული გაქვს.

ისეთი ადამიანებიც ხომ არსებობენ...

ისეთი ადამიანებიც ხომ არსებობენ, შავი მაისურებითა და შავი შარვლებით რომ შემოიჭრებიან შენს სამყაროში და მას ყველაზე ფერადად გადააქცევენ

"ნაშუაღამევს"

ოკეანესავით ლურჯი და იდუმალი ცა,უამრქვი ვარსკვლავით იყო სადღესასწაულოდ მორთული.ჩემს წინ,დასაწვავ ბილიკზე კი სინათლის ნასახი არ იყო,მივუყვებოდი უსასრულოდ და არადა არ სრულდრბა წყეული წყვდიადი.ალბათ იცოდა როგორ პატარა ბავშვივით მეშინია სიბნელის...

მხეცი/თავი მეხუთე

უკვე შუა ღამე იყო, სადარბაზოსთან კი არავინ ჩანდა, ბადრის ძილი ერეოდა... ამაზე კი თემო ღიზიანდებოდა, რადგან ხმის გამცემი აღარ ეყოლებოდა ამიტომ იქვე ახლოს მაღაზიიდან მოიმარაგა თხილეული და ჩიფსები რომ გამოეფიხლებინა მეწყვილე და მარტოს არ ემორიგევა.

მთვარემ მოისმინა {სრულად}

- მოგეწონა? - ძაან მრცხვენია. - ძალიან ცუდი, თუკი სიამოვნების მიღება სამარცხვინოა შენთვის. - ამას მეორედ ვეღარ გამოვცდი. - იცი, რაზე ვკაიფობ? რამდენი პარტნიორი მყოლია, მაგრამ არავინ შემხვედრია შენსავით სენსიტიური. კარგი შეეგრძნებაა, როცა იაზრებ და

მეორედ (თავი 9)

- ჩვენი აუდიტორიაში ჩაკეტვით? კარგის გაკეთება თუ გინდოდა მეტი უკეთესი ვერაფერი მოიფიქრე?! იქ როგორ დაგვტოვე! - ხომ მოვედი და გავაღე მერე, რაღა გინდა, არ მოკვდი მთავარია, მოგისწარი! ეგ ყველაზე ეფექტური გეგმა იყო! - რომ გაგაგდებ აქედან შენი