არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (3 თავი)

კარგი,კარგად.-ვუთხარი,წამოვედი,მანქანაში ჩავჯექი და ტბისკენ ავიღე გეზი. იქ დამხვდა იჯდა და თითქოს არაფერი აწუხებსო ისე გაჰყურებდა ხედს. -...ეჰ,როდის გავიდა ამდენი დრო.თითქოს გუშინ იყო...-თავისთვის ლაპარაკობდა. გვერდით მივუჯექი და ქოლგა გადავაფარე,

საშიში თამაში (თავი3)

სწრაფი ნაბიჯებით გამოვედი სპორტდარბაზიდან, თითქმის სირბილით გავედი შენობიდან, გულის ცემა ასე გახშირებული არასდროს მქონია, ფეხით წავედი სახლამდე, ფიქრისთვის მარტოობა მჭირდებოდა, ცივი ჰაერის შეხება რეალობის აღქმაში მეხმარებოდა..

შემიყვარდა ის ვინც არ უნდა შემყვარებოდა 2

გაბრაზებული ავდექი და წამოვედი,უკვე ღამე იყო ,მე და ტასო ქუჩას მივუყვებოდით სახლში რომ მივედით ყველა იქ დაგვხვდა. ყველას მივესალმე და ჩემს ოთახში ავედით მე და ტასო და ფანჯარასთან,დივანზე დავსხედით და ტასომ საუბარი დამიწყო -დღეს რა დაგემართა? -რა

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 3)

ორ ჩემოდანში ძლივს ჩავატიე ლოგინზე უწესრიგოდ მიყრილ-მოყრილი ტანსაცმელი (ვინ დაყრიდა თუ არა მე?!), მაგრამ ფეხსაცმლისთვის რაღა მექნა? ხელით ხომ ვერ ვატარებდი ორ წყვილ კეტს და ბოტასებს? (ჰო, არ გაგიკვირდეთ, მაგრამ როგორღაც მივხვდი რომ ყაზბეგშ

მე ვარ ბანალური,თავნება

მე ვარ ბანალური,თავნება მგონი ზენიტში ვარ ისევ და მინდა შემოგხვიო მკლავები სუნთქვა მოგაფრქვიო კისერთან. ფიქრი გადამექცა წამება'დ.

თითქმის დაქორწინებული VIII

ბარგი მანქანაში ჩააწყო და თაფლობისთვის გასატარებლად გავემგზავრეთ ჩემთვის საძულველ რაჭაში.. კარგად ვხვდებოდი იქ რაც მელოდა.დიტო ჯოჯოხეთს გამომატარებდა,მაგრამ ვალში არც მე დავრჩებოდი..

გულის ძახილი 8

-სუპერმენი ვარ,საიდუმლოს ვერ გაგიმხელ ეს აკრძალულია.მომისმინე,გავიგე რომ დემეტრეს ელოდები,მეც მასთან ვარ მოსული და ვერ ვნახე,რადგან მნიშვნელოვანი შეხვედრა ჰქონდა.აქეთ კაფეში დავჯდეთ,გავიცნოთ ახლოს ერთმანეთი და შემდეგ ერთად მივიდეთ დემეტრესთან.მაგრამ

სტუმრად სამოთხეში

მანქანით მოგზაურობა ყოველთვის მხიბლავდა თუმცა ორი წესი მქონდა მათგანი პირველი და აუცილებელი მუსიკები იყო რომელიც მაღალ ხმაზზე უნდა ყოფილიყო ჩართული და მეორე ასევე აუცილბელი ფანჯარა უნდა ყოფილიყო ჩამოწეული ეს ბედნიერს მხიდადა მაგრამ არა ახლა...

ცხოველური გრძნობები

შენში იკლავ ცხოველურ გრძნობებს, ყოველ საღამოს ფანჯარასთან გაცქერი ქუჩას იდუმალებით მოცულია შენი სამყარო, რომელსაც დიდი დასასრული არასდროს უჩანს. ვერ გიგებენ და გაუგებრები გიჟს გიწოდებენ ვერ გწვდებიან და გიცქერიან ბნელი თვალებით ბოღმა ახჩობთ, რომ

მწვანეთვალება დემონი,ნაწილი 2,თავი 3

...ასეა მართლაც..ხანდახან თუ გულით ვირწმუნებთ და დავიჟერებთ ახალი წლის ჯადოსნურ ღამეს მართლაც აგვიხდება ოცნება თუ სურვილი და ბედნიერება ჩვენთანაც მოვა..ეს დაიჯერა ელენემაც,გაუფიქრა რომ მართალია მათ შორის ისეთი არაფერი მომხდარა მაგრამ ბედნიერად