მე + შენ = უსასრულობას (სრულად)

ახლა კი ვნატრობ მხოლოდ ერთ რამეს,რომ ჩაგეხუტო სულ ყველა ღამეს,შენზე ფიქრებში რომ აღარ დავთვრე,დიდხანს ვუყურო შენს ზღვისფერ თვალებს ფუნჯით დავხატო ეგ შენი სახე,და შეგადარო ლამაზ თეთრ მთვარეს

ასეც ხდება ხოლმე (ნაწ.2 თავი 1)

ღამის სიჩუმეში გახვეული თბილისი, მიძინებული ქალაქის პოზიციაზე მყოფიც კი ინარჩუნებდა თავის ხიბლს, რომელიც ულამაზესი იყო და ძველი უბნების, შესანიშნავი ხედებით იწონებდა თავს.

თავადაზნაურული ამბები (12)

ერთ-ერთ ღამის კლუბში ვიყავით,ჩემი რუჯით კმაყოფილი ყოველ ხუთ წუთში ერთხელ სარკეში ვიყურებოდი და ბედნიერი ვუღიმოდი ჩემს თავს,მერე წითელ პომადას ვიმატებდი ტუჩზე და კიდევ ორმაგად ბედნიერი ვიყურებოდი. -რა თვითკმაყოფილი იდიოტივით იკრიჭეები?-ყურში ჩამყვირა

ჩემი წესები (1)

დივანზე ვზივარ, ჩემს სახლში, იქ სადაც გავიზარდე, ვისწავლე სიარული, ლაპარაკი. ვზივარ, ფეხები მოკეცილი მაქ და ხელები ფეხებზე მაქ შემოხვეული, გარშემო ვიყურები, და ვათვალიერებ გარემოს, რომელმაც ამდენი

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (9თავი)

დილით,რომ გავიღვიძე ჩემ ოთხში ვიყავი.მახსოვს გუშინდელი დღე,ან რატომ უნდა დამავიწყდეს?დარწმუნებული ვარ მუდამ მემახსოვრება.დღე რომელსაც სახელიც შევურჩიე,შეიძლება ეს სულელურად ჟღერდეს მაგრა ასეა „ერთ დღე დემეტრე დადეშქელიანთნ ერთდ“ ისე ჟღერს

გულის ძახილი.თავი 3

-შემომხედე,კარგად მხედავ?მე ვარ კარდიოლოგი თუ შენ.მაშინ შენ უკეთ უნდა იციდე რა გჭირს ან გჭირდება თუ არ გჭირდება აქ ყოფნა.დაემორჩილე ექთანს და გახსოვდეს,რომ შენი სიცოცხლე ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანია.ყველა რომ დაივიწყო,მე და ლუკას ვერ

..და ახლა...

ციდან ფოთოლი ცვიოდა ლურჯი, ისეთი ლურჯი, როგორც იმედი, იქ აღარ დამხვდა ჩემი საუნჯე, წამოსაღებად როცა მივედი

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 1)

დილა მშვიდად იწყება. არც არავინ მიბურღავს ტვინს, რადგან თეაკო და ნინი საწოლზე უსწორმასწრორდ ყრიან გუშინდელი საღამოს მერე. მერე, მხედველობაშ საწოლის ქვეშ დაგდებული ვისკის ბოთლი მხვდება. სულ დაგვილევია! არა, როგორ არ მახსოვს, გოგონებმა აიტეხეს,

თითქმის დაქორწინებული V

დავუბრუნდით საწყის წერტილს.. ახლა ყველაფრის გადატანა თავიდან მოგვიწევდა.. ყველაფერზე ჩხუბი,ოინები და რაც მთავარია თავიდან ვატკენდით გულს ერთმანეთს,შემდეგ მის მოშუშებას შევეცდებოდით და ამით კიდევ უფრო დავიტანჯებოდით.

გოგონა ქუჩის ბოლოდან(თავი10)

_ჭამე_ბრძანებას გავდა მისი ხმა _არ მინდა_საინი გავწიე ხელით წინ _ჭამე მეთქი გოგო თორემ ძალით გაჭმევ_მიღრია უცებ _ცხოველო_ვუყვირე მეც _ანუ ეგრე არა კაიი_უცებ ჩემი სკამი გამოწია და მის ფეხებს შორის მომიქცია_აღე აბა პირი_კოვზი პირთან მომიტანა, მე კი