(არ დამივიწყო)

ვდგებიი გამშორდი აქედან ადამიანო! ყოველ დილით ასე მოქცევა არ გამიგია 22 წლის კაცი ხარ და ჭკუა ვერ ისწავლე. ზანტად წამოვიმართე საწოლიდან და გეზი აბაზანისკენ ავიღე.მესიამოვნა შხაპის მიღება, მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე და ბინიდან გამოვედი. ნატაშკა სად ხარ

საოცრება...

სიბნელე,სიჩუმე,საიდუმლო... ჩვენ,ყველას გვიწევს გადაწყვეტილებების მიღება. ხანდახან ვაკეთებთ იმას,რაც გვინდა, მიუხედავად იმისა, რომ არ შეიძლება. ვიქცევით ისე, რომ ჩაქოლვას ვიმსახურებთ. ისინი ამას ვერ გაიგებენ. მხოლოდ გაგვამტყუნებენ და შენზე ან ჩვენზე

ერთი ამოსუნთქვით

შავი მრგვალი საბურავი, ჰაეროვნად მისრიალებდა სველ მოლიპულ გზაზე, თითქის არც კი ეხებოდა ასფალტს, ფრენის სიმულაციას ქმნიდა და ალბათ მალე გაფრინდებოდა კიდეც. შეგრძნებით აღტაცებული უფრო და უფრო ატრიალებდა მარჯვენა ხელს და სისწრაფეც უფრო იმატებდა. არ

წერილები.(მეოთხე თავი)

ერთხელ შემინიშნავს. როგორ გაფაციცებით მეძებდი როდესაც ჩემი ესემესი მიიღე. ჩვენი ნოემბერი? როგორი გიჟი ღამე იყო! ელენა. ყველა დეტალი მახსოვს, მითხარი, რომ შენც..” *

ჩემეული...

მსიამოვნებს ის ფაქტი,რომ შემიძლია გარემოს ვარდისფერი სათვალეებით ვუცქირო.ყოფილა მომენტები როდესაც ეს სივარდისფრე გაფერმკრთალებულა და ნაცრისფერი ელფერი გადაკვროდა ყველაფერს თუმცა მცირე დროით.ახლა კი ყველა ვარდისფერთან მიახლოებული ხილის ფერი მიყვარს:

ჩემო ფერიავ

დაღამდა! სამყარომ ფერი დაკარგა, ირგვლივ ყველაფერი წყვდიადს ემსგავსა, რით ვერ დამთავრდა?! ჩემი გრძნობები ხელში ჩამაკვდა,

თითქმის დაქორწინებული III

როგორც ჩანს ღამით მომხსნა ბორკილი,რადგან თვითონ ისევ ეძინა.. ერთმა ძალიან ბოროტულმა იდეამ გამიელვა თავში და სასწრაფოდ მის დაგემვას შევუდექი.. იმის გააზრებამ თუ რა დაემართებოდა დიტოს ძალიან გამახალისა,ამიტომ სააბაზანოში შევედი..

სიყვარულის დრო " 2 ნაწილი "

- ნუ დამყვები_გაბრაზებული სწრაფად შეტრიალდა მისკენ,თაიამ ვერ მოასწრო შეჩერება და პირდაპირ ბიჭის მკლავებში აღმოჩნდა. - მინდა და დაგყვები,ჩემი ნება არის_ბიჭის გაბრაზებული თვალებისთვის ყურადღება არ მიუქცევია გაუღიმა და ხელი მისი სახისკენ წაიღო.

გოგონა ქუჩის ბოლოდან(თავი 9)

ბავშვებმა გადავწყვიტეთ სალაშქროთ წავსულიყავით ტყეში და ყველაფერი გვენახა, ამიტომაც მალე მოვემზადეთ ზურგჩანთაში საჭმელები მოვიმარაგეთ და წავედით, _აუუ რა სილამაზეა_წარმოვთქვი აღფრთოვანებულმა და ირგვლივ მიმოვიხედე, ყველაფერი სამოთხეს გავდა ასეთი

უსიტყვოდ (თავი 2)

მართლაც მალე გავიდა ესღამე..დილით ლიზიმ თავი მოიწესრიგა სახლი დაალაგა და ბექასთან წავიდა..კარზე ისევ ნახევარი საათი აკაკუნა და ბოლოს გაუღო ბექამ..შორტის ამარა იყო და ისევ ლიზიმ გააღვიძა მაგრამ შეეჩვია უკვე,4წელია ასეხდება..ლიზი ბექას მოეხვია და