ზღვასავით ლურჯი თვალები (ნაწილი 2)

მომესმა ზურგს უკან, ოდნავ ხმის კანკალით წარმოთქმული ერთადერთი სიტყვა, რომელიც იმ წამს მთელს სამყაროს მერჩივნა. დენდარტყმულივით შემოვბრუნდი, თებე უკვე ფეხზე წამომდგარიყო, პატარა ბიჭივით აცანცარებული მივეჭერი და მთელი ძალით ჩავეხუტე, ჰაერში

GAMA- ბრძოლა შიშველი ხელებით. 7

ამ გაგების მერე დედა თითქოს მოტყდა და მობერდა, განიცდიდა ქმარს რომელიც ერთ დროს თავზე მეტად უყვარდა. ერთხელ ლექსომ დანანებითაც კი თქვა რომ სიმართლის თქმა დედასთვის კარგი გადაწყვეტილება არ იყო ...

კუბიდონი ციხის კართან

თითქოს დრო არ მიდის წყდება, თითქოს ტკივილს აღარ უჩანს ბოლო თითქოს ყველაფერი მორჩა თითქოს აღარახარ მარტო...

არეკლილი ანარეკლი (სრულად)

ოცნების სახლი ააშენეს ახალი სახლის ცენტრალურ კედელზე დაინახავდით განახლებულ სარკეს, ძველი ჩარჩოთი რომელის უკანაც ნახატი იმალებოდა მრავალი წელი ირეკლავდა ბედნიერი სამის ცხოვრებას არეკლილი ანარეკლი სავსე იყო ფერებით

ფსკერი 6

მეა დილის ზმანებამ გამოაფხიზლა. ნარნარით , წამოდგა საწოლიდან, ასევე ნარნარით მიიღო აბაზანა , თხელი , მუხლს ცოტა აცდენილი კაბა მოირგო და საზაუზმოდ გაემართა. ბედნიერი იყო. მისი თვალებიდან, კაშკაშა შუქი იღვრებოდა.

ზღვასავით ლურჯი თვალები(ნაწილი 1)

ერთხანს თვალმოუშორებლად ავყურებდი საკმაოდ მაღალ, მიმზიდველ მამაკაცს ხორბლისფერი კანით, მსხვილი ტუჩბით, სულ ოდნავ კეხიანი ცხვირით, რომელსაც სახე სისრულეში მოყავდა და სრულყოფილებას ქმნიდა და... რაც მთავარია უძირო, ზუსტად ზღვისფერი მუქი ლურჯი თვალები,

ოცნებად დარჩენილი სიყვარული (სრულად)

სკოლაში ვიყავი როცა მისი სახელი პირველად გავიგე, თვალით არასდროს მენახა, მხოლოდ მის შესახებ ვიგებდი სიახლეებს და ეს უხილავი ადამიანი ისე მაინტერესებდა როგორც არასდროს არავინ. პირველად რომ დავინახე არვიცი რა ვიგრძენი მაგრამ მას შემდეგ თვალით ყველგან

უსათაურო

შენი სახის ანარეკლი ჩემი გულის ყოველ წერტილს. შენი სულის ანარეკლი ჩემი გულის ყოველ წერტილს. გულის წყვეტა სულის ტანჯვა მონატრების ყოველ წამსაც. ვერ ვუყურებ ვეღარც სხვასაც, ვერ გავუგე ვეღარც თავსაც.

იალქნიანი ნავები (სრულად)

ქალაქი ღამის ნისლში ცურავდა მიტოვებული ქარავანივით. სიბნელის ტალღები ერთმანეთს ეხეთქებოდნენ ბოროტება წვიმის წვეთებივით აგიჟებდა ზღვას.
 და იქ სადღაც ქუჩის კუთხეში უცნობთა ხმები ერთმანეთში ვერ ბჭობდნენ ვის ეკუთვნოდა „მკვლელის ღირსება“.
 იქ სადღაც

დაწექი სახურავზე

დაწექი სახურავზე პირაღმა და იფიქრე კოსმოსზე. მიიღე კოსმოსი. მიიღე უსაზღვრო თავისუფლება, ენტროპია, ევოლუციური მეტამორფოზები, კოშმარები, ომები, ძილი, სიზმრები.