გარეწარის დღიურები (დღე 1)

მოკლედ არ ვიცი როგორ ავღწერო ეს ნაწარმოები, უბრალოდ წაიკითხეთ და მიხვდებით თუ რამდენად მოკლედაა აღწერილი თვითონ შიგნითვე.აქ აღწერილი ყველა ისტორია რეალურია...მოკლედ, დღეს 11 თებევრვალია,

გავიმარჯვოთ

სიყვარულიც კი აქციეს მწუხრის ოხვრად,მეგობრობაც გადაიქცა მწვავე ბოღმად,გაღიმებას ჩაგითვლიან გიჟურ ბოდვად,პირფერობა დაგრჩენოდეთ თქვენთვის ოხრად. ღირსეულად ვეღარ აქცევს გრძნობა ამ ხალხს,ვარდისფერიც

გოგონა ქუჩის ბოლოდან(თავი 7)

_მოვდივარ_გავყვირე და თვალების ფშვნეტით გავაღე კარი უცებ ქარბორბალასავით შემოვარდა ტასო_გაემზადე მივდივართ_სიცილით მითხრა_სად მივდივართ?_"შენ ვერა ხარს თვალებით"გავხედე ტასოს_მასე ნუ მიყურებ

დრო გადიოდა

დრო გადიოდა, დრო ვეღარ სუნთქავდა ის წუხდა ამაზე და ჩუმად მოთქვამდა ცრემლები თვალებზე მღელვარედ დიოდა დრო ვეღარ ცოცხლობდა, ის მხოლოდ კიოდა.დრომ გული ატკინა ცოცხალს და დატანჯა მან მისი სული

კაფანდრა [15]

გაკვირვებული, შეშინებული და ძალიან გაბრაზებული იჯდა დივანზე და მის წინ მდგარ შავებში გამოწყობილ მაღალ მამაკაცს აკვირდებოდა. ვერაფრით ვერ წარმოიდგენდა თარაში ამ ყველაფერს ამ დღისთვის თუ ამზადებდა. ვიწრო ქუჩაზე თურმე იმიტომ დაჰყავდა რომ ერთ მშვენიერ

პაემანის დღიურები. თავი 2. ჩაშლილი პაემანი

მანქანის ფარების სინათლემ გამომაფხიზლა. გული, რასაც ჰქვია, ფეხებში გამეპარა სიხარულისგან და შვებით ამოვისუნთქე. მის ახალთახალ „პორშე კაიანს“ უკვე ვცნობდი. არა, თავიდან ვერ ვცნობდი, მაგრამ პარასკევს,

შეუფასებელი გრძნობა თავი2

-არა,არ შემიძლია ვაპატიო.ამდენი წლის შემდეგ,უფრო გაიზარდა ზიზღი.მე ჩემმა სიყვარულმა დამაბრმავა და მე ვიმკი ამ შეცდომის შედეგებს მარტოობით უკვე წლებია.მთელი ეს დრო მე თქვენით ვიცოცხლე,თქვენზე

არანორმალური (13)

ყველანი შოკირებულები იჯდნენ. ჩემს გამოსვლას ჯერ კიდევ ხარშავდნენ. მხოლოდ სალომე გვიყურებდა მხიარულად, რადგან იცოდა რომ ეს ყველაფერი ოდესღაც ისედაც მოხდებოდა. მაია დეიდასაც ძალიან გაუხარდა. მე და ნოეს გვითხრა,

მან სიყვარული მოიპარა (III ნაწილი )

ყველაზე მწარე გაკვეთილი ცხოვრებაში ისაა, როდესაც ვგრძნობთ რომ შეცდომა დავუშვით. თუმცა ეს საბაბს არ გვაძლევს, მომავალზე ხელი ჩავიქნიოთ და იმ გრძნობაზე უარი ვთქვათ, რითაც ყოველი ადამიანი სულდგულობს. ბევრი ვერ ტკბება მისით და რადგან ერთხელ ან

ნეკნი დავკარგე, ხალხო, ბობოლა!

წინ მელის ჯვარი შემკული ეკლით, უკან სიკვდილი და სიმარტოვე, მინდა იცოდეთ, ასე რომ ეტრფით, ის ნეკნი გუშინ ობლად დავტოვე..