ჩემი ტკივილი (სრულად)

უსიცოცხლო სახეზე ვაკვირდებოდი და, გული მეკუმშებოდა ტკივილისგან.. გულს მისერავდა მისი სიჩუმე.. მის თვალებს ვერ ვხედავდი,სული მილპებოდა.

გოგონა საქართველოდან! 1

საქართველო,სვანეთი,1606 წელი გამარჯობა!მე მია ვარ! 15 წლის! სვანეთიდან! მაღალი,შავი გრძეელი თმებით,მწვანე თვალებით და თეთრი კანით,როგორც მეუბნებოდნენ ულამაზესი ვიყავი და მართლაც ასე იყო ვცხოვრობ სვანეთის ერთ-ერთ სოფელში,მყავს 5 ძმა და 16 ბიჭი

მოლიპულ გზაზე

მეგობრებო ეს მეორე თავია. ვიმედოვნებ რომ მოგეწონებათ . ველი შეფასებებს. პ.ს სურათზე პასუხისმგებელი არ ვარ. აზრზე არ ვარ საიდან იტვირთება საშინელი სისწრაფით ავრბივარ კიბეებზე ვუხვევ და.. პირდაპირ ვასკდები დამლაგებელს, რომელსაც ცალ ხელში იატაკის ჩვარი

სახლი ბარისახოზე (სრულად)

გეფიცებთ, ჰო, ყველაფერს გეფიცებით. იმ დღეს ვგრძნობდი...გესმით?! ვგრძნობდი, არა , ახლა იტყვით იტყუებაო... არც გამიკვირდება, იმ დღესაც ხომ ეს მოვისმინე? ჯერ დედაჩემისგან , მერე, სხვა ოჯახის წევრებისგან, დაქალისგანაც, და სულ ბოლოს უფროსისგანაც.

***

იქნებ, იმ ღამეს ზღაპარში თოვდა, ჩვენ რომ გვათოვდა გრძნობების ბარდნით... მე კი, გეძახდი ჩემს გულის ქროლვას და შენ სუნთქავდი დეკემბრის კრძალვით.

ცუდი ბიჭის პატარა გოგო (17 თავი)

ესეც მეჩვიდმეტე თავი. დიდი მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ და მოგწონთ, თუ რამე შენიშვნა გაქვთ დაწერეთ და ვეცდები გამოვასწორო. ან პერსონაჟში თუ არ მოგწონთ რამე.. შემდეგი თავს ხვალ დავდებ.მთელი ღამე არ მძინებია და დემეტრეს ვადევნებდი თვალყურს. საშინლად

კესანე (სრულად)

კესანემ შვებით ამოისუნთქა და ოდნავ გაიღიმა. წყვილი ნელი ნაბიჯებით მიიწევდა ეზოს სიღრმისკენ. გოგონამ მხოლოდ ახლა შეათვალიერა კარგად ალექსანდრე. მისი შავი თვალები, ალბათ ნებისმიერს თავგზას აუბნევდა. ყოველ შემთხვევაში, კესო ყოველთვის იყო მისი მზერის

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეოთხე თავი(16)

სოფია საწოლზე იჯდა და ჩუმად იყო.ხმას ვერ იღებდა.მის გონებაში და გულში ახლა ერთად უამრავი გრძნობა ირეოდა.ამ ახალმა ამბავმა თავბრუ დაახვია და ფიქრის უნარიც წაართვა.გულიც უფრო ჩქარა უცემდა,ჯერ კიდევ ვერ გაეანალიზებინა თუ რა ხდებოდა მის თავს.

პირველი და უკანასკმნელი (3 თავი)

ცოტახანი ისაუბრეს შემდეგ კი კოცონის დანთება გადაწყვიტეს.ცოტახანში დიდი კოცონი ააგიზგიზეს,დემეტრემ ანის დანაპირები შეახსენა. -ანი,ხო გვიმღერებ? -დემეტრე,მე ვთქვი თუ ხასათზე ვიქნები მაგ შემთხვევაში ვიმრერებდი. -მერე,უხაასიათოდ არხარ,ამიტომაც აიღე

ყველას წინააღმდეგ (თავი 12)

ლუკას არყოფნის პერიოდში ბუნაგში ბევრი რამ შევცვალე. მითუმეტეს გაყვანილობა წესრიგში იყო და სამზარეულოც და სააბაზანოც სრულიად მოვაწესრიგე.. ახლა მივხვდი რომ სწორადაც მოვქცეულვარ. ვიცოდი ტორტს თვითონ მოიტანდა ამიტომ გადავწყვი