ნებას გაძლევ ...სრულად...

-რა?! -დაბნეული ვუბრუნებ კითხვას, პასუხად კი ჩემს არათითზე მორგებულ ყვითელ რგოლებს უყურებს. ოდნავ სევდიანად მეღიმება და ბეჭედს ვუყურებ. -არა-ვამბობ ოდნავ ხმადაბლა.-ჩემი მშობლებისაა, მე...-ხმა მებზარება, მინდა ვუთხრა, რომ მათ სახსოვრად მაქვს, მათი

სხვა ხედი (III და IV თავები)

თუ ოდესმე გიცდიათ რამე დაგეწერათ, მაშინ ის გრძნობაც გექნებათ გამოცდილი, როცა ყველა უჯრედით გრძნობ, სხეულში როგორ დაქრიან ერთმანეთში არეული გამოსახულებები, გწყურია თავი მოუყარო, ააწყო და უფუნქციოდ მოხეტიალე ასოებს ერთად შეკინძულს სიცოცხლე აჩუქო.

სიჩუმე. თავი (4)

ლიკა სურვილებითა და ოცნებებით სავსე გოგონაა, იგი ბავშვობიდანვე უარს ამბობს თინეიჯერულ თანამედროვე ცხოვრებაზე და ყველასგან მალულად მის გულს, თავისი საუკეთესო მეგობარი და მეზობელი- ილია რობაქიძე იკავებს. ყველაფერი იცვლება - სურვილებსა და სიყვარულს

ნაცრის-ფერი გოგონა (საცდელი თავი)

ნაცრისფერი გოგონები თითქოს სხვა პლანეტიდან ვართ და ვერასდროს ვიპოვით ჩვენს ადგილს თქვენს გვერდით დედამიწაზე.მე სალი ვარ, გოგონა რომელმაც 21 წელი საკუთარ ჩრდილში გაატარა,რთული შესამჩნევი,იმიტომ არა რომ კარგი ვარ,

უშენობით

უშენობით ფიქრებსაც წაეყინათ თითები,თითქოს სიომ აზრებსაც აუშალა სათავე ახლა ისე მწყურიხარ არვის არ ვედარები,ფანტაზიამ შენ ლანდთან მოიგლოვა სამარე.ნაცნობ ქუჩებს მარტოკამ მივაკოთხო როგორ მე,ვშიშობ მკითხონ

სიკვდილის ანგელოზი თავი 1

წვიმდა, ყველაფერი ბინდს მოეცვა, მხოლოდ წვეთების მხა ისმოდა და რაღაც ჩხარუნის, არ კაკუნის, ქუსლების კაკუნის ხმა ისმოდა, მას ერთვოდა სლუკინი, ქალი ტოროდა. ღამის პირველ საათს გვარიანად გადასცილდა, რას აკეთებდა ახალგაზრდა

ცუდი ბიჭის პატარა გოგო (15 თავი)

ესეც მეთხუთმეტე თავი. დიდი მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ და მოგწონთ, თუ რამე შენიშვნა გაქვთ დაწერეთ და ვეცდები გამოვასწორო. ან პერსონაჟში თუ არ მოგწონთ რამე.. შემდეგი თავს ხვალ დავდებ.კლუბიდან გამოვედი და ტელეფონში

ანუკი(7)

-ლიზის ჩემოდანში ჩადებ და მერე სადმე პადვალისნაირ სასტუმროში მიიყვან?-არ წამოვა.-ნაღდად? და რო გამოგეკიდოთ?დიტოს არ შეეძლო ამ შესაძლებლობების გამოტოვება, ამ სიტუაციის გამო ალბათ მთელი ცხოვრება ესე გააგრძელებდა მის დაცინვას.

ოლეანდრა (3)

*-*-* მეორე კვირა იწურებოდა, თავადთან არასახარბიელო ჭორები მიდიოდა. იმ დღეს, ქალაქისა თუ ახლომახლო სოფლების მაცხოვრებლები თავადის სახლში მომხდარ ამბავზე ჩურჩულებდნენ. მანამ სჯეროდათ მომხდარის აბსურდულობის, სანამ ახალგაზრდა, ცხრამეტიოდე წლის ბიჭმა

ზღვარზე

მაღალი შენობების მიღმა მზე ნელნელა იწურება, წუთიერი ცხოვრებისგან დაღლილი, უკიდეგანო დასალიერში სამოგზაუროდ მიედინება და მასთან ერთად იკარგება სინათლე, სიკეთე, იმედი და სათავეში ექცევა სიბნელე, წყვდიადი და უიმედობა,