უკვე ჩემი დაგარქვი ფერია (სრულად)

გოგონა იყო ეზოში...შავი გრძელი თმით, თაფისფერი თვალლებით თვალები რომლებიდანაც დიდი სითბო მოდიოდა... სულ რაღაც 9 წლის იყო მაგრამ ბედმა არ დაინდო...გოგონა რომელსაც ყველა უყვარდა და და გოგონა რომელიც ყველას უყვარდა. ლაღი იყო მისი მხიარულება გადამდებიც

სასიყვარულო სურათები

“სიყვარული სხვა არაფერია, თუ არა ბუნების უმაღლესი პოეზია” – ნოვალისი “სიყვარული იმას ნიშნავს, რომ დღისით და ღამით შენს წინაშე შენი საყვარელი ქალის სახე გედგეს, გესმოდეს მისი მომაჯადოებელი ხმა, ცხოვრობდე მისი ფიქრით, მისი მგრძნობელობით” – ანაკრეოტი

სკოლა (დასასრული)

“ნიტა მე შენ მიყვარხარ”- მითხრა მან და თითქოს სადღაც, უსასრულობაში დავიკარგე. ჩემი სხეული მთლიანად კანკალებდა, ჩემს მუცელში პეპლები კიარა, დინოზავრები დარბოდნენ თითქოს. პირველი კოცნა, თემო... ეს დღე არასოდეს დამავიწყდება, მისი სიტყვები არასოდეს

ცუდი ბიჭის პატარა გოგო (14 თავი)

ჩემთვის თბილად საწოლში ვიწექი და ლამაზ სიზმრებს ვნახულობდი, როცა ვიღაც ყვირილით შემოვარდა ჩემ ოთახში. - აააა გაიღვიძე თვალებს ვახელ და გიჟივით წამოვხტი საწოლიდან. ანა შემოვარდა თოვლის ბაბუის ქუდით ჩემ ოთახში და ხელში ყალბი თოვლი ეჭირა და სახეში

სანდრო. ჩემი მზე. (ნაწილი 1)

სანდრო შემთხვევით გავიცანი. თუმცა, მგონი, ახლა, როცა რვა წლის შემდეგ, მას კვლავ ვუყურებ, მჯერა, რომ შემთხვევით არაფერი არ ხდება. სანდრო შემთხვევით გავიცანი და მგონი, ეს იყო ყველაზე ბედნიერი და რთული მომენტი ჩემს ცხოვრებაში. მე ის შემიყვარდა. და ეს

შემთხვევებისგან შემდგარი ცხოვრება. ნაწილი მეორე

ლიზარაზუს ოთახს ფანჯრიდან შემოსული მანქანების ფარების ფერმრკრთალი შუქი ოდნავ და პერიოდულად ანათებს, გიო კი არ ჩანს, ლიზარაზუსაც ძილმა გვერდით ჩაუარა და თითქოს ვერ შეამჩნია, ფიქრები... აწვალებს უაზრო ფიქრები, ფიქრებში ერევა სახელები, გარუჩა, გიო,

სიყვარულისთვის

ყოველთვის მჯეროდა,რომ ნამდვილი სიყვარული არსებობს.გულის სიღრმეში ყოველთვის მწამდა,რომ ერთ მშვენიერ დღეს მეც განვიცდიდი ამ წმინდა გრძნობას.ბუნებით რომანტიკოსს,ბევრჯერ ჩამიფიქრია სურვილი ვარსკვლავის ჩამოვარდნისას.მიყვარდა ჰორიზზონტზე

თუ არსებობ მაშინ ისე უნდა ბრწყინავდე როგორც ერთადერთი ვარსკვლავი

ლიდიას მოსწონდა ყველა ის ადამიანი ვინც საკუთარ საქმეს კარგად ასრულებდა, ხშირად შეპარულა სამზარეულოში და შეფ მზარეულის საოცრად დახვეწილ ხელის მოძრაობებს აკვირდებოდა. მძღოლს თხოვდა გაეჩერებინა იქ სადაც ხანძარი იყო, ის კი დადგებოდა და უყურებდა თუ რა

წინ ულმობელი, თეთრი ზამთარია!

ახლა, როცა შენგან წასულს ძველი ოცნებები ფიქრში ამრევია, ერთად-ერთი რამე, რაც კი ქვეყნად მახსოვს მწვანე, ბინდწაკრული შენი თვალებია.

უსამართლობის ზეიმი მთებში

ჰო. მარიამობის საჩუქარიაო, ვერ მოითმინა და წინასწარ მომცა. მაინც როგორი ძლიერია არა? - ხმადაბალი სიტყვები ქარის ხმაურშიც სწვდება ძმის სმენას. - ხევსურია და, როგორ გინდა აბა... შენც მასავით ძლიერი ქალი იქნები, ოღონდ არ მინდა მასსავით დაგემართოს -