სხვანაირი (2)

ლუსი ამ საუბრიდან ერთ რაღაცას მიხვდა, როგორც ჩანდა, საქმე საერიოზულად იყო და ისინი ცდილობდნენ მისგან რაღაცების დამალვას. თუმცა სანამ ყველაფრის გარკვევას შეძლებდა, მათ უნდა დამორჩილებოდა და სოფელში უნდა წასულიყო.

რაღაც,ამდაგვარი...

ისტორიას ალექსი აღარ ჰყავს,მწერალს-საკუთარი თავი. ბოლო დროს უცნაურად იქცევა,ყველაფერზე იღიმის,ბევრს ლაპარაკობს და ხშირად სძინავს.აღარავის და აღარაფერს აკვირდება,ქუჩაშიც უკვე თავდახრილი,ჩაფიქრებული დადის. ნეტავ,რა უდევს იმ გულში ან პატარა თავში,რაზე

სიჩუმე.

ადამიანების ცხოვრება ერთ დიდ სამყაროს ჰგავს, მის ირგვლივ წყნარად მოფარფატე შავი პრობლემების თანხლებით, რომლებიც ამ სამყაროებში მოულოდნელად იჭრებიან და ირგვლივ ყველაფერს ცვლიან.ლიკა ოცი წლის ახალგაზრდა გოგონაა, სწორედ

სექსუალური განათლება (თავი 12)

- არ იყო საჭირო კარგად ვარ ... წავალ ექიმო.- კი ბატონო შეგიძლიათ წახვიდეთ,, სანერვიულებელი აღარაფერია ,ბუნებრივი მოვლენაა ფეხმძიმობის დროს ასეთი ამბები ...რეტი მემგონი ისევ დამესხა როდესაც დავინახე როგორი გაოგნებული სახეებით

ცუდი ბიჭის პატარა გოგო (10 თავი)

ესეც მეათე თავი. დიდი მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ და მოგწონთ, თუ რამე შენიშვნა გაქვთ დაწერეთ და ვეცდები გამოვასწორო. ან პერსონაჟში თუ არ მოგწონთ რამე.. შემდეგი თავს ხვალ დავდებ.მე და ანა სიცილით გამოვდიოდით სადარბაზოდან

მოხეტიალე სული (ნაწილი II)

სახე გამიმკაცრდა და ჩემს თვალებში სიძულვილმა დაისადგურა. -არ გაბედო!მოახლოებაც კი არ გაბედო ჩემთან... გასაგებია?!-ჯეკი თავისი ჭკუით ცდილობდა უმანკო სახე მიეღო. ჩემსკენ გამოემართა. მე უკან დავიხიე... ის შეჩერდა და მეც გავჩერდი.

შემოდგომის ფოთოლი...

ახლა ნოემბერია...ფოთოლცვენა თითქმის დასრულებულია...ჰაერში მძიმე სუნი ტრიალებს...ხეზე შერჩენილი ფოთლების დათვლა,ისევეა შესაძლებელი,როგორც ჩემი დარჩენილი დღეების...მე სიმსივნე მაქვს.უკვე ერთი წელი და ოთხი თვეა სიმსივნეს ვებრძვი...

მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(29)

იმ ღამით არ არსებობდა არავინ ხორგუანისა და კონჯარიას გარდა. იმ ღამით მხოლოდ ორნი იყვნენ ,ერთად ,ერთმანეთისთვის. პირველად და იქნებ უკანასკნელადაც. გამომშვიდობებას ჰგავდა ყველაფერი, ყველა გრძნობა , ემოცია ერთ ღამეში ჩაეტია, ყველა შეხება ამბავს

სოხუმსკი (საცდელი თავი)

დიანა გვაგვიანდება.. გესმის გოგო? დიანა ადექითქო!  ნახევრად მძინარეს მესმის ბრაზით ნათქვამი სიტყვები და ცალ თცალს ვახელ.  -ადექი დროზე! ცოფიანი ძაღლივით დამყურებს ზემოდან.  ხმის ამოუღებლად ვდგები საწოლიდან და ხელებს სახეზე ვისვამ. მთქნარებითა და

ა.ა (6)

შეგიძლია თვალები მაინც გაახილო. მითხრა ირონიულად ორი წუთის შემდეგ. ვერ ვხვდები რა მოხდა, ან საერთოდაც რა ხდებოდა. მთელი სხეული მითრთოლავდა და ტაო დაყრილი გაშეშებული ვიჯექი. ენა ჩამვარდნოდა მაგრამ გონებაში ბავშვობის ფრაგმენტები მიელავდა. სკოლაში