"ილიანი" (თავი 5 )

-რამე მოხდა? -არა, უბრალოდ საკმაოდ მოგეკიდა და შემეშინდა არ წაქცეულიყავი, ხელს არ შეგიშლი უბრალოდ დახმარება მინდოდა. გამეღიმა, ასეთი სითბოთი მივხვდი დანაშაულის გამოსწორებას ცდილობდა, პირის გაღებას ვაპირებდი შარდის ბუშტმა კიდევ რომ შემახსენა თავი და

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 4 თავი )

თურმე ქმარი რომელშიც დარწმუნებული ვარ და მგონია რომ არაფერს მიმალავს ნარკომანია და მხოლოდ იმისთვის რომ არ დავორსულდე ორსულობის საწინააღმდეგო აბებს მასმევს... რატომ ნოე? რატომ ხარ ასეთი ეგოისტი? რა იფიქრე ჩემთან სე**ით დაკმაყოფილდებოდი და მორჩა? ესაა

მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(26)

შეიკურთხა უმისამართოდ და სწრაფა გაეცალა იქაურობას. ამ ქალს უკვე ჭკუიდან გადაჰყავდა, აზარტში შევიდა იმდენად რომ მთელი ღამე იჯდა და ინფორმაციას იკვლევდა ელეონორას შესახებ. ყველგან ერთი და იგივე ეწერა,შეხვერები, საქმიანი ვიზიტები, ყველაფერი რისი

ა.ა (4)

წამით ჩემს გარშემო ყველაფერი გაქრა, გათეთრდა. მაინც ვგრძნობდი დაჭიმულ კუ ნთებს როგორ ვამოძრავებდი. თვალები დავხუჭე და ისევ გავახილე. ახლა სრული სიშავე იყო. ვერ გამეგო რახდებოდა. ჩემი მუსიკა სადღაც გაგქრა. რაღაც ყურში მიწუოდა. ბოლოს ჰაერი ვიგრძენი,

''სიყვარულის ორმოცი წესი'' - რჩეული ფრაზები (2)

''ის ათასობით ადამიანის სიყვარულის, პატივისცემისა და აღტაცების საგანია, მაგრამ თავად, მიზეზთა და მიზეზთა გამო , სიყვარულისგან შორს არის. '' ყოველთვის ასე იყო - როგორც კი სიმართლეს ეტყოდი, მაშინვე შეგიძულებდნენ. რაც მეტს ელაპარაკებოდი სიყვარულზე,

საბედისწერო სიყვარული (თავი 1)

როგორ დავიწყო? ,,once upon a time" თუ ,,one beautyful day" მოკლედ არ ვიცი, რიგორ დაიწყებდა სხვა, ან როგორ მოგეწონებათ თქვენ? ადამიანი, ხომ ინდივიდია? განა, ამას არ ამტკიცებს მეცნიერება? ხო და, მე, დასაწყისში ჩემი სურვილის თქმა მინდა. განსხვავებულად,

აისჰევენი (5 თავი ერთად)

რიჩარდის გულმა სწრაფად დაიწყო ფეთქვა,როცა ვენდის სახე მის სახესთან აღმოჩნდა.სახე,რომელიც მისი არასდროს გახდებოდა და არც ქონდა უფლება,რომ ამაზე ეფიქრა. ვენდიმ ნაყინი ნაზად ალოკა მისი ტუჩებიდან. რიჩარდს ეგონა,რომ გული გაუსკდებოდა. ვენდიმ აკოცა

ბედნიერების პარანოია (2 თავი)

მიუხედავად იმისა, ბედნიერების მეშინია, მაინც მგონია, არსებობს რაღაც გრძნობა, რომელიც გაიძულებს ბედნიერების გჯეროდეს. როგორც იქნა, მატარებელი ჩავიდა. შიმშილი ვიგრძენი და ვაგონიდან ჩამოვედი. ტანზე კვლავ ის ტანსაცმელი მაცვია. მაქვს 100 ლარი და იმედი,

შავ–თეთრი

ვინ იცის უკვე მერამდენე ბართს ვიღებ. ყველაფრის მოყოლას თავიდან ვიწყებ, არც დეტალები მრჩება უყურადღებოდ. ვწერ, თან ვიცინი, ვტირი. როცა დასასრულისკენ მივდივარ სახიდან ღიმილიც მშორდება, ცრემლიც მაშრება და მელანიც წრება. მიჩნდება სურვილი თითოეული ასო,

შენი სიყვარულისთვის (სრულად)

ყოველთვის გჯეროდეს რომ რაღაც განსაკუთრებული მოხდება, რაღაც - რაც მთლიანად შეცვლის შენს ცხოვრებას.