მე'ზღვაური(მი)

რა უნდა დავწერო მე ისეთი? მაგ შენს ხორბლისფერ თმებს რომ მოუხდეს. მჯერა, ამაღამ დამესიზმრები და ქარივით გადაფანტავ ღრუბლებს მოკუჭულ ცაზე,სადაც ჩიტებიც ვეღარ ეტევა.სცივათ ბეღურებს.

ნუთუ ტერორისტს შეუყვარდა (7)

-ერთი წუთით, მე და ანასტასია ერთად ვიქნებით.- გააპროტესტა სალიმ -არა მე და ანასტასია ვართ ერთად.- კმაყოფილმა წარმოთქვა გუჯამ -მორჩა ბაზარი მე და სალი და ვსო.- ჩავერთე მეც. სალის ხელი მოვკიდე და ზემოთ ავედით. -შენმა "ბოიფრენდმა" გარეკა?- საწოლზე

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი ოცდამეერთე )

მთის კაცივით, ბნელეთივით, შავ ბედაურზე შემომჯდარი რომ დაინახა რამოდენიმე წუთი თვალი გაუშტერდა. გაოგნებული იყო არ სჯეროდა, რომ შეძლებდა ცხენზე მჯდარიყო და ესეირნა თან ნერსესთან ერთად. ადვილი მოძრაობით დაისვა წინ და მკერდზე მიიკრა.

*****

ნუ მოკლე ისტორია ნამდვილი ამბავი და თუ მოგეწონებათ გავაგრძელებ 2017 წლის 8 ივლისი, თითქოს ჩვეულებრივად კაშკაშებდა მზე, ჩვეულებრივი გოგონასთვის, დილით ადრიანად გამოაღვიძა ფანჯრის სარკმევლიდან მოციმციმე მზის სხივებმა , რომელიც თვალს ჭრიდა გოგონას

ყველაფერი შესაძლებელია!! (3)

ერთი კვირა ძალიან ჩვეულებრივად გავიდა, ძირითადად სახლში იყო, ერთ დღეს სოსომ აიჩემა კლუბში წასვსა და დაითანხმა დიდი წვალების შემდეგ, ბევრი არდაულევია, კლუბის სიტუაციები არმოეწონა ამიტომ მალე წამოსვლა გადაწყვიტა,

ტყუილი მომავლისთვის 1 თავი

რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს სულაც არ აეწყო მისი ცხოვრება, ისე როგორადაც ელოდა. მერე რა, რომ წარმატებული ქალი გახდა და ფიზიკურადაც არაუშავდა. კარიერაში წარმატებამ პირადი ურთიერთობების აწყობა სულაც არ გამოიწვია. უკვე ოცდაცხრა წლის გახდა და გრძნობებმაც

წარსულის ალეგორია

მახსოვს, როგორ მივრბოდი, უღრან ტყეში, წვიმდა, მიწას გაზაფხულის სურნელი ჰქონდა, მხოლოდ წინ მივრბოდი, არაფერი მაინტერესებდა, არც დასერილი ხელები და მკლავები, არც ტალახიანი და ჩაფექვილი ფეხები, მტკიოდა, თუმცა ეს ტკივილი იმ სულის ტკივილის მეასედიც არ

ღირსება, ფული და სიყვარული(4)

რაიანი დილით ადრე გამოწერეს საავადმყოფოდან. -რაიან შემიძლია სახლში ტაქსით წავიდე თუ შენ დასვენება გინდა -არა შენთან წავიდეთ შემდეგ კი უნივერსიტეტში

ყველაფერს დაკარგვის შემდეგ ეძლევა ფასი (3)

დილით თვალი, რომ გავახილე ისევ ის შეგრძნება მქონდა რომელიც ადრე, არ მინდოდა არაფრის გაკეთება სუნთქვაც კი არ მინდოდა. სკოლაში მისვლის კი მეშინოდა, რადგან დევიდის ნახვა არ მინდოდა, მას იმედები გავუცრუე და თვალებში ვერ შვხედავდი. ამოვდროულად კი ნიკი,

ბიზნეს გარიგება [3]

ალბათ ვერასოდეს წარმოიდგენდა, ყველაზე აფსურდულ სიზმარშიც კი ვერ ნახავდა იმას რაც ახლა მის თავს ხდება. მართალია ყველაფერზე ძალიან კარგად აქვს ნაფიქრი და ყველაფერი გაანალიზებული აქვს, მაგრამ ასეთმა დაჩქარებულმა გადაწყვეტილებამ ბოლო მომენტში მაინც