ხელს თუ გამომიწვდი...

გამომკიდებოდა მეც ვინმე გამოქცეულს, ხელს ჩავკიდებდი, სახლში მივიყვანდი და ვანახებდი-ნახე როგორ ჭკნება დედაჩემი,მე კიდევ ვერაფერს ვაკეთებ-მეთქი. შემდეგ უფრო ახლოს მივიყვანდი და ვანახებდი დედაჩემის თვალებს,უბერებელს,შიგ ჩახედვისას ჩემი სახე რომ

შენ შეგიჩვიეს ჩემმა თვალებმა!

მე გიყურებდი,როგორ მაცლიდნენ შენ თავს ხელიდან. გიყურებდი,როგორ გკარგადი ძლიერად! მე გიყურებდი მიწის ზემოდან–ვეღარ გხედავდი სიცივეში დაკარგულს. მე გიყურებდი მთელი ბავშვობა,მთელი ცხოვრება,მაგრამ შენი ერთი გამოხედვა ჩემთვის ნეტარება იყო.

უჩვეულო ტყუპები (სრულად)

მსგავსება?! მხოლოდ და მხოლოდ გარეგნობა! ორივე ქერები, თაფლისფერთვალებები და გამხდრები... აი განსხვავება კი იმდენია ჩვენს შორის, რომ დავყვე ერთი კვირა ვერ მოვრჩები ჩამოთვლას, მაგრამ რამდენიმეს გეტყვით.

ყველაფერს დაკარგვის შემდეგ ეძლევა ფასი(1)

იანვრის სუსხიანი საღამოა, ულამაზესი მთვარეა და ცა ვარსკვლავებით მოჭედილა, ტანში ჟრუანტელი მივლის, ეს სუსხი წარსულს მახსენებს და რეალობას უკეთ აღქმაში მეხმარება, რაც ძალიან მტკენს. ეს სუსხი ძველ იარებს მიღვიძებს, იარებს რომელიც ცხრა თვის წინ

მარტოსული

ვერ გაუძლოო იტყვიან.. ადგებიან.. თავში დაიშენენ ხელებს.. გულთან მიიჭერენ თითებს.. ტვინში მოწოლილ სისხლს შეაჩერებენ.. თოვლზე ნაკვალევს დაელოდებიან.. მოჩვენებებს დაიჯერებენ..

ვინ იცის ?

ვინ იცის რა მოყვება გატეხილ გულს? ვინ იცის რა მოყვება ცრემლს რომელიც ლოყაზე შრება?

ჰანა (თავი 5)

დილით სკოლაში წასვლა არ მინდოდა ამიტომ დედას ვუთხარი რომ ცუდად ვიყავი მთელი დღე ჩენს ოთახში გავატარე რამდენჯერმე გავიხედე სემისკენ მაგრამ ოთახში არიყო არც მოტოციკლეტი ეყენა გარეთ.

ქართვლის სენი

აი,ციცაბო კლდეს რომ შეეჭიდები შიშველი ხელებით სუსხიან ზამთარში და დალაშქვრას რომ მოისურვებ, აღმართს რომ მიუყვები ჭიუხვებში, სურვილი, რომ წინ გიბიძგებს, გახელებს, მწვერვალის ხელშეხების ზმანება რომ ძალას გმატებს, უკან დახევის სირცხვილს რომ გიასკეცებს,

ღამის სამიზნე [4]

ბიჭებთან ერთად მთელი დღე გაიხანგრძლივა. საერთოდ ვერ ამჩნევდა უტას, უცვლელ დაბღვერილ მზერას და მის სიცივეს. ერთადერთი რაზეც ხალისობდა, ბიჭები რომ აშაყირებდნენ მიმიკების გამო ის იყო. მერე ისიც თვალების ბრიალით გამოხედავდა და სიცილისგან გაწითლებულს

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 12]

აჩქარებული ნაბიჯებით შევიდა საავადმყოფოს მიმღებში, ნინიას გერლიანის მხარზე თავდადებულს თვალები დახუჭული ჰქონდა და შეძლებისდაგვარად ღრმად სუნთქავდა. რამდენჯერმე იგრძნო რომ ტკივილი გაუყუჩდა, მაგრამ ზუსტად ერთ წუთში იგივე მეორდებოდა. შიშისთვის დროც კი