****

ეს გრძნობები სულ სხვადასხვანაირია ხან თბილია ხან ყინვისგან აგატირებს ეს ფიქრებიც სულ სხვადასხვანაირია ჩემი ჩვენი ან არცერთის საბოლოოდ

მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(3)

დილით გადიოდა სახლიდან და ღამით ბრუნდებოდა. ერთ -ერთ საღამოს სახლში შესულ ბაღათურია რომ დახვდა კართან აღარ იცოდა სიხარულისგან კიოდა თუ შიშისგან. როგორც კი შეაბიჯა მაშინვე მიიხურა კარი და კარზე ზურგით ააკრა ბიჭმა, იმდენად ახლოს იდგა რომ მის სუნთქვა

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს.... თავი 2

შუადღეს უკვე სიცილიაზე ვიყავი.საშინელი თაჩსხმა იყო და როგორც ყური მოვკარი მთელი კვირა ასე გაგრძელდებოდა. პრინციპში მე საწინააღმდეგო არაფერი მქონდა,ძალიან მიყვარდა წვიმა. სასტუმრომდე ტაქსით მივედი. ნომერი ავიღე და კიბეს ავუყევი. ჩემოდანი კართან

წერილი მეორე ნახევარს.

ავტორი:-მარიამ დუმბაძე საინტერესოა ეხლა სად ხარ? ჩემგან ძალიან შორს თუ ძალიან ახლოს? ეხლა ღამის 3საათია იქნებ შენ გძნავს .. ან იქნებ ერთდროულად ვიძნებთ ერთდორულად ვიღვიძებთ, იქნებ ერთანეთთან იმდენად ახლოს ვართ რომ წარმოდგენაც რთულია.. როცა ვფიქრობ

More Than You Know

ზუსტად არ მახსოვს ეს ყველაფერი როდის დაიწყო.დანამდვილებით მხოლოდ ის ვიცი,რომ ახლა საკუთარი თავი 365ედ დავკარგე და ალბათ ბოლოა.სასიცხლო მაჩვენებელი ნოლზეა და მხოლოდ. ვარსებობ არა როგორც პიროვნება არამედ როგორც ცხოველი როელიც ყოველთვის საკუთარი ჟინის

მე და პრინცი (სრულად )

აუ მერო რატო მოგყავს ცოლად არ მომწონს ეგ გოგო -თეკლა ასეა საჭირო ჩვენი დახმარება სჭირდება ლიკას ხო იცი. - არ მომწონს ეგ გოგო ისეთი დადის სიამაყის განსახიარებააა. აი მიყურე ასე დადის სიტუაციის

იასამანი(თავი 3)

კოსტას გვარი არ ვიცი,მაგრამ როგორ შეიძლება მისი ნაკვთები დაგავიწყდეს.მისი შავი თვალები და გრძელი წამწამები,საშუალოდ დაკუნთული ტანი და მისი თმა,სიარული გამოხედვა და მისტერ აღმატებულება საოცარი ღიმილი.ღიმილის გარეშე არ შეუძლია სულ უციმციმებს სახე და

არითმია (თავი 2)

კეფაზე მოწოლილი სისხლი ამჯერად ცოტა ქვემოთ, სახისკენ ჩამოდის და ისედაც აღაჟღაჟებულ ლოყებს უფრო მუქ ჭარხლისფრად მიღებავს. ვცდილობ, თავი მოვაჩვენო, ვითომ, უბრალოდ თმა გავისწორე, ამიტომ კიდევ რამდენჯერმე ვისვამ თმაზე ხელს და შემდეგ უხერხულად ვწევ

ანკა (1)

მიუხედავად იმისა რომ ძალიან უნდოდა სოფლიდან წასვლა და სწავლა უარს ამბობდა მშობლების გამო. მხოლოდ ამიტომ . გოგონა დედას ძალიან ეხმარებოდა დაყვებოდა ბაღში ამზადებდა კერძებს, უვლიდა სახლს, ეზოს, ცხოველებს აპურებდა. მან ძალიან ბევრი იცოდა ვიდრე სხვა

არა ძვირფასო! თვითმკვლელი არ ვარ...

დამჩემდა რაღაც ფობია, შიში... უკვე ვეჩვევი ნელ-ნელა ოხვრას... აპათიაა... სიშეშლილე გრძნობების ალბათ...