ბაბლუანის სათამაშო (თავი 5)

-იმედია ტექსტი კარგად დაიზეპირე-მრავალმნიშვნელოვნად გაუღიმა ჯაყელმა ქმარს და ხელკავი გამოსდო-ვიმედოვნებ აბაშიძე წინასწარ არ გაგიფრთხილებია,თორემ მწარედ განანებ-უდარდელად აიჩეჩა მხრები და ცალი ხელით ჩააფრინდა გრძელი შავი კაბის ბოლოს,მიწაზე რომ ეფინა

უცნობი ცოლი (5)

ლაგვილავების სახლში ,სანდრას ვეღარ ახსენებდი, რათქმაუნდა დედა და გიორგი ჩვეულებრივად ხვდებოდა ამ ამბავს, რადგან იცოდნენ, ზაზა რა ამბავსაც დააწევდა ყველას. ზაზა ყოველ წამს რაღაც საშინელს წამოძახებდა ,ლელა ნერვილად ატრიალებდა თვალს და ოთახიდან

ანნა ამილახვარი

შენ მომიყვანე მე შემოდგომა შენ მომაბეზრე მე ფეხზე დგომა შენ მომაბეზრე მე ჩემი ყოფა ჩემს გულს მიეცი მრავლად დაყოფა

წყევლა

მწამს ძნელია როცა იცი ყველაფერი ფეხთ გიგია და რომ გულში ნაპერწკალი არსაიდან არ გინთია უძლური ხარ როცა ხვდები არაფერი გაბადია

შრამიანი წარსული 2 ნაწილი 6 თავი

უკნიდან სეონ გონ სოკი მომგყვებოდა, მესამე პრინცმა კი სიჩქარეს უფრო უმატა, ყველაფერი ისე ჩქარა ხდებოდა, თავში კი ყველაფერმა მოიყარა. ერთდოულად ყველა ემოცია დააცხრა ჩემს გულს და გონებას. შეტევაზე გადავსულიყავი თუ თავდაცვაზე არ ვიცოდი. ყოველ

პროკურორი მაღალ ქუსლებზე (2 თავი)

-არ გაეღვიძება წადი-თავი დამიკრა და ტანის რხევით გავიდა. ტანსაცმელებს დავავლე ხელი და საყვარელი ნათლულის ოთახში შევედი. ტკბილად ეძინა ჩემს ბიჭს. ბიჩიმ ერთი შემომიღრინა და მასაც მივეფერე. მთელი იმ დროის განვმალობაში როდესაც ვბანაობდი არ ამომდიოდა

საცდელი თავი

-ამდენი ხანი სად იყავით,ახლა გაგახსენდით და გგონიათ,რომ ყველაფერი ძველებურად იქნება?! -შვილო,ანა მოგვისმინე ჩვენ არ ვიყავით მზად იმისთვის,რომ ბავშვი გაგვეზარდა -მაშინ საერთოდ არ გაგეჩინეთ -ასე ნუ ამბობ,ახალი ცხოვრება გექნება,ახალ სახლში იცხოვრებ ,

ბენჟამინ !

შორია სითეთრე სულის და რითმების, შორია შენამდე მოღწევა ბენჟამინ. გავსებ და ამავდროს მე ისე ვიცლები, ვერ აღწერს სიტყვებით ჩემს გარდა ვერავინ.

მზე.შეხვედრა.

თავიდან გგონია რომ გაგიჟდები, უბრალოდ ვერ გადაიტან, ჭკუიდან შეიშლები, ას, ათას, მილიონ ნაწილად დაიშლები და მაინც ვერ გადაიტან იმ ტკივილს, რომელსაც სულში გრძნობ. გულს იხოკავ ბასრი დანებით, ხელებს მოუსვენრად დააფათურებ შიგნით, ყველგან, ყველაფერში. მას

ბედისწერა IV თავი

ნახევარ საათზე მეტია გზაში ვართ. ჩემს თავზე მეშლება ნერვები. ისეთი უსუსური ვარ ვერაფერს ვეკითხები. მისი მეშინია, თუ ამ გრძნობას შეიძლება შიში ვუწოდოთ. როდის გავხდი ასეთი ჩემთვის უცნობია. ამ წამს გადავწყვიტე, უნდა დავაბრუნო ძველი მე. ბოლო ხმაზე, რაც