ცა რომ ჩაღვრილა, იმ თვალებს

ნამქერი ჰფარავს ყიამეთს სევდის ცრემლები დედის, ცა რომ ჩაღვრილა იმ თვალებს, მივანდე ჩემი ბედი. ცის მუქ, ლურჯ ოკეანეში, მთვარე იღვრება ოფლად, ცაში ჩაღვრილი თვალების, სახე დავტოვე ობლად.

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 4)

ჩემს iphone"-ზე,სმს-ის ზარმა დაიწკრიალა.,... "ის" იყო ტექსტით; "არ მინდა,ის მცირე ურთიერთობაც კი გამიფუჭდეს რაც გამაჩნია,ამიტომ იმ დღევანდელზე ბოდიში... ჩათვალე არაფერი მომხდარა. p.s. და მაინც,საოცარი ქალი ხარ" ამის მოწერას სულ არ მოეწერა სჯობდა...

პროკურორი მაღალ ქუსლებზე (6 თავი)

დილით ყავას ვსვამდით მე და ტასო როდესაც კარზე ზარი გაისმა. კარის გასაღებად მე წავედი და ჰოი საოცრება დედიკო მოვიდა. -რა გინდა?-კარი გავაღე და ჩარჩოს მივეყუდე -რა თბილი და ტკბილი ყავხარ დედას.-გამწია-ჰმ გემოვნება გქონია საყვარელო, მაგრამ ეს ფარდები

ამაყი ცრემლი - 4

ხვალ ბოლო დღე იყო და ნიცა წავიდოდა. რომ ფიქრობდა, დილით გამოსულს მის ხმას ვერ გაიგონებდა მის ღიმილს ვერ დაინახავდა ღამე ოთახში ჩაძინებულს ვეღარ შეხედავდა - გული უწუხდა. საშინლად არ უნდოდა ასე მომხდარიყო, მაგრამ ეშინოდა.

მწვანეთვალება (თავი 6)

მთელი დღე სხვადასხვა თემებზე ვსაუბრობდით,გავიგე რომ დემე ამერიკელი არიყო,ის ევროპის პატარა ქვეყნიდან იყო ამ ქვეყნის სახელი მგონი რომელიღაც შტატის სახელს გავდა.ამ ლაპარაკში 9 სათი გახდა. მე და ნეა მოვემზადეთ,დემემ მანქანა სახლის წინ გააჩერა მე და

დრომ იცის მარტო ( 4 )

სამი თვე იყო უკვე მომხდარიდან გასული რომ არქანია ფეხზე დადგა და გაირკვა კიდეც ყველაფერი გამოიძიეს , სასამართლოების და დეტექტივების და კიდევ ათასი უბედურებით დამტკიცდა რომ ჩხუბი ნამდვიალდ მოხდა და მაგრად სცემა ალეკომ არქანია მაგრამ თავის და

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (მეცხრამეტე თავი)

-ქალბატონო ემილია, არც კი ვიცი როგორ გითხრათ -ისე მითხარით როგორც არის-მკაცრად უთხრა ემილიამ და თვალებში ჩააშტერდა -მამათქვენს ძალიან იშვიათი დაავადება აღმოაჩნდა .ამ დაავადების მხოლოდ ორი შემთხვევაა გამოვლენილი საქართველოში, მას უილპის დაავადება

მაშინ როდესაც ვარდები ჭკნებიან (ნაწილი 2)

გიგას ნათქვამმა ფიქრისთვის დიდი მიზეზი მარგუნა. სავარძელში ჩასვენებული გრძელი ნაპიფი თითეფით საფეთქლებს იზელს,ცალი თვალით ქვეშ-ქვეშურად ამომყურებს,შემდეგ კი მზერას გახუნებულ იატაკს უშტერებს..

ჟურნალისტო! შარში ხარ..(თავი 3)

ტელეფონია ხმა მესმის და თვალებს ვახელ. საათს შევცქერი, მალე ესედაც ადგომა მიწევდა. ტელეფონზე ჩემი ძმის ნომერი ჩნდება, გული მეწვის. ალბათ ეხლა დედას გამო რეკავს, მწვანე ღილაკს თითს ვაჭერ და ვპასუხოდ, დაღლილი ხმით.

სიმართლის ძიებაში

ისტორიას რომელსაც ახლა მე გიამბობთ ჩემზე ნამდვილად არ არის,ის ადამიანზეა რომელიც ყველამ გიჟად შერაცხა და რომლისაც ყველას ეშინოდა.მასზე მეც სრულიად შემთხვევით გავიგე ერთ-ერთი მივლინების დროს.დამაინტერესა და როცა მასზე ინფორმაციის შეგროვება