შრამიანი წარსული 2 ნაწილი 1 თავი

ჩემი ცხოვრება მე-11 საუკუნეში სამი წელი გაგრძელდა, ხოლო აწმყოში ჩემი გაქრობის მხოლოდ ერთი თვე, ბოლოს რაც მახსოვს მეგობრის სახლიდან მოვდიოდი და უცებ წარსულში გავახილე თვალები, არ დავიწყებ იმის აღწერას ჩემებს რა მოუვიდათ როცა სახლში არ მოვედი, როცა

უცხო ქალის ცრემლი 2 ნაწილი 1 თავი

იცი?რამდენად უფრო მეტს ვფიქრობ,მგონია რომ ჩემს წინა ცხოვრებაშიც არსებობდი.იცი როგორ დამღალა ამდენმა ფიქრებმა?ისევ ვეძებ, ვეძებ რაღაც უცნაურს და რას ვეძებ მეც არ ვიცი,თუმც ახლა მივხვდი რას არა, ვის ვეძებდი მთელი ცხოვრება. თურმე ჩემი გული შენ გელოდა,

"დესპოტი" ქმარი ( თავი 4 )

30 წლის შემდეგა ამბობენ რომ ქალს ვეღარ მოატუებ, რადგან უკვე ზუსტად იცის რა და როგორ უნდა. არ ვიცი ეს თეორემა მართალია თუ არა მაგრამ მე რომ ზუსტად მივხვდი რა მინდა მომავალში ეგ უკვე კარგად ვიცი. თათას სიტყვებმა „ თაი ფეხმძიმეთ ხარ, უკვე 6 კვირის“

შენ მე სიყვარული მასწავლე.. III

დიდხანს ვუცქერდით,შემდეგ წყნარად ვუთხარი თითქმის ჩურჩულით : -იქნებ წავიდეთ? ძალიან დაგვიგვიანდა.დედაჩემიც ინერვიულებს. -როგორც შენ იტყვი.-დამწუხრებულმა მითრა,თიქოს არუნდოდა წასვლა არუნდოდა სახლში ..

რა ფერმკრთალია ყველაფერი- ნათელს მიუღია მკრთალი ფერი.

რა ფერმკრთალია ყველაფერი- ნათელს მიუღია მკრთალი ფერი. გრძნობებს დაერქვა სიყალბე- არავინ იცის სიმართლე. ნდობა- რა ნდობა სად გაქრა ძმობა, დობა, ერთგეულება, მეობა ხალხო. შეხედეთ თავებს საუკუთარ თავებს თქვენ დაინახავთ იმას რაც გვავნებს- სიცრუე სიყალბე

უცნობ გოგოს

ღამეს ვათენებ, ღამეს ვათენებ შენზე ოცნების კოშკებს ვაშენებ შენზე ფიქრებს სულ სხვაგან ვაყენებ რადგანაც ასე გრძნობას ვაჩერებ

Dear diary...

ჩემთან სახლში...ერთი პატარა ოთახის, ერთ პატარა კარადაში... იმალება ერთი პატარა ფურცლებით სავსე ბლოკნოტი კალამთან ერთად...რომელშიც არაერთი ლამაზი სიტყვა თუ თხზულება ჩაიწერა... არამარტო ლამაზი...იქვე ნახავთ დიდი ტკივილით დავსე წერილებს...რომლებიც

ვარსებობ რომ შეგიყვარო - თავი 2

დილით ადრიანად ვიღვიძებ,ნუ რომ დავფიქრდეთ არც მძინებია ,მთელი ღამე ვფიქრობდი დღევანდელ დღეზე ,ხო ხო კარგით დამიანეზე . მარიამი გამოშტერდა ასე ადრე ამდგარი რომ დამინახა ,ფუი ფუიო და ხის მაგიდაზე სამჯერ დააკაკუნა. აბაზანაში შევედი და რამოდენიმე წუთში

მაბედნიერებ! (21 თავი)

-შენი ნებაა-მაგიდაზე შემოსვა სამზარეულოში. ტელეფონმა დარეკა -გისმენთ-უპასუხა ალექსანდრემ-კარგი ერთ საათში წამოვალ -ვინ იყოო?-კითხა ვნებიანად და ბიჭის მაისურს ჩაებღაუჭა -კომპანიიდან დარეკეს-გადაიძრო მაისური გოფონა კი დაასრიალებდა მის შიშველ მკერდზე

გადამრჩენი ღიმილი (2)

ქერა კარგად ხარ? ისევ დუმილიი,უბრალოდ ის ძალიან მახსენებდა იმ ტკივილს რაც წლების 2 წლის წინ გამოვიარე როცა ირაკლი წავიდა (ბიჭი რომელთანაც არაამქვეყნიური სიყვარული მაკავშირებდა,ერთ დღესაც უბრალოდ გაუჩინარდა) თითქოს მასთან სიახლოვე მისი თვალებიი