საბედისწერო გასეირნება. თავი 1

7 წლის ვიყავი როდესაც დედაჩემი გარდაიცვალა. ყველაფრის დაძლევა მარტომ მომიწია, მამაჩემი ჩემს დაბადებამდე გარდაიცვალა ტუბერკულიოზით. მახსოვს რამდენჯერაც გაიხსენებდა დედაჩემი მას იმდენჯერ ცრემლები მოადგებოდა თვალზე. გვერძე მივუჯდებოდი და ვცდილობდი თავი

MOBSTER (მე-VIII თავი-დასასრული)

-ქალბატონო ეკატერინე შეიძლება ? - კატერინას კაბინეტში მისი მოადგილე შემოვიდა. -შემოდი ნატა .-კატერინამ საბუთებიდან თავი ამოყო და ახალგაზრდა გოგონას შეხედა. -ქალბატონო საავადმყოფოდან დარეკეს მამათქვენი , ბატონი ლევანი, კომიდან გამოვიდა.

ყოველდღე (სრულად)

-შეიძლება? თავი ნელა, ყოყმანით დაუქნია. -ჰო. თბილი ტუჩები ნელა შეახო მის მკლავს. მთელ სხეულში სითბომ დაუარათ ორივეს. მთელი მკლავი დაეხორკლა. გაეღიმა.

დაქირავებული მკვლელი IV თავი

სარასკენ დაიხარა და მის ტუჩებს რომ შეხედა ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა, სისუსტე იგრძნო სხეულში ამ ძლიერი ქალის ყურებისას, მაგრამ აქაც ისეთი თავშეკავწბული იყო მზერა მოსწყვიტა მის ტუჩებს და ახლა თვალებში ჩააშტერდა. მოსწონდა იმის ყურება, რომ სარას გატეხვა

ჩემი ლექსი თვით მოგძებნის

დაღამება სევდას მიქსოვს, გული რითი გავართო, დავჯდები და დავწერ ბარათს, ისევ უმისამართოდ.

მე ...

ღამის ნიავმა მოიტანა შენი სახელი, გამაგებინე , წლების მერეც ასე ერთგულად რად გელი? დღეს კიდევ ერთხელ გავიხსენე ჩემი წარსული და პირველ რიგში მე წარმოვთქვი შენი სახელი!

სიყვარული, ტკივილი, იმედგაცრუება (თავიII)

სხვაა..მან პირველმა შეამჩნია ყველაფერი. მე გვიან მივხვდი რაც ხდებოდა ჩემ თავს. ყოველ დღე ეს გრძნობა ძლიერდებოდა ტკივილიც რომელიც მუცელს მიღრღნიდა,გულს მიცემდა იმდენად სწრაფად,მეგონა ეს ეს იყო გაჩერდებოდა და მოვკვდებოდი,მაგრამ დროთა განმავლობაში მე

შენც მათ დაემსგავსე

ყველაძე მეტად იცი რა მწყინს? იცი რომ უყურადრებო ადამიანებს ვერ ვიტან დაშენც მათ დაემსგავსე მგონი დროა უშენობა ვისწავლო რადგან ყველამიდის და მხოლოდ მოგონებები რჩებიან .... ვიცი დამიძახებ მაგრამ მე აღარასდროს მოვალ .

ხელოვნებისეული გრძნობა (სრულად)

მე დღეს არ ვნერვიულობ და არ მეშინია არაფრის. ეს იმიტომ , რომ არ მეშინია სიყვარულის. სწორედ ეს არის დასასრულის ახალი დასაწყისი. მე მჯერა ვარდისფერი ოცნებების , ფერადი ბუშტების და ვიცი , რომ ჩემნაირი ადამიანები , სამუდამოდ რჩებიან ან მიდიან ... მე

ლუი,BVLGARI და PARLIAMENT(სრულად)

-თქვი,ბოლოს და ბოლოს თქვი და დავამთავროთ,მეტი აღარ შემიძლია-გამწარებული ღრიალობდა ბიჭი,გაცეცხლებული თვალებით უყურებდა მის წინ მდგარ გოგოს. დავიდოვს მოუკიდა. გოგომ პარლამენტს. -თუარ იტყვი წავალ და კისერს გამოვჭამ,კიარ გამოვჭრი?გამოვჭამ და იმას