დაიკოს

ჩემი პატარა, ჩემი სიცოცხლე როგორ მიყვარხარ ნეტავ იცოდე მშვენიერო და თან თვალწარმტაცო როგორ მიყვარხარ ჩემო ლამაზო

სტატუსები

"მე მინახავს რისი გაკეთება შეუძლია შეყვარებულ კაცს, დამიჯერეთ, ის ყველაფერს იზამს იმისთვის, რომ თქვენ იღიმოდეთ." 2. "ქალი თუ გიყვარს, ისეთი უნდა გიყვარდეს, როგორიცაა. ვინმეს აღზრდა თუ გინდა, შეგიძლია ლეკვი იყიდო."

სიყვარულისა და შემთხვევითობის თამაში.

- ადექი, ადექი ბიჭო! - აუაუ რა გინდატო? - აუშენ რა მაგარი **** ხარ! გოგოები გველოდებიან-მეთქი, დაყრუვდი ბიჭო? - მაინც არ მოგ***** , რა გიხარია?

ბატონო პოლიციელო ჩემს მახეში გაებით -3-

*როცა მას ვუყურებ ყველა ვალდებულება ქრება. მავიწყდება ვინ ვარ, და რისთვის ვარ მის გვერდით. როგორი არაფრისმთქმელიც არ უნდა იყოს მისი გამოხედვა, მაინც სტიმულს მმატებს... მის დანახვაზე გული სულ სხვანაერად ძგერს.. ეს სიყვარულის სიმპტომებია...*

ფერები ?! ...18...

ძნელი არაა ადამიანი მიატოვო, ძნელი ისაა უკან მიბრუნდე და თვალებში ჩახედო, ძნელი ის კი არაა როცა დაკარგავ, ძნელი ის არის, როცა მის გარეშე გიწევს ცხოვრება. არც ისაა ძნელი შენ თუ რაიმე მოგივა, ავარია? ჩხუბი? ან იქნებ სიკვდილი? ძნელი ისაა უშენოდ, შენს

არეული გრძნობები (2)

საკმარისი იყო რამდენიმე წამით თვალი არ მომეშორებინა და შევამჩნიე როგორ დაეძაბა სხეულში ყველა კუნთი. თვალები უფრო გაუნათდა და ტუჩებზე დამაშტერდა. მართალია გაშეშებული იყო, თუმცა წინასწარ ვგრძნობდი მოსალოდნელი მომენტის მოახლოებას და გული ამიჩქარდა.

ძამიკო, უშენობა მტკივა! (სრულად)

მარტო ვართ მე და ქრისტინა. თან მარტო, თან ყველასთან ერთად. მაგრამ ჩვენ ხომ ვიცით, რომ სავსე დარბაზში სიცარიელეა. აქ, ახლა ჩვენთან ერთად უნდა იყოს, უნდა გვიღიმოდეს. მაგრამ... მაგრამ არ არის, არ მოდის, არ გვიბრუნდება. 3 წელი გავიდა, მაგრამ ვერ

რა უნდოდა ტაროსის გველს ოდინის შუბზე

ამინდი აირია. არა ისე, როგორც სჩვეოდა იერუშალაიმს, არა, მოვიდა ქარი და გამეფდა ქაოსი. მიწა იძრა. წყვდიადი აღიმართა ცის ტატნობზე. გარბოდნენ. დარწმუნდი მარკუს.. აღასრულე..

ვარსებობ რომ შეგიყვარო 3,4

უნივერსიტეტთან ვდგავართ ,სადაცაა უნდა გავიდეთ .ყველა გუნდის წევრს ვიხმობ და ვცდილობ მოტივაცია მივცე -ბავშვებო ,ეს ლაშქრობა ძალიან ბევრ რამეს მოგცემთ.პირველ რიგში გამოცდილებას ,გუნდურ მუშაობას .უფრო უკეთ გაიცნობთ ერთამენთს .დაიმახსოვრეთ

ძიძა თავი მეცამეტე

ზამთრის დღეები მალე გადიოდა და ჩემი საყვარელი გაზაფხულიც დადგებოდა, მაგრამ ბუნება აშკარად არ ჩქარობდა გამოზაფხულებას. გარეთ საშინელი ამინდი იყო. წვიმა თოვში გადადიოდა, ქარი მთელი სისწრაფით დაქროდა შიშველ ხეებს შორის და თითქოს ჩვენს შესაშინებლად