1897

ლონდონში ხშირად წვიმს.დღევანდელი დღეც არ არის გამონაკლისი.საღამოს გემით უნდა წავიდე მონატრებულ ქვეყანაში.ფანჯარას ოდნავ ვაღებ,ისე რომ წვიმის წვეთებმა ოთახში ვერ შემოაღწიონ.ფინჯან ყავას ხელში ვიღებ სავარძელში ვჯდები და გავყურებ უსასრულო

ფერები ?! ...17...

-გადასარევად ნინა... შენ?- მეც ღიმილი ავიკარი სახეზე -ბავშვს ელოდები? გათხოვებაც მოასწარი თუ გაუფრთხილებელ ღამეს მოყვა საჩუქრად? -ამაზრზენეად ჩაიცინა და შამპანიურით სავსე ჭიქა მოიყუდა. გული მეტკინა, მიუხედავად იმის, რომ მისგან, არცერთ ნორმალურ

ლილიანა (სრულად)

–ლილიანა. ლილი. ლილიკო. საოცარი გოგო იყო. საოცარზე საოცარი. სუფთა და ქათქათა. სუსტი და ლამაზი. მაღალი და ტანადი.

ბედისწერა I თავი

დილაა.. პატარა ლამაზი გოგონა, რომელსაც კულულები სასაცილოდ ეყარა სახეზე, გარეთ გამოვიდა და ამაყი, მყარი ნაბიჯებით მოპირდაპირე სახლისკენ დაიძრა. უკვე სამი წლისაა და თავისუფლად საუბტობს რუსულად და ქართულად, ზეპირად იცის ყველა ლექსი და სიმღერა. ერთი

*ბაიკერშა* (6თავი)

ქალმა ჩამილაგა ყველაფერი,ფული გადავუხადე და გამოვედი.ცელოფნები უკან ჩავაწყვე.ნანა უკვე იჯდა მანქანაში მეც დავჯექი და ისევ ტელეფონი მივაკარი.ვიდეო ჩართული იყო.ის ბიჭი გზაზე დავინახე.სწრაფად დავქოქე და დავეწიე. -წამო წაგიყვან(მე)

შრამიანი წარსული 2 ნაწილი 1 თავი

ჩემი ცხოვრება მე-11 საუკუნეში სამი წელი გაგრძელდა, ხოლო აწმყოში ჩემი გაქრობის მხოლოდ ერთი თვე, ბოლოს რაც მახსოვს მეგობრის სახლიდან მოვდიოდი და უცებ წარსულში გავახილე თვალები, არ დავიწყებ იმის აღწერას ჩემებს რა მოუვიდათ როცა სახლში არ მოვედი, როცა

უცხო ქალის ცრემლი 2 ნაწილი 1 თავი

იცი?რამდენად უფრო მეტს ვფიქრობ,მგონია რომ ჩემს წინა ცხოვრებაშიც არსებობდი.იცი როგორ დამღალა ამდენმა ფიქრებმა?ისევ ვეძებ, ვეძებ რაღაც უცნაურს და რას ვეძებ მეც არ ვიცი,თუმც ახლა მივხვდი რას არა, ვის ვეძებდი მთელი ცხოვრება. თურმე ჩემი გული შენ გელოდა,

"დესპოტი" ქმარი ( თავი 4 )

30 წლის შემდეგა ამბობენ რომ ქალს ვეღარ მოატუებ, რადგან უკვე ზუსტად იცის რა და როგორ უნდა. არ ვიცი ეს თეორემა მართალია თუ არა მაგრამ მე რომ ზუსტად მივხვდი რა მინდა მომავალში ეგ უკვე კარგად ვიცი. თათას სიტყვებმა „ თაი ფეხმძიმეთ ხარ, უკვე 6 კვირის“

შენ მე სიყვარული მასწავლე.. III

დიდხანს ვუცქერდით,შემდეგ წყნარად ვუთხარი თითქმის ჩურჩულით : -იქნებ წავიდეთ? ძალიან დაგვიგვიანდა.დედაჩემიც ინერვიულებს. -როგორც შენ იტყვი.-დამწუხრებულმა მითრა,თიქოს არუნდოდა წასვლა არუნდოდა სახლში ..

რა ფერმკრთალია ყველაფერი- ნათელს მიუღია მკრთალი ფერი.

რა ფერმკრთალია ყველაფერი- ნათელს მიუღია მკრთალი ფერი. გრძნობებს დაერქვა სიყალბე- არავინ იცის სიმართლე. ნდობა- რა ნდობა სად გაქრა ძმობა, დობა, ერთგეულება, მეობა ხალხო. შეხედეთ თავებს საუკუთარ თავებს თქვენ დაინახავთ იმას რაც გვავნებს- სიცრუე სიყალბე