დახვეწილი არამზადა (თავი3)

საყვარელი წიგნი და მისი ავტორი მაშინვე ვიცანი,გამახსენდა რომ ჩემი ოთახის ბიბლიოთეკაში ერთი ეგზემპლარი უნდა მქონდეს,იქნებ შიგ არის რაიმე დამალული? ვფიქრობ 56 გვერდი უნდა იყოს ან თავი მაგრამ როგორც მახსოვს ამდენი ტავი არაა ამ წიგნში გამოდის რომ მართლა

ჩემი ხარ მასწავლებელო 2

დოსიე ბოლომდე წავიკითხე, შემდეგ ფეხზე ავდექი მაცივრიდან პატარა ლუდი გამოვიღე და მოვსვი. ახალი დავალების თანახმად უნდა მიმეხედა იოანე და ბექა დოლაბერიძეებისათვის. როგორც მივხვდი თავხედ ბიჭს იოანე ქვია ფუი ამის ბაბო ვატირე რააა ბექა რა საყვარელია და

CRUEL მეოთხე თავი +18 ( BDSM / WORLD )

-ისე ლაპარაკობთ თითქოს ცხოველები ვიყოთ!-ვეღარ მოითმინა ჰარიმ. -მე ასე არ ვფიქრობ სთაილს, თუმცა მე უმეტესობას ნამდვილად არ მივეკუთნები. თქვენ ასეთ დამოკიდებულებას უნდა შეეჩვიოთ, რადგან ისე მოგექცევიან როგორც ნივთს.

ანარეკლი

დრო გადის და ვხედავ,რომ ჩემ გარშემო არსებული სამყარო თანდათან ვიწროვდება,პატარავდება და ქრება.მე კი ისე,თითქოს არც არასდროს მიარსებია კენჭისოდენადაც არ ვაჩნივარ ამ ჩამალულ და ფერგადასულ მიწაზე.ხანდახან თავი ხავსმოკიდებული ქვა მგონია,მცემს

მიდი, გაახილე თვალი

მიდი, გაახიე თვალი, მიდი, მითხარი, რომ აქ ხარ, სული გამითეთრა შენმა მკერდძე დამჩნეულმა დაღმა.

როცა თვალებში ჩაგხედე (5 თავი)

არ შემიძლია, უკვე ვთხოვე მათ ეს , მაგრამ უარი მითხრეს, - თვალებზე ცრემლი მადგა, ყველანაირად ვცდილობდი არაფერი შემტყობოდა, მაგრამ ამაოდ. ბოლოდ ვეღარ მოვითმინე და იკას მოვეხვიე. არ ვიცი იმ წამს რა ვიგრძენი. გამიჭირდა მასთან განშორება. მეგონა ეს ასე

არჩევანი (3)

დილით ადრე გაეღვიძა, მიუხხედავად დაღლილობისა არ ჩვეოდა გვიანობამდე ნებივრობა საწოლში. თვალის გახელისთანავე ტელეფონს დასწვდა და ანდრეს დაურეკა. იცოდა სამსახურში იქნებოდა უკვე. საპასუხოდ გაუთიშა. თათბირზეა ალბათო, გაიფიქრა და თავის მოწესრიგება

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს(მეთორმეტე თავი)

-ემილია გაიღვიძე მალე წავალთ.-გაჰკიოდა დილაუთენია მარიამი -ვდგები გოგო. რა გაყვირებს?-მთქნარებით წამოიზლაზნა ემილია-რომ არ წამოვიდე რა იქნება? მამა და ნინი მარტო როგორ დავტოვო? -აუუ კიდევ დაიწყო. მაგაზე ხომ ვილაპარაკეთ გუშინ. ადექი და გაემზადე თორემ

ცეცხლოვანი ტანგო /8თავი

-არ ჩამეხუტები?-საყვარელი სახე მივიღე შეძლების დაგვარად. ანინემ ცხვირი ზევით აწია და უარი განმიცხადა,სულ შენ ნებას დავყვები ანინე! ხელი მოვკიდე და ჩემკენ გადმოვაგორე. მკლავებში მოვიქეცი,ცალი ფეხი მის ფეხებს გადავადე,რომ არ გამქცეოდა, სახე კისერში

ღია ცის ქვეშ

მივნატრი წუთებს ისევ შენთვის მიმაფრენს, ყოველი სრულიად მომიღებს ბოლოს - თურმე ვის ვმონობ, არავის შენს თვალებს მხოლოდ შვილმოკლულ დედის ცრემლივით შემომაღამდი და ვგლოვობ.. არასოდეს! გახსოვდეს სიტყვები უბრალო მწერლის, უბრალოდ მოდი ჩამხედე თვალებში