ეული

მარტოდ მარტო ვარ ერთი ეული ცხოვრებისაგან თვალახვეული და ამასა ვარ მე შეჩვეული და ამიტომაც გავხდი სნეული ამიტომაც ვწერ უნიჭო ლექსებს და ჩემს შველას ხომ ვერავინ შეძლებს ამიტომაც ვღვრი ყოველდღე ცრემლებს და ვერ ვუხერხებ ვერაფერს ნერვებს

სიყვარულის ნაყოფი 1 თავი

ესეც იმავე სიამაყით წარმოთქვა რატიმ. აქაოდა სამედიცინოს სტუდენტი ვარო. ამ საუბარმა ნერვები მომიშალა. რატომ? იმიტომ პირველ რიგში რომ ასე გულგრილად ეკიდებოდნენ ბავშვის მოკვლის საკითხს და რომ არ ადარდებდათ შედეგი. მეორე იმიტომ რომ ახლახანს სწორედ იგივე

20მარტი იყო ( თავი 1)

ცოლი და შვილები . ბიჭი და გოგო . ცოლს ნინა ხოლო შვილებს ლიზა და სანდრო ჰქვიათ. ლიზა 18 წლისაა წარჩინებული მოსწავლე განებივრებული გოგოა მთელი უნივერსიტეტის ბიჭობა მასზე გიჟდება იგივეს ვიტყვი მის ძმაზე სანდრო20 წლისააა და უნივერსიტეტში გოოგოების

ბუნებაც კი არ არის იდეალური და შენ როგორ ხარ ?

რუსებს გამოთქმა აქვთ ერთი ასეთი “По одежке встречают, по уму провожают“. ქართულად ასე გადმოითარგმნება - ტანსაცმლით ხვდებიან, გონებით კი აცილებენო. რა თქმა უნდა, თუ ადამიანის გარეგნობით არ მოვიხიბლეთ, არც მისი სულიერი ბუნების გაცნობა მოგვინდება.

მეგონა,რომ ცისფერთვალება ანგელოზი შემიყვარდა...(თავი მეხუთე)

-გპირდები არსად წავალ,არასდროს დაგტოვებ მარტო! -მიყვარხარ,მიყვარხარ,მიყვარხარ! ცრემლებით და დიდი ტკივილით ნათქვამი სიტყვები...

ემა (თავი 5 )

სივრცეს ცივად მიშტერებოდა გეგა,თან ვისკის ბოთლისთვის ისე ძლიერად შემოეჭდო თითები თითქოს დახრჩობას უპირებსო,ყოველთვის შეეძლო ბუნებას,ხეებს, სიმწვანეს მისი დამშვიდება,ეს "საიდუმლო თავშესაფარი" მიისაკუთრა,ესეც ცუდი ჩვევა იყო,მესაკუთრე გახლდათ

უკვე ჩემი დაგარქვი ფერია (9)

ესეც შენი პირველი კოცნა!-ღიმილით შეხედა ანის, რომელსაც თავი დაეხარა და თვალს ვერ უსწორებდა-ოპაა ასე არ გამოვა პატარა-ორი თითი ნიკაპზე ამოდო და თავი მაღლა ააწევინა და ტუჩის კუთხე ჩატეხა, როდესაც გოგონას შეფაკლულ ღაწვებს გადააწდა-ბავშვი ჩემი პატარა

ჭირვეული 10, 11

-მის ვალენსა -დიახ? -აქ ხალხია რომელთაც სამსახური უხმობს -მერე მე როდის ვაბრკოლებ? -აი ახლა გამოდით თუ შეიძლება -კარგი ნახევარ საათში გამოვალ,-ბიცოლას სახეზე სიბრაზე გამოესახა და კიდევ რამდენჯერმე დაუძახა ვალერიას

შემცვალა (3)

არადა არ მიხუმრია,მაგრამ ეს არიყო მთავარი ვუყურებდი როგორ შედიოდა სახლში და როგორ იცინოდა თითქოს..თითქოს არვიცი მანქანა სწრაფად დავქოქე და იმ ადგილს მოვშორდი ყვავილების მაღაზიასთან გავაჩერე და ყვავილები ვიყიდე ბევრი ვარდები წიტელი და თეთრი

Never miss a chance to dance(IV თავი)

და აი ნანატრი შაბათი-კვირა...დილით 12საათამდე მეძინა,მერე დედაჩემი შემომივარდა ხო ცოცხალი ხარო და მეც გამეღვიძა,მაგრამ მალევე შევიბრუნე ძილი. დაახლოებით პირველი საათისთვის ლიზა შემოვარდა ოთახში და გამაღვიძა: -კაი რა ლიზა,შაბათ-კვირას მაინც მაცადე