წვიმა და ვივალდი

წვიმის წვეთები სახეზე ეცემა, სასიამოვნოდ უკრავს ვივალდი. ნელი მოძრაობიტ,მისკენ მიზიდავს და ტანგოს მეცეკვება წვიმაში. მუსიკა სწრაფად უკრავს, მგონი არ აპირებს ტემპი შეანელოს. სადღაც ეჩქარება,წვიმას ემალება, მაგრამ მაინც ჩნდება ვითომ ემალება?

ყველა უდაბნოს გადავლახავ და ვფიცავ მოგიტან წყალს

უბრალოდ არ მსურს რომ გაგატანო ქარს, ხვდები? რაც უფრო ხშირად ვფიქრობ შენზე, მეც უფრო მეტად ვბავშვდები.. ყოველგვარ გზას ვცდები, ვიცი რომ ეს სენია

მაფიის ბოსი! თავი 10 (1D Fanfic) +18

მე და ჰარი ოთახში ავედით. მე მაგიდას მივუჯექი ის ჩემს წინ დაჯდა. -ის გოგო როგორც ვხვდები დევლინი იყო? -ხო -შეგირიგდა? -სხვა გზა არ ქონდა. თქვა და ჩაეცინაა. -მაინც რა მოხდა თქვენს შორის? -გრძელი ისტორიაა, თუმცა მოგიყვები, იმიტომ რომ ჩემს მაფიაში

მოგონებების უღელტეხილი

დედამიწაზე არცერთი ადამიანი არ დაბადებულა ჯერ ვისაც ოდნავ არ გაუმართლა. ბედის ირონიაა უბრალოდ ზოგს დიდი ხანი უმართლებს ზოგსაც არა. ზოგს ცხოვრება, ღმერთი დიდ განსაცდელლს უმზადებს ზოგსაც არა, თითქოს დაგვცინისო, მეც ასე დამემართა ცხოვრებამ დამცინა და

მიტოვებულ გოგოებს!

გამარჯობა გოგონა! დღეს ქუჩაში შევხვდით ერთმანეთს და შენ ტიროდი. იცი როგორ გაიზარდა ჩემში ბრაზი სამყაროსადმი,როცა კიდევ ერთ განადგურებულ ახალგაზრდას შევხედე? მერე ჩემში ახალი კითხვები გაჩნდა. ღმერთო იმაზე ფიქრიც არ მინდა თუ როგორ იტანჯებოდი, არ მინდა

ქუჩის ნაპირებს გავყვები ნელა

ქუჩის ნაპირებს გავყვები ნელა, წვიმის წვეთები მისველებს პალტოს, შენ შემოგხვდები საღამოს ბედად, და დაგიძახებ შორიდან კარგო.

Take a deep breath, tomorrow will be worst! (6)

ჩემს დღევანდელობასთან მოვედით. ყველაფერი მოგიყევით ჩემი ცხოვრების შესახებ, ყველაფერი ის რაც აქამდე გადამხდა თავს ახლა კი კარში ვდგევარ გაშეშებული და ნაცნობ,გახარებულ სახეებს შევყურებ. ნუთუ უკვე გავიდა 3 წელი? რატომ ვიყინები ადგილზე? ხელის გულები

დაუმორჩილებელი (თავი 10 )

.ცარიელ კიბეს უყურებდა და თვალწინ თითქმის ყველა მომენტი უდგებოდა ლიზას გაცნობის დღიდან ყოველი მოგონებისას სისხლი უფრო და უფრო უდუღდებოდა და თავს უაზროდ უმტკიცებდა ,რომ ასეთი გოგოები არმოწონდა.ყველაფრისთვის უჯობნია ცხოვრებაში საკუთარი თაავის გარდა

1+1=1 (2)

დღეს შენებთან მივდივართ სტუმრად. - ამაზე დიდ საშინელებას ვერც კი მოიფიქრებდა დამიანე. მარიამს უკვირდა ახლაც როგორ მოახერხა ყველაფრის სურვილი მოეკლა მისთვის. მინის თეფში ნიჟარაში ჩაუვარდა ამის გაგონებაზე. რთული გასაგებია, მაგრამ ახლა ყველაზე მეტად

ბიზნეს ვუმენი (თავი 9)

დილით ვიღაცა საბანს მხდის და დაბლა აგდებს. ვაიმე მოვკლავა ამას, მაგრამ ჯერ გავიგებ როგორ შემოვიდა ჩემ სახლში. -გაღვიძე და ჩქარა მითხარი რა მოხდა?! ესე მალე რატომ ჩამოხვედით?! -ვაიმე გიგა რა გინდა? რა ესე მალე რატო ჩამავედით? დამაძინე რა ისედაც მალე