მოგონებეის უღელტეხილი(დასასრული)

ასე გადიოდა საათები, დღეები და კვირები კამათში, ბავშვები ვერ ხვდებოდნენ რა ხდებოდა დაბნეულები ხან ერთს შეხედავდნენ და ხან მეორეს, ისე შეეჩვივნენ დაჩისაც ვეღარ ძლებნდენ უიმისოდ. ხშირად მიყავდა დაჩის ბავვები სასეირნოდ და უკან გვიან აბრუნებდა, ნიტა

შენამდე (3თავი)

-თავს ვერ ვიკავებ,ირონიულად ვუღიმი, მაგიდისკენ მივდივარ და ჩემს ადგილს ისე ვიკავებ ერთხელაც არ ვუყურებ ადგილზე გაშეშებულ ტასოს.მესმის,როგორ ჩურჩულებს რაღაცას. -იმედი მაქვს ხვდები რაც უნდა გააკეთო ახლა-ვამბობ უემოციოდ.მხოლოდ წამით ვხედავ მის სახეს და

RED WINE... (2 თავი)

წარმატებული. რაც თეონა გაიცნო მას მერე ვეღარ ვცნობდით, გამთენიისას დაიწყო სახლში მოსვლა, სმა, მოწევა. თავიდან ასაკს ვაბრალებდით მიუხედავად იმისა რომ გარდატეხის ასაკიდან უკვე გამოსული იყო, მერე უკვე სისულელეების კეთება დაიწყო, ჩხუბი, ავარიები,

მაღვიძებს ფიქრი, შუაღამისას.

მაღვიძებს ფიქრი, შუა ღამისას... საწოლიდან ვდგები, სააბაზანოში გავდვარ და სარკეში ვიყურები. ჩემს ანარეკლს ისე ვაკვირდები, გეგონება პირველად ვხედავდე. თითოეულ ნაკვთს ვიმახსოვრებ და მიკვირს. არ ვიცი რა, მაგრამ ფაქტია ასეა. ხელს სახეზე ვისვამ, აი ამ

რომ შენ აღარ ხარ..

მოვა საღამო მზისფერ დაისით და დედამიწას მოახავერდებს, სადღაც სამანი შორი სიმწიფის, შემოდგომისფრად მოასფალტდება, გადაიხსნება წყვდიადის ხახა და შთაინთქმება მიწა ხავერდის, და დაეშვება ცის ტატნობიდან ლურჯი ღრუბელი ზღვისფერ ფარდებად.

მგლები თავი 4 (სისხლიანი გზა)

დილით ყვავილების ნაცნობი და სასიამოვნო სურნელი ვიგრძენი თვალბი გავახილე მე მართლაც სახლშ ვიყავი უცბათ ვიღაცის სუნთქვა გავიგე რომ დავხედე ტომი იყო თავი ჩემს საწოლზე დაედო და ისე დასძინებოდა ნეტავ თუ იცის ძილში როგორი საყვარელია? მერე ჩემი ხელი

აკრძალული სიყვარული

ისევ ჩეულებრივი დილა გათენდა... ჩვეულებრივი, განსაკუთრებული არაფრით. არც ენერგიის მოზღვავებას ვგრძნობ, არც სიბრალულს. ნაცნობზე ვფიქრობ. ნაცნობზე, რომელიც შორიახლოს ზის და სულაც არ ცდილობს თვალი თვალში გამიყაროს. რა რთულია, როდესაც შენ შენი ფიქრებით

ღამე საზიზღარი

ღამე დალალებში როცა ჩამიჯდება და სულს შემიხუთავს ნესტი ოთახების როცა სიმარტოვე ფილტვებს ამომივსებს მაშინ მახსენდები მთელი გემოვნებით წუხელ ეს ქალაქი დელგმამ ჩაამუქა

წარსული,აწმყო,მომავალი.(1)

უაზროდ ვზივარ კომპიუტერთან და ვათვალიერებ სიახლეებს,თუმცა ახალი მაინც არაფერია,მხოლოდ ერთი ახალი მესიჯი...წარმოუდგენელი ამბავია. -რას შვები? ზოგადად საუბარს მისალმებით თუ არა,მოკითხვით მაინც იწყებენ. -ვერ დაიჯერებ და ვზივარ კომპიუტერთან და ვცდილობ

პირველად რომ დაგინახე... (9)

-იცი, თუ ამ თემაზე არ ვილაპარაკებთ, ჩვენი ერთად ცხოვრება წარმოუდგენელი იქნება. -ჯერ ბავშვი ხარ და ამ თემაზე შენთან სერიოზულ ლაპარაკს აზრი არ აქვს. -ბავშვი? -კი, ლიზა. ჯერ ბავშვი ხარ.