ადამიანი ყველაფერს ეჩვევა?!!

თუმცა ამაში არავინაა დამნაშავე, არავის არაფერი არ უნდა დააბრალოთ, რადგან რაც არ უნდა გინდოდეთ როგორც არ უნდა ეცადოთ მნიშვნელობა არ აქვს, არ აქვს მნიშვნელობა იმას თუ რამდენად მტკიცეა ურთიერთობა, რადგან განშორებას გვერდს ვერავინ აუვლის. რაც არ უნდა

შეწირულნი (თავი 4)

მერე რა იყო? მერე დაკრძალვა, ტკივილი, ტანჯვა და უსაზღვრო სიძულვილი. ბებია გადარჩა. მაიას ტრაგედიამ თითქოს უფრო გააძლიერა. სამაგიეროდ დედამ ვერ გაუძლო იმ უდიდეს ტკივილს, რომლის გადატანაც მდუმარედ უწევდა და დასუსტდა, დაილია. საბოლოოდ კი დაავადდა.

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეშვიდე თავი)

დილიდანვე სამსახურში წასასვლელად ემზადებოდა ელენეც. წინა დღესთან შედარებით აღარ ღელავდა, აღარც შფოთავდა. სარკეში კიდევ ერთხელ შეათვალიერა საკუთარი გამოსახულება. ჯინსის შარვალსა და ზემოდან მოსხმული გრძელ, „კაპიუშონიან“ მოსაცმელში სალაშქროდ

მკვლელობა შავი იებით (ნაწილი 14)

ემა ნომერში შევიდა,გაემზადა თუ არა საძინებლისკენ დაიძრა და წამოწვა. მალევე მშვიდად ეძინა ჩაკეტილ კარებში.თავისი ჩანთებიდან ამოღებული ტანსაცმელებიდან გარდერობში ყველაფერი დაელაგებინა... მომავალი ესკიზების ჩანახატები გვერდით ედო და

მომვლელი (ნაწილი II) თავი 12

-ხომ გაგაფრთხილე უჩემოდ არაათქო ?? თითქმის დაიყვირა გიგიმ მაგრამ არაა შენ მაინც ნინოსთან გაიქეციი .. ხომ იცოდი რომ ასე მოხდებოდაა ?? გამწარებული გიგი ცეცხლებს ყრიდაცოტა ღრამად ჩაისუნთქა და თავის ხელში აყვანა სცადა -მოკლედ რა გითხრა ლადომ კიდე ??

მიყვარდები, მინდები..

არ ვიცი რატომ, მაგრამ მემართება ხოლმე.. მოულოდნელად საგნებს აღმოვაჩენ , რომლებიც წლებია ჩემ ირგვლი უძრავი მდუმარებით მოძრაობს და მგონია პირველად ვხედავ, თითქოს არც არასდროს მინახავს, არც არასდროს შემიმჩნევია. ადამიანებზეც მემართება.. შენამდეც

ისე ახლოს ხარ

ისე ახლოს ხარ....და.. გეძებ მაინც ჩვენს შორის არის ლაბირინთები თითქოს სულ მალე ჩამიკრავ მკერდში და არასოდეს არ გამცილდები.

შეგეჩვიე 28

-მეც ვიცი რომ სიმართლის გაგების შემდეგ გამიგებენ მაგრა სინდისი მქენჯნის. ძალიან შემეცოდა ნატუკა. ისეთი დათრგუნული იყო. ხომ არ შევწყვიტოთ ე ფარსი? -უკან დავიხიოთ? ჯანდაბას! ამის დედაც იოანე ჩვენ ხომ თამაში ახლა დავიწყეთ. არაუშავს ნატუკა ძლიერი

ძველი პიანინო - 65

გათენებას აღარაფერი უკლდა. ფიფოს ერთი სული ჰქონდა სანამ სახლიდან გაეტეოდა. პირველი სადაც მისვლას აპირებდა ეს იმ თვითმკვლელი გოგონას კლასის დამრიგებელი იყო... ძლივს მიაგნო მის მისამართს. ჯერ სკოლის არქივებში ეძება, და იქ აღნიშნულ მისამართზე აღარ

კატასტროფულად ვნებიანი... (II)

ახლა სხვა გარემოში ვიმყოფები, სულ სხვა ოთახში... თუმცა იგივე ცის ქვეშ. დავუბრუნდი რამდენიმე დღით ჩემს მშობლიურ ქალაქს. პირველი შეგრძნება ქალაქში ფეხის დაბიჯებისას იყო სასიამოვნო სურნელი რომელიც სხვა არცერთ ქალაქს არ გააჩნია. პიურველი