-გამარჯობა, ცოლად გამომყვები? ( დასასრული )

ცხოვრებაში დგება მომენტები, როცა უმიზეზოდ სევდიანდება ადამიანი და იღლება ყველაფრით,ყველაზე ცუდი შეგრძნებაა,თითქოს არავინ გინდა საერთოდ, შენი თავიც კი, უბრალოდ გინდა საკუთარი თავიდან გახვიდე იხეტიალო და ისევ მოხვიდე,ისეთი შეგრძნებაც შეიძლება გქონდეს

2 გრამი სიყვარული (დასასრული)

თითქოს ყველაფერიდამთავრდა. ისეთი შეგრძნება მქონდა რომ საავადმყოფოს კედლები ქვემოთ მოიწევდნენ და ცოტახანში ჩემამდე მოაღწევდნენ..ყველაფრი დაინგრა..შიგნიდან ყველაფერი ჩამეშალა,მხოლოდ ფიტული ვიყავი დარჩენილი,საავადმყოფოს სკამზე დამხობილი..

მაბედნიერებ! (6 თავი)

საღამოს ჩემს მაგიდასთან ვიჯექი და ისტორიას ვმეცადინეობდი. დიდად არ მაინტერესებდა მსოფლიო ომები.ოთახში ალექსანდრე შემოვიდა და ჩამეხუტა. -რაიყო რა სიყვარულის ბუშტი გაგისკდა დღეს ხო მშვიდობაა? -მწარე ენა გაქვს! -კაი ერთი, კი არ ვიცოდი. -რას შვები?

სადღაც შორს... მთებში თავი 32

ქენებოდი კაცი რომ მიხვიდოდი და იმ არაკაცს პასუხს მოსთხოვდი. გიომ სათქმელი ბოლომდე დაასრულა. მშობლების პასუხს არც დალოდებია. ისინი ერთ ადგილზე ისხდნენ და ვერც ხმას იღებდნენ და ვერ წამოდგომას ბედავდნენ. ალბათ იმიტომ რომ პირველად შეეჯახნენ პირისპირ იმ

მაფიის ბოსი! თავი 8 (1D Fanfic) +18

-ზეინი სანამ არ ამიხსნის რა ხდება არ გამოგყვებით -ქალბატონო ეს სასწრაფოა. საქმე თქვენს და ბავშვის სიცოცხლეს ეხება -ამიხსნით რა ხდება ზეინი შემოვიდა ოთახში სწრაფი ნაბიჯით -ჯესიკა სასწრაფოდ უნდა წავიდეთ აქედან მანქანაში აგიხსნი ყველაფერს. ზეინმა ლილი

სიძულვილი გრძნობებით ( თავი 2 )

ვიკამ გიჟივით აირბინა კიბეები და ბინის კარები შეგლიჯა. როგორც ყოველთვის დედამისი სამზარეულოში იჯდა და ტელეფონზე ლაპარაკობდა, მამამისი კი მისაღებ ოთახში ლეპტოპს მისჩერებოდა. ვიკამ ჩანთა ლოგინზე მოისროლა, ხელებუ უცბად გადაიბანა და სამზარეულოში გავიდა.

მეშინიაა

ტირილი გინდა ცრემლები გჭირდება გინდაა გადმოაფრქვიო შენი სამყარო ცრემლების სახით ... ცრემლებიც კი აგარ რჩება ამისთვის გინდა რაგაც გააკეთო ... რააგააც ისეთი რაც დაგეხმარებაა განთავისუფლებაში..არცერთი ადამიანი არცერთი ადამიანი არ არსებობის ამისთვის..

ქარიან აღმართს...

ქარიან აღმართს ვიდოდი ნელა, როცა სიჩუმის ჩამოჰკრა ზარმა და დაგინახა იმ ღამით ბედად წამმა საათებს ტალღა გადაჰკრა.

უცხო (თავი 7 )

ბიჭის სწრაფი რეაქცია, რომ არა გაიშოტებოდა იატაკზე. კნუტივით წამოიკნავლა და როცა მიხვდა გადარჩა დაცემას, თან ვიღაცის სხეულზე ტყიპასავით იყო აკრული ამოისუნთქა. ცხვირში სასიამოვნო სურნელი უღიტინებდა. მზერა გაუსწორა, მის ჭაობისფრად მნათობ სფეროებს,

გრძნობების მორევში(დასასრული)

-მე ისედაც ვიცნობ ჩემს პლინცს - მშვიდად განაცხადა ქალბატონმა ნინიმ და დინჯად მიეკრო დედიკოს - არ მინდა ბაღში სკოლაში მინდა ჩემი პრინცი სკოლაჩია არავინ იცოდა როდის დაინახა პირველად ალექსანდრე ამაღლობელმა მარიამ ალავიძე მხოლოდ მათი სიყვარულის