სიყვარულით “ქალი”

რამდენიმე წუთში გეუბნები, რომ წასვლის დროა და სწრაფი ტემპით მივვარდები გარდერობს, ვაწყობ ტანსაცმელს ჩემთვის და შენთვის. მე კი შენი შარვლის ჯიბეში ჩუმედ ვდებ ფურცელს, რაზეც ფანქრით დახატული გულია გამოსახული. მე სარკის წინ ვიწყებ მზადებას, შენ კი

მნახველი მოკვდება (ll თავი)

მეორე დღე გათენდა. დილით რაღაცის ხმა შემომესმა, ეს ხმა სამზარეულოდან ისმოდა,ახლოს რომ მივედი, თურმე ჩემი და საუზმეს აკეთებდა. ორივეს რაღაცის თქმა გვინდოდა, მაგრამ არცერთი არ ვიღებდით ხმას. უკვე იმ საზღვარზე მივედი, ბოლოს სიჩუმე მე დავარღვიე და

თავს დავიხსნიდი ამ სატანჯველი ცხოვრებიდან (დასასრული)

ჯერ კიდევ ვერ გამიაზრებია რა ხდება, ან იას რა უნდა ვუთხრა ან ამ ცხრამეტი წლი ლაწირაკმა ბავშვი როგორ უნდა გავზარდო, არ ვიცი არაფერი არ ვიცი ათასი კითხვა მიტრიალებს თავში, მაგრამ რატომღაც ბექას იმედი მაქვს, მჯერა მისი. ჩვენი ქორწილის შესახებ ყველამ

რა მომივა თუკი მიმატოვებ?

გახსოვს რომ მკითხე:"რა მოგივა თუკი მიგატოვებ? თანაც უმიზეზოდ?" ახლავე გეტყვი:არვიცი რას გავაკეთებ. შენ მართლაც მიმატოვე, აი რა მჭირს უშენოდ: უშენოდ ჩემი ცხოვრება მოსაწყენია, ერთფეროვანია, ყოველი წამი, წუთი, დღე, კვირა, თვე და წელი ერთნაირია. ამ

მებაღე (ნაწილი 31)

საშიშ თვალება კაცთან პატრონს წლების მანძილზე გარიგება ჰქონდა. ქალაქში ერთი დიდი, უმსხვილესი ბანკისა და მისი რამდენიმე ფილიალის მფლობელს რა საქმე უნდა ჰქონოდა ყაჩაღთა ბელადთან, თუ თავადაც არ იყო გაქნილი ავაზაკი სულის.

თავხედი მეგობარი - სრულად

- დედა , რას მატრიალებთ აქ შამფურზე წამოცმული საშობაო დედალავით ? - წამოიკისკისა ლიზამ . - ლიზა , წამოდი ავიდეთ ნომერში ! - უთხრა გეგიმ და ხელი მოხვია. - ვთქვი ლიზა ჩემთან ერთად წამოვათქო ! - დაიღრიალა ლაზარემ. - ნეტა ვის ეშინია ამის ღრიალის ... -

თუ სიყვარულით ისიც მთვრალია

როდესაც გული შეწყვიტავს ფეთქვას მინდა რომ ისევ სიყვარულს ვრგავდე! რომ მუდამ შენი სიცოცხლე მერქვას და აუხდენელ ოცნებას ვგავდე..

სიმპათიური სტუმარი ( 26 თავი )

დუბაი! რატომღაც პატარაობიდანვე ჩემი საყვარელი ქალაქია. ყოველთვის მინდოდა რომ აქ ჩამოვსულიყავი. აქ ჩამოსვლაზე მეტად იცი რა გამიხარდა? ის რომ გაბროს ჩვენი ერთ-ერთერთი საუბრისას უმნიშვნელოდ წამოსროლილი ჩემი სიტყვები გაახსენდა და სიურპრიზი გამიკეთა

შეგეჩვიე III

დღეს ქორწილი მაქვს. ნუთუ ეს მართლა ხდება. ისე ქორწილი თუ არა ეგეც არის რაა 500 კაციანი. მხოლოდ 4-ნი ვიქნებით. გუშინს მერე მიტრიალებს თავში თებეას სიტყვები. - ვეცდები გაგაოცო. ნეტა რას მოიფიქრებს ეს გადრეული გოგო. კარზე გაბმული ზარია. ეჭვიც არ

აბსურდია

ჩემი წარსულიდან სახსოვარი, დამრჩა ერთადერთი-დაღლილობა. გავხდი უსახლკარო მათხოვარი დრომ და ათასგვარმა თაღლითობამ