მონატრება სრულად !! By იკა

მონატრება ....არა, ვეღარ დაბრუნდება... უკააან....... არა ვეღარ დაბრუნდება! ნელი ნაბიჯებით გზას მივუყვებოდი ჩუმად, თითქოს ისეთი შეგრძნება მქონდა, ვიღაც უნდა მენახა. გვერდზე შემთხვევით გავიხედე და უცებ სკამზე მჯდარი მომტირალი ქერა გოგონა დავინახე,

ორმაგი გრძნობები(13)

ვუყურებ და ვხვდები რომ იქ ,იმ მდგომაროებაში მხოლოდ მასზე ვფიქრობდი. არც ტაიზე ვრელავდი, არც ლიზიზე არც ნინიზე მხოლოდ ის ,მხოლოდ მარიამი იყო როგორც კი ფიქრს ვიწყებდი. მხოლოდ მისი დაკარგვის მეშინოდა, ეს ფაქტი მაგიჟებს.

დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეხუთე)

დილით ადრე გამეღვიძა ..პატარა ბავშვივით მიხაროდა დემეტრემ რომ მითხრა მიყვარხარო ...12 ის ნახვარია.. აი დემეტრეც მირეკავს..დილამშვიდობისა პრინცესა !! როგორ გეძინა ? -დილამშვიდობისა პრინცო ! კარგად მეძინა ..შენ ?

ვიყინები

ვიყინები, უშენობა მკლავს. ვიყინები, სიცივე გარს მაკრავს.

კალათბურთელი კონკიას ისტორია [3]

-არ გკითხავ რატომ დგვიმალე -ჰოო? რატო -ვკითხე ირონიანარევი ღიმილით და ხმით -მშიშარა ხარ აი რატომ - ცხივრზე ხელი დამკრა და საწოლზე ჩამოჯდა ნილი კარის ხმა რომ გავიგეთ........

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი12)

-შემოდით შვილო სახლში გარეთ რატომ დგეხართ? თამუნა შემოიპატიჟე სტუმრები. -არა იყოს ნანა დეიდა დიდი მადლობა. თამუნასთან მაქს საქმე და ერთი წუთით წამოვა თუ შეიძლება. -კი ირაკლი რა პრობლემაა. მალე დაბრუნდით.

სიმპათიური სტუმარი ( 23 თავი)

- სესილი ნუ სულელობ! - მე ვსულელობ?!- ხელი გავაშვებინე და წინ დავუდექი- მითხარი გაბრო, უბრალოდ მითხარი რატომ შეგეპარა ჩემში ეჭვი?! - სხვა რა უნდა მეფიქრა?!

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (8)

ლაზარე დადეშქელიანი, მაღალი, სპორტული აღნაგობის ახალგაზრდა მამაკაცი, გაბრიელის სულის ნაწილი, ავალიანების მამიდაშვილი და ,,მკვდრეთით ამდგარი''... რამდენი ინტრიგაა მათ ცხოვრებაში, როდის დაესმება წერტილი ყველაფერს... ღმერთო შენ გადმოხედე ამ ოჯახს...

კიტი

კიტი ქუჩას გაუყვა და პატარა სკვერთან გაჩერდა. პირდაპირ ტროტუარზე დაჯდა, მუხლებზე ხელები მოიხვია და სახე მკლავებში ჩამალა. თვალებიდან ცრემლები მოსდიოდა. ვერ ხვდებოდა რატომ ტიროდა, ისეთი გრძნობა ჰქონდა თითქოს სადღაც გულის სიღრმეში უზარმაზარმა ცრემლის

მებაღე (ნაწილი 14)

„დადა არც ჩემი შვილია და არც ჩემი მემკვიდრე“ - წყნარი ხმით დაიწყო პატრონმა, მებაღე გახევებული შეჰყურებდა... ,,გიკვირს არა?.. ამხელა ქონების პატრონი შვილობილს, რომ ვერაფერს ვუტოვებ?... კი მაგრამ რა უნდა დავუტოვო?.. მე თვითონ არაფერი გამაჩნია..“ ახლა