სათვალე (8)

-რალამაზი დღეა რანათელი მზეაა იმიტომ რომ დღეს საბუნასს დაბადების დღეაა.გახარებულები ვმღეროდით სადღესასწაულო სიმღერას და საბას ტორტს ვაგებებდით.ბევრი არ ვყოფილვართ სულ რაღაც 8 ადამიანი, აქედან ოთხი მე საბა ლაზარე და ლალიკო ვიყავით, ჩვენს გარდა კიდევ

გაიცანით ლიზა კანდელაკი!(სრულად)

ეს არ იყო მისი ბრალი,არც ჩემი ბრალი იყო.უბრალოდ ასე მოხდა.რაღაცეები უბრალოდ ასე ხდება და ამას ჩვენ ვერ შევცვლით!მიუხედავად იმისა,რომ მას ვამართლებდი და მისი მესმოდა მაინც ავდექი და წავედი.მაინც ავდექი და დავტოვე მარტო,მიუხედავად იმისა,რომ მისი

საიდუმლოებები (1)

და თვალები გავახილე, სულ ერთი წამით.შემდეგ ყველაფერი დაბნელდა.ვიგრძენი რაღაც დიდი როგორ შეეჯახა ჩვენს მანქანას და ისიც ვიგრძენი რომ ამის შემდეგ ჰაერში ამოვტრიალდით. შემდეგ გავითიშე. ბოლო მოგონებ ჩემში სემის ხმა იყო და არ მინდოდა ყველაფერი ასე უაზროდ

ასეც ხდება ხოლმე (პირველი თავი)

ეშმაკურად იცინის და ისე უახლოვდება იმ გოგოს, რომ მე ხელის კვრით მაგდებს გვერდით .. გაცოფებული შევყურებ და გაბოროტებულ მზერას ვაყოლებ მიმავალ უცნობს .. რა ბანალურია .. მეტროში დგახარ ასეთი ჩაცმული , ბიჭი მოდის და სიყვარულს გიხსნის

დრამინა თავი 1

-აუუ რაა როდის წავალთ ეე!დავიწუწუნე ხმამაღა -ნუ წუწუნებ რა მალე წავალთ!დამიბღვირა ჩემმა კლასელმა და ჩემს გვერდით უნდა დამჯდარიყო,როცა პარალელურმა კლასელმა დაუძახა და ავტობუსიდან ჩავიდა.

სამყარო სადაც ამტკიცებენ თეთრზე შავია

სამყარო სადაც ამტკიცებენ თეთრზე შავია, სადაც ნასახი წრფელის არსად სჩანს... სადაც ერთგული მოღალატეს გაუტოლდება... სადაც სიყვარულსაც ბოდვად გითვლიან...

ის,რაც არ მეკუთვნოდა (3 თავი)

-სხვის ყურებას ჯობია შენ თავს მიხედო ხოლმე-ირონიულად მომიგდო ორი სიტყვა და თავიდან ფეხებამდე ამათვალიერა.მთელი სხეული დამეწვა,მეგონა მდუღარე წყალში ჩამსვეს და კანს მითუთქავდნენ.მერე ვიგრძენი როგორ ამიწთლდა სახე და მომინდა დედამიწიდან

კალათბურთელი კონკიას ისტორია [1]

-გოგო რაგჭირს დღეს რაღაც ხასიათზე არხარ - მითხრა ჩემს გვერძე მჯდომმა მარიმ როდესაც გაკვეთილზე ნახევრად მძინარე გამოფხიზლებას და მასწავლებლის მოსმენას ვცდილობდი -კი უბრალოდ მთელი ღამე ფილმების ყურებას გადავყევი და ხოიცი ერთს რო უყურებ მერე კიდე კიდე

Rainbow (8)

ღრმად ჩაისუნთქ-ამოისუნთქა და დამშვიდებულ გულზე ხელისგული მიიდო. ახლა, თავს ჩიტივით გრძნობს. ბოლომდე სუფთად! არავისი ერიდება და თავისუფალია, თავის სინდის-ნამუსთან მართალი! - მოდი, რაა... - ტელეფონით სთხოვა მაქსიმეს. ბედნიერების ცრემლი საჩვენებელი

Black Widow_შავი ქვრივი #5

-რამ შეგაშინა ძვირფასო? მანდ რას მალავ?_ისევ ეს ირონიული ღიმილი. ჩემსკენ მოიწევს და ისევ იმავეს იმეორებს რაც გუშინ გააკეთა. -არ დაიღალე?_თვალებს ვუბრიალებ, მაგრამ ვის ვატყუებ?! ვკანკალებ იმის მოლოდინში თუ რას იზამს. საბანს თვალის დახამხამებაში