ბინა 53 დასასრული

ტუჩები ყურებთან ახლოს მომიტანა და ჩამჩურჩულა - "არ გივიწყებდი არც გიხსენებდი, ჭკუიდან შეგშლის ისეთი ლამაზია მონატრებული ადამიანი" მთელი კანი ამეწვა , და მისი სურნელით ტანი ამევსო თავრბუ მეხვეოდა მინდოდა რამე მეთქვა მაგრამ

ლექსად ქცეული სიყვარული

მე ვიღებ კალამს და ვაპირებ ლექსი დავწერო, თუმცა არ ვიცი სად შევკრიბო მზგავსი სიტყვები, მსურს ჩემი ფიქრის ვარდისფერი გზები ვაჩვენო, რომელსაც წამით უსასრულოდ, უხმოდ მივყვები.

დედა გახდები...

დღეს შენ მომავალი დედა გქვია და წარმოუდგენელ განცდებს გადმოსცემ... ბედნიერებით გაბრწყინებული ვხედავ სიყვარულს ასხივებ...

მე ასეც მიყვარხარ (თავი 17 და 18 დასასრული)

კარგია რომ ვერ მოვასწარით დაქორწინება რადგან არ მინდა ჩემს გამო დაქვრივდე! შეიძლება მე არ მეღირსა ბედნიერება მაგრამ შენ ცხოვრების ბოლომდე ბედნიერი უნდა იყო! არ მინდოდა ასე მომხდარიყო მაგრამ ყველაფერი კარგად ხომ არ მთავრდება არა?! გახსოვს ადრე

ვწევარ იატაკზე მტვრიან იატაკზე

ვწევარ იატაკზე, მტვრიან იატაკზე, ვწევარ გულაღმა და ჭერზე ცარიელი, ოთახს კიდევ ერთი სტროფი მივაკაწრე, ირგვლივ მიმოვფანტე მინდვრის ყვავილები.

გოგონა ხიჯაბში

-ამირა ! დამპალო ქორწილის მერე არ მინახიხარ . -აღრიალდა მთელ ხმაზე ადილა . ამის გაგონებისას მიუვარდი და პირზე ხელი ავაფარე. -გოგო გაგიჟდი ? გინდა ყველამ გაიგოს რომ ...-უცებ გავჩუმდი და თვალებით ვანიშნე რა სიტყვის თქმაც მინდოდა . -უი ხო მაპატიე .-

საბედისწერო რომანი თავი4

პალატაში გახევებული ვიწექი არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა,ვაითუ მართლა ორსულად ვარ ეს როგორ უნდა ვუთხრა სანდროს, მაგრამ იმედს ვიტოვებ რომ ასე არ მოხდეს და მე არ ვიქნები მისგან ორსულად. ფიქრებიდან ექთანის ხმამ გამომიყვანა,სანდრო გარეთ იყო მიცდიდა, მე

Love is...(3)

-ქეეეთაააააა.-დილით ევას ყვირილი მაღვიძებს, ნუ ღრიალი რა ყროყინი, ნუ ყროყინი რა ბღავილი, ნუ მოკლედ ისეთი ხმა აღმოხდა მიცვალებულის დამტირებლებს, რომ აქვთ ხოლმე. -მოკვდა ევა ვინმე?

სიყვარულის ფერები

სყვარულის ფერები, ლურჯი მოგეფერები, მწვანე გულით გატარებ, თეთრი შემეფერები, ყვითელია მზის სხივი

წავალ დედიკოს ჩავეხუტები

ქალი სილაღით, სინაზით სავსე სულ ბედნიერი, სულ მოცინარი შენს გამო სიკვდილს რომ არ ინანებს. შეხედავ თითქოს სუსტი არსება