დე, მაპატიე!

დე, მაპატიე!...შენს წინაშე ბევრი ცოდვა მაქ, დე, მაპატიე!...შენი ცრემლის მიზეზი გავხდი, დე, მაპატიე!...უგნურებით ბევრჯერ გაწვალე, დე, მაპატიე!...დევივიწყე შენით რომ გავჩნდი.

მთვარის დღესასწაული-4

-არაა...არ არსებობს ლალე არ დაგთანხმდებათ-დარწმუნებით თქვა და საკიდიდან კოსტუმი ჩამოხსნა.-დავთანხმდები-ამოვიკნავლე,აკანკალებული ვიდექი კიდეზე და სასოწარკვეთილი შევცქროდი ჩემი ოჯახის წევრებს.-გაიგონე?-მამამ თითით ,რაღაც მოხაზა ჰაერში და კითხვით სავსე

ერთხელ სვანეთში! -2-

-არ მჯერა. - აღტაცებული ვუყურებდი ჩემს წინ გადაშლილ სანახაობას და თავი ჯერ კიდევ სიზმარში მეგონა. -დაიჯერე ქეთუს, ჩვენ აქ ვართ. - ჩემზე არანაკლებ გაოცებული ნატა მომიდგა გვერდით და ხელი გადამხვია. -რა სილამაზეა. - ისევ თვალების აქეთ-იქით ცეცება

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 6)

ვიდექი და ვფიქრობდი,ვაანალიზებდი მომხდარს,ცოტა ხნის წინ სიყვარულში გამოვუტყდი მამაკაცს რომელსაც ვძულდი,პასუხიც მოსალოდნელი იყო,მაგრამ მტკივნეული.ძნელია იცოდე რომ,შენს საყვარელ ადამიანს სხვა უყვარს მაგრამ ორმაგად ძნელია როცა იცი მას არ შეუძლია გული

ყველა გოგო ვიღაცის დედოფალია.-ეს ღამე უსასრულოა... (14)

ვლაპარაკობთ ისე, თითქოს კედლის იქით ჩემთვის საძულველი ორეული არ ყოფილიყოს. გარეგნულად არაფერს ვიმჩნევ , მაგრამ შინაგანად ზღვათა ღელვა მჭამს, მანადგურებს , თითქოს სძაგია ნერვიულობისგან ძალა გამომეცალოს და აქვე ჩავიკეცო ცხოვრების დაღისგან მოყენებული

***

წლებია გრძნობებს გულში ვიმარხავ ვებრძვი ტკვილებს სხვისთვის უხილავს... ისე მინდება ზოგჯერ ყვირილიც ყელში გაჩხერილი ბურთის ამოგდება...

ლექტორი (7)

ძილინებისა! - მის ხმაში სიხარულის ნოტებს ვგრძნობ და გაოცებული მივყვები უკან, ჯიუტად არ მიყურებს, ვერ ვხვდები რა ემართება! რა გაუხარდა?!

მზვერავ თვალებს

იასამნის ხეს ქარი არხევდა, შენს ფანჯარასთან კვირტებს არწევდა, ...ღამე...

შენ

გახსოვს მაშინ, შევხვდით ბარში და იმ ღამით,ავიკიდეთ დიდი შარი. გახსოვს მაშინ, შევხვდით მარტში და ვითამაშეთ შამათი.

იმედიც მოკვდა ))

იცით მე როგორ მას როგორ ვხედავ, ვერასდროს იგრძნობთ ალბათ ამ შვებას, როცა ტკივილი შენს საზღვრებს ცდება, და ჯოჯოხეთში ადგილიც გრჩება.