კვირის სიახლე
19-05-2025, 16:32
469
2
ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 5
“ვფიქრობ, მაგრამ…” პირველად შებრუნდა მოსაუბრისკენ მაია. “შენი თვალები…აღარ შემომხედო ეგრე.” ამ სიტყვებით გამოწვეულ ყრუ ტკივილს უიმედო ჩაცინება მოჰყვა.
თვის სიახლე
9-05-2025, 03:14
9 436
42
თვალები გეტყვის (სრულად)
-მესმის მე შენი ნანი..-სული გავუთბე.. გამიგო და გამიღიმა მისებურად.. კანი მეწვოდა უწონო სურვილით, იმ ტუჩებსაც დავპატრონებოდი,რკალად რომ დააწყობდა ხოლმე ღიმილისას, მაგრამ.. ამწამს და ასე მეგონა, მთელი
PDF წიგნები
7-05-2023, 19:08
22 104
14
მარგარეტ ეტვუდი - მხევლის წიგნი
წარმოიდგინეთ სამყარო, სადაც ქალებს ეკრძალებათ მუშაობა, საკუთრების ფლობა, სიყვარული, ოჯახის შექმნა, ქუჩაში სიარული. ეკრძალებათ, გამოიყურებოდნენ ისე, როგორც თავად სურთ, ისაუბრონ და მოიქცნენ ისე, როგორც
ღმერთო, როგორ მინდა..
ღმერთო, როგორ მინდა, რომ დღეს სიყვარულმა, ყველა ჩემს უჯრედში ერთად გაიაროს. უცებ სიადვილე ნახოს ყველა რთულმა, წვიმამ ყველა ქუჩა თქეშით დაიაროს.დაბადების დღის მილოცვა
ცისარტყელა აკისკისდა,მიებჯინაკლდეს,... თოლიები ზღვისნაპირზე ნაზად კრავენ წრეს,... წვიმას იწყებს და წვეთები უღიმიან მზეს,... გეფერები და გილოცავ დაბადების დღეს!გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი3)
მშვენიერი მზიანი დილა გათენდა, მაგრამ რატომღაც უხასიათოდ გავიღვიძე. ალბათ გუშინდელი ამბის გამო. შევეცადე ეს ჩემ ძმასთან არ შემემჩნია, თორემ ვიცოდი უამრავ კითხვას დამაყრიდა. -როგორ მოხდა რომ ჩემი დაძახების გარეშე გაიღვიძე? -რავი აპა. სასწაული მოხდა.მგონი შემიყვარდი (საცდელი თავის 2ნაწილი)
სახლში შევედი და ბევრი ბარგი დამხვდა. -დედააა დედააა სად ხარ?? უცებ მაღლიდან დედა ჩამოვიდა. -აქ ვარ რაიყო??შეშინებული სახე ქონდა. -უკვე მიდიხარ???ნაღვლიანად ვკითხე.პეპელა 14
_ ვერ გაიგე შე ახვა*რო, რო ნინაკას სიახლოვეს, ათი მეტრის რადიუსზეც არ უნდა მოხვიდე? _ და ისე, რომ არაფრის თქმა აცალა, ხელი ასწია და ლუკას დაარტყა. ლუკა ინერციით შებარბაცდა და ძირს დაცემას კედელმა გადაარჩინა. _ შენ არ გკითხავ, როდის ვნახო და როდისმხოლოდ ერთი (10)
- და შენ ვინ ხარ? სიბნელიდან ნელი აუჩქარებელი ნნაბიჯების ხმა ისმოდა, თავიდან გაურკვეველი ჩრდილი ისახებოდა რადგან სარდაფში მხოლოდ ერთი ნათურა იყო რომელიც ბჟუტავდა, ნელ-ნელა წამოვდექი და ალექსს გადავეფარე.ვერ შეგელევი მეორე თავი (+18)
თავი საშინლად მტკიოდა, თვალების გახელაც კი მიჭირდა, მივხვდი რომ ეს ყველაფერი ჩემი გუშინდელი დალევის ბრალი იყო. რამდენიმე წუთის შემდეგ თვალი ნელა გავახილე, უცხო ოთახის დანახვისას ცოტა აღვშფოთდი, გარემო სწრაფად შევათვალიერე, საძინებელი სადად დამოლურჯო სული. (თავი 2)
განათების გამო ვერ გავარჩიე კარგად სილუეტი. რაც უფრო გვიახლოვდებოდნენ,მით უფრო და უფრო მეცნობოდა თითქოს და უცნობი, ყურები დამიგუბდა, არაფერი მესმოდა, გული კი მოჰყვა გამალებით ძგერას. უცნობის სიცილის ხმა გავიგონე წამით, რომელიც ძლიერ ნაცნონი დამონატრება
მონატრებისგან სული რომ გაგეყინება და დანახვისას ტკივილისგან ხრიალს დაიწყებ აი მაშინ არის გრძნობა ნამდვილი...სისულელეა წარსულ დროში საუბარი, ის რაც იყო არასოდეს გაქრება და თუ გაქრა გამოდის არც არსებულა... გრძნობები იყინებიან, მაგრამ არ ქრებიან, ისევე... სასაფლაოს დაინახავდი!
სასაფლაოს დაინახავდი, ლამპიონით განათებულს ან ლაპიონით განათებულ სასაფლაოს დაინახავდი! გაგანათებდა, გაიღიმებდი, მაგრამ უემოციოდ და ცივად. შენ, ხომ წამოწოლილხარ და გძინავს–სამარადისოდ!და იღიმი, ისე თითქოს არაფერია! თვალს არ არიდებ, როდესაც ლამპიონიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.

ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.