ახალი წლის ტკივილი

დღეს 31 დეკემბერია ახალი წლის წინა ღამე 2016 წლის , ბოლო წუთები, მიხარია რადგან, 2016 წელს ვემშვიდობები და 2017 წელს ვხვდები საყვარელ ადამიანებთან ერთად მჯერა რომ ეს წელი ბედნიერების მომტანი იქნება მაგრამ, ასე არ აღმოჩნდა. ახალი წლის ღამეს დიდი

უშენოდ მიჭირს...

აი ისევ მარტო დავრჩი, ისევ ერთად ვართ მე და სიმარტოვე. ხანდახან მტკივა წარსული, მტკივა აწმყო. ნუთუ მომავალში ვეძებ შვებას. ეჭვი მეპარება ესე მოხდეს. რას ველი ამ ცხოვრებიდან? ვიძახი მაქსიმალური მინდათქო მაგრამ მინიმალურსაც ვერ ვიღებ. საერთობ არ

ციტატები წიგნებიდან

,,ბუხარში მოგიზგიზე ცეცხლზე მეტად მათბობდა და სიმხნევეს მმატებდა მისი ყოფნა ოთახში და მაინც არ მავიწყდებოდა მისი უარყოფითი მხარეები.'' შარლოტა ბრონტე ,,ჯეინ ეარი’’

თებერვლის ჩანაწერებიდან

შენ არასდროს გყვარებია სითბოს გამოხატვა. ამაში ვგავდით ერთმანეთს, მაგრამ მე ვცდილობდი მაინც მეგრძნობინებინა რაიმე მცირედი. ახლა ყავას ვსვამ ლიმნის არომატით და ვიცი, ბოლოს გაგიჟებამდე, შეშლამდე აღარაფერი დამაკლდება. მე არ ვიცი რას გრძნობ ახლა,

4.დაწყევლილთა პატარძალი

თვალები ნელა და ზანტად გავახილე, მერე ძალიან ფრთხილად წამოვჯექი და ოთახი დიდი ინტერესით მოვათვალიერე. მთლიანად დანგრეული იყო, საწოლსაც ცალი მხარი ჩამომტვრეული ჰქონდა. იატაკზე მიმოფანტული ტანსაცმელი წამოვკრიფე, გეზი სააბაზანოსაკენ ვიღე და თან

სიყვარულს საზღვრები არ გააჩნია!(დასასრული)

შუა ქეიფის დროს კინაღამ ჩამოეძინათ. მია ისეთ "ვიდზე" იყო,რატი დაცინოდა დღეს შენ მოტაცება არ აგცდებაო. მაგრამ გადარჩა. ჰო,ნია კი გადარჩა მაგრამ ნინის რა მოგახსენოთ. ბარში იყვნენ ყველა. მარტო ლუკა არ ჩანდა. ნინიც ძალიან დაგრუზული იყო. ისე გამოლანზღა

სიმართლის დრო 1 თავი

მე კი კიდევ ცალკე ტკივილი მქონდა გულში და ეს ტკივილი იყო ერეკლეს გაუჩინარების ტკივილი. ვერ გავიგე სად გაქრა ის ბოლო პერიოდი, ხომ არაფერი არ უჭირდა. ალბად ოდესმე ვნახავთ ერთმანეთს, ერთმანეთს თვალებში ჩავხედავთ და ერთმანეთის ტკივილს იქედან

ანდრო, ყაზბეგი და ორი ქეთა.. (ნაწილი მესამე)

პირველი შეხვედრა გამახსენდა, ანდრომ რო მკითხა რა გინდაო და გულში სითბო ჩამეღვარა. -ამერიკანო მინდა. მარინა წავიდა. კვლავ მარტო დავრჩი. შეტყობინება მომივიდა ტელეფონზე, დიმა იყო. არ ვუპასუხე და ტელეფონი საერთოდ გამოვრთე.

ბიჭი ჩიხიდან ! ! !(5თავი)

-რა მაგარია ჩვენს ეულ გოგოსაც გაეხსნა ბედი.-ამბობს გამხიარულებული მარიამი, მას შემდეგ რაც ჩემთან შევიკრიბეთ და დაწვრილეით მომაყოლეს ყველაფერი. -გოგო გადაირიე? რა ბედის გახსნაზე ლაპარაკობ სულ რაღაც 5 დღეა იცნობ ადამიანს. ვამბობ გაკვირვებული, რადგან

დაწუნებული სარძლო (თავი 4)

როდის შეწყვიტა თიკამ ტირილი?! არვიცი! რა ატირებდა?! არვიცი! იქნებ ეს შიში იყო, ის შიში ადამიანების დაკარგვის საფრთხით გამოწვეული, იქნებ დღევანდელმა დღემ თიკაში რაღაც შეცვალა?! არვიცი!