ერთხელ...(6)

ჩუმად ჩავედი ქვევით,სახლის კარი გავაღე, უცბად ვიყიდე ორი ტესტი და სახლში მოვბრუნდი. ქვედა აბაზანაში შევედი, არ მინდოდა ალექსანდრეს გაღვიძება. გული გიჟივით მიცემდა. პასუხს 10წუთი ჭირდებოდა, მაგრამ ზუსტად 4 წუთში უკვე მეორე ხაზიც გამოჩნდა.

გაჩუქებული სიცოცხლე (თავი7-8)

ცხოვრება ზოგჯერ იმაზე რთულია ვიდრე წარმოგვიდნეგინა. განსაკუთრებით მაშინ როცა ადამიანი ხარ, რომელიც საჭიროზე მეტს ფიქრობს და გრძნობს. ეს ისტორია მარტო ტესაზე და შეთეზე არაა ეს უფრო მეტია ვიდრე თავად ტესა და შეთე.

შურისძიების მსხვერპლი 22 თავი

შენს აქ ნახვას არ ველოდი- მაქსიმალურად მშვიდი ტონით უთხრა კახამ მასთან მიახლოებულ გოგონას და წამიერად მისკენ მიიხედა -დამშვიდდი-ცინიკური ტონით უთხრა მიამ და კიდევ უფრო მეტად მიუახლოვდა- აქ შენს სანახავად არ მოვსულვარ -ვიცი

მექალთანეს სათამაშო თვი 16

– სანამ არ გაიაზრებ, რომ ჩემზე გიჟები და მაგ ხუშტურებ უნდა მორჩები ასე დაგემართება, ყველგან სადაც ამის საშუალება მექნება. მეორედ აღარ დამემუქრო პატარა, თორე მუქრას ნახავ როგორ უნდა მხოლდო ეს უთხრა და გახევებული დატოვა და კარი გაიჯახუნა. – მაგიდას

მექალთანეს სათამაშო თავი 15

– ხოო არა არ გამიჭირდება, მოთმინება დაკარგული ლაპარაკობდა, ოთახში ბოლთას სცემდა და ბოლომდე ცდილობდა თავი ხელში აეყვან. ოთახის კარი გაიხურა და პირველ სართულზე ჩავიდა, იქვე დივანზე ჩამოჯდა ხელში მობილური აიღო და გალერეა გახსნა, ფოტოები რომელიც

ერთხელ...(5)

-დილა მშვიდობისა პრინცესა. -ღმერთო...-უკან გავბრუნდი შეშინებული-ხო შეილება ეს დედა აფეთქებული კარი გააკეთო?! -ქვევით გვაქვს აბაზანა და იმით ისარგებლე-სახეზე წითელმა ფერმა დამკრა. ნახევრად შიშველი იდგა ჩემს წინ.

მექალთანეს სათამაშო 1–14

–და ამის შესახებ იცის სანდრომ თუ ეს ყველაფერიც საკუთარ თავზე უნდა ავიღო და ჩემი ქმრობა ვასწავლო. განერვიულებული ელაპარაკებოდა და არეული საქმიგან ნერვებ დაწყვეტილი ერთ ადგილას ვერ ისევენებდა. –მისამართს მივცემ, შენთნ რომ მოვიდეს და ისაუბრეთ.

სასწაული ფანჯრიდან (სრულად)

ნენსი სინატრას "პარიზის ზღაპარი" ღრუბლებივით ლივლივებდა საძინებელ ოთახში. აივნის ღია კარიდან ბავშვების სხარტი ხმები ოთახში კომეტებივით იჭრებოდნენ და მზის სხივები ჩუმ-ჩუმად იპარებოდნენ მუქი ფარდების სქელი მატერიაში.

ნიტე (თავი 1)

- ნიტე... ჩემო ნიტე... - ხმამ გამოაფხიზლა გოგონა და შეცბუნებულმა უკან დაიხია, ბიჭის ჩაჭიდებულმა ხელმა ინერციით უკან დააბრუნა და მკერდზე აიკრო. - გამიშვი! - ტკივილნარევი ხმით იჩურჩულა ნიტემ. - სად, ნიტე? სად გაგიშვა, ჩემო? - ღიმილი შეეპარა მის

შეხება ( გაგრძელება )

მე დავინახე როგორ ეხებოდა უცხო კაცი მის სხეულს. ყვირილი უნდოდა, თითქოს ყვიროდა, თუმცა უხმოდ გულში, ასე იყო მანამ სანამ მან თავისი არ დააკმაყოფილა. ყველგან ადებდა თავის ბინძურ ხელებს, ცდილობდა მოეშორებინა, თუმცა ეს შეუძლებელი ჩანდა.