სიმარტოვე

ხანდახან ისე ხდება , რომ ყველაფერი საშინლად გღლის. ზედმეტი ლაპარაკი, ღიმილი, სიყვარული.ხანდახან უბრალოდ გინდა ,რომ

((( )))

ეძებე კვლავ ეძებე, სანამ არ მოიპოვებს გული სიმშივიდეს. იტირე , იტირე იქამდე სანამ ცრემლი არ შეგიშრება აცრემლებულ თვალებში. არ დაკარგო , ეძებე კვლავ სიყვარულის მზერა. არ დაკარგო, მხოლოდ ერთხელ მოდის ნდობა. სხვა გზას არ დაადგე ერთხელ გაქვს ცდა

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 19)

მეორეჯერ აღავიმეორებ ეხლა რასაც დავწერ. გეყოთ ეს საშინელი კომენტარები. მე მივიღებ კრიტიკას ოღონდ ჯანსაღს. არა შვილოთი მომართულებს და არა ისეთებს რომლებიც შეიცავენ ესეთი ტიპის კომენტარს ,,12წლის ბავშვიც კი უკეთესად დაწერდა’

ფრთხილად, აკრძალულია (2)

ხანდახან დგება მომენტი, როდესაც რაღაცნაირი მოლოდინი გაქვს. როდესაც საფუძველი არ არსებობს, მაგრამ მაინც მთელი სხეული გიგრძნობს რომ რაღაც მოხდება. როდესაც არაფრის მიუხედავად, ადამიანისში ხედავ იმას, რომ ის დიდ გავლენას იქონიებს შენს მომავალზე. არ იცი

უსიყვარულოდ

მე ლამაზ ზღაპარს კიდევ გიამბობ, შენს სიყვარულში დავიფერფლები და რომ მოვკვდები ერთი თხოვნა მაქვს, მუდამ გახსოვდეს ჩემი სახელი... მე შენს სიყვარულს ვერ გავშორდები, შენახარ ჩემი ცხოვრების აზრი, როცა ზღვის ჰაერს შეისუნთქავდა გაგახსენდება ის ერთი წამი,

ბედის საჩუქარი თავი 7

რაც უფრო დრო გადიოდა მით უფრო აუტანელი ხდებოდა აქ ყოფნა. მიუხედავდ იმისა რომ შესანიშნავი მასპინძლები იყვნენ მაინც ისე ვგრძნობდი თავს თითქოს გალიაში გამოკეტილი ჩიტი ვიყავი. უკვე მეორე თვე დაიწყო და სიახლე არაფერი იყო.სანდროსაც ხშირად უწევდა გარეთ

ტყუილების დედოფალო (თავი 4)

მუსიკა ჩართო და მთხოვა მეცეკვა მასთან -არა არშემიძლია თოკო არვიცი ცეკვა -არაუშავს არცმე ვიცი -აუ არა რა გთხოვ -ნუ მთხოვ ,იმიტომ რომ მე გთხოვ ვიცეკვოთ ერთად იცეკვებ ჩემთვის? -კიი ( მაინც დავთანხმდი)

მარტოსულობის უპირატესობა(თავი 17)

ძალიან რთული საყურებელია როცა დედა შვილს არ ელაპარაკება,შვილს რომელსაც დედასთან ლაპარაკი უნდა და ვერ მიდის,სიტყვა დედასაც ვეღარ ეძახის. ხომ წარმოგიდგენიათ რა ცუდი სიტუაცია ტრიალებს ჩემს ოჯახში.ამას ვერასდროს წარმოვიდგენდი,რომ ეს ყველაფერი ჩემს

მზად ვარ ბედისწერავ !

გრძნობებს ხელს ვუჭერდი, რომ არ გამქცეოდა მეტად გამეტებით, ახლაც ვწერ და ვფიქრობ... მინდა მეც შემეძლოს ფიქრი არაფერზე. ვგრძნობ და გავიძახი ძლიერი ვარ - მეტად არ შევცდები, მაგრამ მაინც ვხედავ ჭუჭყის ელემენტებს ჩემივ ნაკვალევზე.

ვიკა, ჩემია! (6)

დღეები ნელნელა გადიოდა, ვიკა კი კვლავ იმ მოგონებას ებღაუჭებოდა რომელიც სულ რამოდენიმე დღისწინ გამოჩნდა მის გონებაშე. ვაჩე როგორც ყოველთვის თავს სოფოთი ირთობდა, იცოდა რომ ეს არასწორი იყო, თუმცა გასასამართლებელ საბუთად იმას მოიყვანდა რომ კაცია და