ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 10)

სიმართლეში ქეთას წასასვლელი არსად არ ჰქონდა უბრალოდ მისი ნახვა არ უნდოდა იქ. ლუკა წასული იყო სოფელში, თეო და ეთოც არ იყვნენ. სხვას ვის დაურეკავდა. უცებ სანდრო მოაფიქრდა მაგრამ ლუკასთან არ უნდოდა პრობლემები. მაგრამ ახსენე და გამოჩნდებაო მაგაზეა

დღიური (2)

გადმოვდივარ მანქანიდან,ვუყურებ სახლს და იმედი მესახება ”იქნებ გამიმაერთლოს". მრავალი ადამიანი მიდიმოდის,ზოგი მარტო ზოგი ოჯახთან ერთად.-დაგეხმაროთ რამით ?-ახალგაზრდა გოგონა მიდგება წინ,მწვანე თვალებს მიჟუილებს

!..

ნუ ლაპარაკობ! ნუ უსმენ! ნუ კითხულობ! ლამპიონებიც სტაფილოსფრად ანათებენ. რა უფრო მშვენიერია, ფეხით გაუვალი გზები, თუ ჩვენივე ვიწრო ქუჩების უზენაესი მდუმარება?! ასე მგონია, სიგარეტის კვამლი საყლაპავ მილში წერტილისოდენა

ვარსკვლავებიანი შუაღამე

ბარდნის...ამბობენ, რომ მაისში თოვა იშვიათია. ცაზე საოცარი ბრჭყინვალებით ანათებს პაწაწინა ვარსკვლავები. მოწმენდილი ცა და თოვა ჯადოსნურ ეფექტს აძლევს ბუნებას. ზეცა გუნდებს მაყრის, მე კი თავს ვუშვერ, რომ მეტი მომხვდეს...

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 9)

-ქეთა! მაინც დაგიჭერ!(ლუკა) ქეთა და ნინი ერთად მირბოდნენ. ლუკა და გიო კი წყლის თოფებით მისდევდნენ ქეთას და ნინის. -ვერაა(ქეთა) ბოლოს მაინც დაიჭირა

ყველაფერი კარგად იქნება !

ვიცი,რომ გული აცრუებული გაქვს!ვიცი,როგორ განიცდი ამას მაგრამ რა გაეწყობა? გინდა ვიღაცამ მაინც ჩაგეხუტოს,გაგრძნობინოს სითბო,სიყვარული,რაც გაკლია ის ცარიელი ადგილები შეგივსოს ,რითიც უზომოდ დათრგუნულიხარ ,მაგრამ არავინ არ მოდის შენს

ბედის საჩუქარი თავი 5

სანდრომ მანქანა ქალაქის ცენტრში, ერთ-ერთ პრესტიჟულ უბანში გააჩერა და მაღალ სართულიან კორპუსს ახედა. - როგორც ჩანს ჩემები სახლში არიან, სინათლე ანთია. -შენ აქ ცხოვრობ?-გაკვირვებულმა ავაყოლე მეც თვალი შენობას. -კი აქ ვცხოვრობ, რამე პრობლემაა ამაში?

გრძნობათა კორიანტელი [სრულად]

- მორჩები გვემას? ადგები ფეხზე? როდემდე უნდა იჯდე საფლავებს შორის და ტიროდე? ხომ ხედავ, ცაც შენთან ერთად ტირის. ადექი, გაცივდები. უი, მაპატიე, სულ დამავიწყდა… შენც ეს არ გინდა? ისე გაცივდე, რომ მოკვდე. შე ლაჩარო , თვითმკვლელობა ვერ გაგიბედავს? ადექი

შ.ქ

"ვიდრე წახვიდოდე ერთი ამოსუნთქვა უნდა მოვიპარო შენი ტუჩებიდან, სევდამ სიმარტოვე ციდან ჩამოყარა, ჩვენით გაჟღენთილი სველი ქუჩებია დღეს რომ მოსახვევად სითბო დაგფენია როგორც გაფანტული ქარში ეს ცეცხლი და ის გრძნობები რაც ვერ დავიტიე ვარჩევ

ყველა"ფერი" ხარ ჩემი (5)

_დარიკო, ადრე გთხოვ. საათზე მეტია იატაკზე იკუნტები დარო, მეშინია უკვე! _ბელა, ის ყველაფერი მართლა იყო თუ მომელანდა?! _მოგელანდა დარო! არაფერი ყოფილა! ახლა ადე და ოთახში შემოდი! _იყო, ვიცი რომ იყო! ის მასთან იყო! ეს ჩვენი გარიგების მეორე ნაწილია!