ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 17)

-ქეთა ცოლად გამომყვები? -არა -რაა? -ძაან პატარა ვარ კოტე -მეღადავები? -ხო. დებილო. გამოგყვები კოტემ ხელში აიყვანა და აკოცა. მერე ზღვაში შეაგდო და სულ დაასველა. ცოტახანში, ლუკა, ირაკლი, ერეკლე, გივი, ნია,ნანუკა, ეთო, ანასტასია, თეო და სანდრო

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 11

დღეები ერთმანეთს გავდა, უნივერსიტეტი, ლექციები და ა.შ. გიორგი, როგორც ყოველთვის გადაიკარგა. ალბათ ისევ სვანეთში იყო წასული. რაც შეეხება ანისა და ლუკას სიხარულით მეცხრე ცაზე დაფრინავდნენ. მე რაც შემეხება ხშირად დავდიოდი სტუმრად გურამთან და

SoulMate 12

ყოველ ღამე, ყოველ დაწყევლილ ღამეს ვხედავ მას, სისხლიანს, როგორ ყვირის. მიწევს ვუსმინო როგორ მეძახის დასახმარებლად, ისევ, და ისევ, და ისევ. არ ვაკეთებ ყველაფერს მის დასავიწყებლად, დედა, ჩემი გონება ისეა არეული რომ სასაცილოც კი არაა. არაფერია, სრულიად

დარჩი ჩემთან (2)

-დროა წავიდე გაკვეთილი დამეწყება-კიდევ ერთხელ მოავლო თვალი იქაურობა და გასასვლელისკენ მიბრუნდა,თუმცა ფეხი იქვე გაშლილ შეზლონგს წამოდი და ხმაური ატეხა.შეზლონგის გასწორება დაიწყო,უცებ გასახდელიდან ფეხის ხმა მოესმა,რომელიც ნიასკენ მოემართებოდა.ნიას წინ

სამუდამოდ სიცოცხლესი (2)

-და თან ასეთი ლამაზი და ნიჭიერი გოგონა -ხმადაბლა და ფიქრიანად დაამატა. -უკაცრავად -გოგონას შუბლი შეეჭმუხნა. ანდრეის მწველი მზერა თითქოს თვალებს უბურღავდა მას. გრძელთმიანმა ვერ გაუძლო მისკენ მიმართულ მზერას და ნერვიულად აქეთ-იქით დაიწყო თვალების

ისევ ისე მერამდენედ...

ისევ ზღვარზე დგახარ,თანაც მერამდენედ ისევ წამებს კარგავ ასეთ უძვირფასესს, ისევ აძლევ ნებას შენ თავს გიღალატოს, ისევ იწყებ ლოცვას-ღმერთო შენ მიშველე!

აირჩიე შენი გზა (ნაწილი 5)

დარცხვენილი ნენე თავს ხრის და წითლდება ერთიანად კომშივით,ქვევიდან თვალს აპარებს თავისზე ერთი თავით მაღარ დაჩის და ხელებს ათამაშებს ნერვიულობის ნიადაგზე.დაჩი ხელებზე კიდევს ხელს და ნენეც ერთიანად შეშდება,ხევდება დაჩის წინაშე და ფეხები

ცისფერი და მწვანე (თავი 3)

ორივეს ერთი და იმავე რამ გვინდოდა - ერთმანეთი. ახლოს მოვიდა, მეც მივუახლოვდი.. ყელზე მომკიდა თავისი უმშვენიერესი ხელები. ის იყო ერთადერთი ბიჭი, ვინც ასე მიყურებდა და მეც ასე ვუყურებდი.. მის მწვანე თვალებში ვიძირებოდი და ვხვდებოდი, ვერასდროს

მკვდარი ოცნებები 3

ბოულინგ-კლუბი მეორე სართულზე იყო. დარბაზებს საკმაოდ დიდი ადგილი ეჭირა და კეთილმოწყობის მხრითაც არაჩვეულებრივად გამოიყურებოდა. -გამარჯობა -მივესალმე სპეციალური სათამაშო ფეხსაცმელების კარადასთან მდგარ ბიჭს, რომელიც მობილურში რაღაც აპლიკაციას

ჰელოუვინის ღამე (თავი 4)

ბავშვები ძალიან დაღლილები იყვნენ.ბევრი იშრომეს მაგრამ ყველაფერი წინ იყო. -წამო სადმე წავიდეთ და რამე ვჭამოთ უთხრა სანდრომ და ფეხზე წამოდგა. მაისური გადაიძრო და ჩანთიდან სუფთა ახალი მაისური ამოიღო.ლილე აშტერდებიდა ბიჭის გამხდარ მაგრამ დაკუნთულ