ყველა"ფერი" ხარ ჩემი (4)

საოცარი ზაფხული მაჩუქა! საიდუმლო სიყვარულს მაზიარა და მისით ტკბობა მასწავლა. უხამსს არასდროს კადრულობდა და მეც სურვილი არ მიჩნდებოდა, ყოველ მის შეხებას ღმერთის წყალობად ვთვლიდი და მადლობელი ვიყავი! მთელი ერთი კვირა დადიოდა მთაში და უკან ბრუნდებოდა,

შემთხვევითი სიყვარული-ნაწილი 19

ვფიქრობ. რამოხდება თუ მე და თორნიკე დავქორწინდებით. სრული კოშმარი. ყალბი გრძნობები. რატომ უნდა გავყვე თორნიკეს ცოლად თუ იოანე მიყვარს. სრული გაუგებრობით, ქაოსით მოცულია ჩემი გონება. იოანე მიყვარს და მის ძმას მივყვები ცოლად. რატომ? იმიტომ რომ

ბინდიანი წარსული I

იმედია მოგეწონებათ. ვსხედვართ კაფეში მრგვალ მაგიდასთან, ვფიქრობთ საბაკალავრო ნაშრომებზე. ყველას გვაქვს იდეა თუმცა კონკურენტებათ მივიჩნევთ ერთმანეთს და აშკარად არ ვამხელთ.სისხლის სამართლის განხრით წასულ დამამთავრებელი კურსის სტუდენტებს სიურპრიზი

მადერა (11)

- მისმინე, მოგიგვარებ ამ საქმეს, - დაამატა დაბალი ხმით და დაკითხვის ოთახიდან ისე გავიდა, მადლობის თქმაც ვერ მოვასწარი. მისი გასვლა და გიას შემოსვლა ერთი იყო. - რაო, დაგიფარავო, მამიკომ? - მეუბნებოდა და თან ბორკილებს მხსნიდა. საკანში მაბრუნებდნენ.

როცა გიყვარს...(მეექვსე თავი)

ნინი პირდაღებული გვიყურებდა სამივეს ერთად, მალე მოეგო გონს და შეგვატარა. მე ეგრევე საბაზაოში შევედი რო გამოვფხიზლებულიყავი, წყალი შევისხი და გავედი მისაღებში, გოგოები იქ არ დამხდნენ, ელენესთან იყვნენ მეც იქით წავედი. -მამიდას გოგო როგო არისო? ჩემი

ერთხელ ბანაკში თავი 4

ლუსი დრიუ არის ერთი ჩვეულებრივი გოგონა რომელიც მიდის ბანაკში და იქ იწყება მისი სასიყვარულო თავგადასავალი-ვწუხვარ -მადლობა ლუ...ფრთხილად იყავი ამ ნაბიჭვართან

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 9

დილით ავდექი თავი მოვიწესრიგე და ჩემი კონსპექტებით უნივერსიტეტში წავედი, გამოცდა გვქონდა აკადემიურ წერაში, ბავშვებს ველოდებოდი და საკითხებს ვიმეორებდი. თორმეტი საათისათვის აუდიტორიაში შევედით და საათის შემდეგ გამოვედით.

გრძნობათა სიჭარბე (11)

სავადმყოფოდან მეორე დღესვე გამოწერეს.თავს მშვენივრად გრძნობდა.საერთოდ არაფერი არ აწუხებდა და ცოტა კი უკვირდა ასე არაფრის გამო რომ დატოვეს ამდენი ხანი იქ.მეგობრები სულ მასთან იყვნენ და მარტო დარჩენის საშუალებას არ აძლევდნენ.ისე

სიყვარული როგორც ასეთი (ნაწილი 9)

დღეს კვირაა, ჩოგბურთზე ვარ წასასვლელი. მოვწესრიგდი თაკოს გავუარე და წავედით ლაზარესგან ესემესი მომივიდა - იცოდე ვარჯიშზე არ დამიგვიანო! შენი მკაცრი მწვრთნელი - რააა? - მკითხა თაკომ როცა ჩემთვის დებილივით ვიცინოდი - არაფერი ლაზარემ მომწერა არ

დედა ქალაქი (სრულად)

ვუყურებდი თბილისის ქუჩებს და კიდევ უფრო ვიჟღინთებოდი მის მიმართ ზიზღით. არ მესმოდა აქ როგორ უნდა მეცხოვრა. ერთხელ ხომ გამოვცადე ეს. ერთხელ ხომ გავიცანი თბილისის ნამდვილი სახე... აღარ მინდოდა კიდევ იგივე მეგრძნო... ვუყურებდი მტკვარს, ირგვლივ მოსეირნე