სიყვარული როგორც ასეთი (ნაწილი 11)

მეორე დღეს თავში ბალიშის ჩარტყმამ გამაღიძა. - რახდებააა ? - ავწიე თავი თვალებს ძლის ვახელ - ადექი 10 საათია. ძილისთვის არჩამოვსულვართ მგონი ხო. მოწესრიგდი საუზმეზე მივდივართ - მეუბნება თაკო და

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მეთორმეტე თავი)

ვუყურებ თითზე შენს მიერ გაკეთებულ ბეჭედს და ილუზიებსი ვხატავ ჩვენს არ შემდგარ მომავალს.ლამაზ დიდ სახლს, სადაც ბედნიერება და სიყვარულია. ამ სახლს ჯერ მხოლოდ ორი ფანჯარა აქვს და ერთი კარი.ფანჯრები მატულობს კარი იზრდება, ბედნიერაბა

ქეთა...გიყვარვარ? (თავი 11)

გიორგი რო არა ცოტაც და უკვე ოთახში იქნებოდა.-გიორგი გამიშვი!-რა მოხდა ვის გაექეციქეთამ ძლივს გაითავისუფლა მისგან თავი და ოთახში შევარდა. გიორგიც შეყვა და კარი მიხურა.-რა მოხდა(გიორგი)-აუ კი აბა სულ შენ მოგიყვები რა ხდება

აირჩიე შენი გზა (ნაწილი 2)

ბუტბუტით კითხულობს ნათია ქმარს და თქვს აქეთ იქით ატრიალებს.პირს აცმაცუნებს სიმშრალისგან და წუხს-ნათია დამშვიდდი -მაშოს მისი ხელი უჭირავს და ეფერება თვალებ დანამული,შჰყურებს დეიდას და გული ეწვის მისი ტკივილის გამო

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 10

დილით ანის ზარმა გამომაღვიძა, ავდექი თავი მოვიწესრიგე სახლი დავალაგე და მაღაზიაში გავედი საყიდლებზე. სახლში მალევე დავბრუნდი, ყავისთვის წყალი დავადგი და ანიც მოვიდა ისეთი გახარებული იყო, რომ მეც გავხალისდი.

პირველი სიყვარული

ზაფხულის ერთ დღეს, ჩვენ კვლავ შევხვდებით ერთმანეთს, გაგვახსენდება ჩვენი სიყვარული, რომელიც ორივესათვის პირველი იყო..პირველი და დაუვიწყარი..გაგვახსენდება ის დრო არავინ, რომ არ გვაინტერესებდა ჩვენს მეტი..ჩავკიდებდით ერთმანეთს ხელს და შეგვეძლო საათების

ყველა"ფერი" ხარ ჩემი (7)

_მატყუებთ, არ მიღალატებდა, მიყვარხარო მეუბნებოდა! შენ ხარ ჩემი ყველა"ფერიო" ცოტნე გთხოვ მითხარი რომ მატყუებ, მითხარი რომ ჩემი დასჯა გინდათ ასე!_არ მახსოვს სახლსი ვინ მიმიყვანა, მახსოვს რომ ვტიროდი_ჩემი ბეჭედი დამიბრუნეთ გევედრებით, ჩემი ჰაერი მინდა.

ტყუილების დედოფალო

ყოველდღე ტრანსპორტში ,ქუჩააში ვხედავდი ერთ ძალზედ სიმპატიურ ბიჭს რომელიც ,მაგიჟებდა მზერით უბრალოდ მზერით, მას ისეთი წყნარი,მშვიდი სახე ქონდა თითქოსდა არაფერი ანაღვლებსო არაფერი თრგუნავს და ადარდებსო ,ისე უბრალოდ მხოლოდ შეხედვით დაგიპყრობდა და

განიცდი

სახეზე ღიმილი, გულში ტკივილმა ადგილი დაიპყრო, ძალით სიცილი, ცრემლი სახეზე აღარ შორდება. ყოველ ღამ საბნის პირს, ცრემლებით ასველებ, თაფლისფერ თვალებს ცრემლი ვერ ამშვენებს, ტკივილს ვერცერთი ღიმილი აშორებს.

თბილისური ფორსაჟი (ნაწილი IV)

როგორც კი კესო და მისი გუნდის წევრები გამოჩნდნენ, შეკრებილთ ჩურჩულის ტალღამ გადაუარა. ისეთი შთაბეჭდილება შეიქმნა, რომ მათ ელოდნენ, მაგრამ რეალურად ყველაფერი პირიქით იყო. არავის უყვარს მოწინააღმდეგე, მით