სვანური ვერდიქტი (8 თავი)

ნენეს სიკვდილით რაღაც უფრო დიდს მალავდნენ, ამას მათი ძმების უცნაური დამოკიდებულებაც ამტკიცებდა, ძმები როგორც უცნობები ისე ექცეოდნენ ერთმანეთს, ერთმანეთის შესახებ თითქმის არაფერი იცოდნენ. ერთ დროს საუკეთესო ძმები ახლა თითქოსდა ერთმანეთის მტრებად

ისევ მთვრალი ვარ

ისევ მთვრალი ვარ, პოეზია ისევ მეძახის, ისევ მინდება შენი მკრთალი სახის აღწერა, გაზაფხულია, იფოთლება ისევ ვენახი, ისევ მინდება შენზე ფიქრი, შენზე დაწერა.

გრძნობათა სიჭარბე (3)

შუქნიშანთან იდგა და სარკეში თმას ისწორებდა.პარარელურად ციფერბლატს უყურებდა და თავის ბედს წყევლიდა,მაინდამაინც ყველა წითელზე,რომ მოუწია გაჩერება.მწვანე შუქის დანახვისას გახარებულმა, შემთხვევით ძლიერად დააჭირა გაზის პედალს ფეხი და შეჯახების ხმა

ჩემი ქალაქი

წყნარად მივყვები მეტროს ვაგონებს, ხმას კი არავინ აღარ მაგონებს, აქ ხომ არავინ აფასებს ამ გორებს, აქ ყველა ახალ სკანდალს აგორებს.

მარტოსულობის უპირატესობა(თავი 2)

სოფელში ყოფნისას ბევრი გავიცანი და ბევრსაც დავუახლოვდი. შემდეგ კი ჩამოვედი თბილისში და დედამ ჩემი საყვარელი ბლინები დამახვედრა.. მამა კი არ დამხვდა სახლში, უკვე შევეჩვიე მშობლების კამათს, მაგრამ მე მაინც დედას ვემხრობი, რადგან მისი განუწყვეტელი სმა

კალმით ხელში (სრულად)

„პაპაჩემი ვაი-ფაის გათიშვის გამო მოკვდა ვენახში გულის შეტევით, უფეისბუქობას ვერ გაუძლო“-მეხუმრება მამაჩემი მე, რომელსაც რამდენიმე დღე ვერ მიცხოვრია ჩემი რომანის ახალი თავის ინტერნეტში გამოქვეყნების გარეშე და ერთი სული მაქვს, როდის დავუბრუნდები

მომენტები

ადამიანები ბედნიერები თვითონ ვხდებით, გააჩნია ბედნიერებას რას დავარქმევთ.. ამიტომაცაა ბედნიერება ასეთი მარტივი და თან რთულად მისაღები,დიდი ნიჭია ყოველდღიური ხანმოკლე მომენტებით ტკბობა რომ შეუძლია ხალხს..

როცა გიყვარს...(მესამე თავი)

-სად ხართ გოგო ამდენი ხანი თქვენ არ იცით რეები მოხდა-ტაისია -რა მოხდა ესეთი?-გაკვირვებულმა შეხედა ნინიმ და ტაისიამ მოყოლა დაიწყო -კოსტამ თვითონაც არ იცის რა უნდა რა-ნინი

Supernatural -თავი 2-

საწოლზე სულმოუთქმელად დავვარდი, ღრმად ვსუნთქავდი, ვცდილობდი აზრებისთვის თავი მომეყარა, მაგრამ ამაოდ. ძალიან დაბნეული ვიყავი, დაწყნარებას ვცდილობდი, მაგრამ არ გამომდიოდა... ხელს ვუყურებდი, ვგრძნობდი ისტერიკა მეწყებოდა, არ ვიცოდი რა მექნა, როგორ

არ მოკვდები (თავი 7)

-ანდრო მე არ ვხუმრობ მემგონი სერიოზულად არ გაწყენდა ეხლა ექიმთან წასვლა ამმდენი ყვირილისგან მეც და ნიკაც დავიღალეთ -ესე ხდება ამას ნერვოზი არა ნერვიულობა ეწოდება ლაშა ექიმთან აი ამ კრეტინს ჭირდება მემგონი წასვლა.