ერთი დღე (სრულად)

ნერვიულად მივაჭირე თითი ლიფტის ღილაკს და ადგილზე ავცქმუტდი. რამდენიმე წუთის წინ მომხდარმა მთლიანად შეცვალა ჩემი, ამ ეტაპზე დაგეგმილი ცხოვრება. ჩემი უფროსის გაოგნებული სახე წარმომიდგა თვალწინ, ხელშეკრულება რომ მივაფარე ცხვირზე და მივუჯახუნე კარი.

SoulMate 8

ბოლო დღეებია არ დამიწერია. გულწრფელად რომ ვთქვა, ისე ჩანს თითქოს მხოლოდ ხუთი წუთი გავიდა. ჯერ ადრეა გათენებამდე, ძალიან ადრე. ჭუჭყიანი საათი 2:30ს აჩვენებს. რაილის ჩემს გვერდით სძინავს. იფიქრებდი რომ მთვრალი იყო ისე ამოვიდა და გაითიშა ჭუჭყიან

ბედნიერება, უბედურება

ყველას ვუყვარვარ, მაგრამ ცხოვრებამ რატომღაც ერთი მარგუნა ბედად ზედ არ მიყურებს მისის მშვენება, მონატრებაა თუ მეჩვენება? ნუთუ ასეა ქვეყნად წყობილი ბედნიერებას ეძებ და უბედურებას იმკი თითქოს სიცოცხლე გსურს და საფლავს ითხრი, ფიცხად განვვლეთ გზა, სადაც

გატეხილი ფანჯარა და შედევრი

ჰორიზონტის ხაზიდან სინათლის საოცარი ნაკადი წამოვიდა და გაანათა ირგვლივ არემარე.მზის სხივები მთელ სივრცეში მიმოიფანტნენ და ყოველ კუთხეში მოიკიდეს ფეხი.ხმაურიანი ქუჩის პირას მდგარი მაღალსართულიანი სახლის ერთ-ერთ გატეხილ ფანჯარაზეც წაითამაშა მზის

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 11)

გამიკვირდა, რომ არაფერი მკითხა ზედმეტად.. მეგონა რომ ჩამეძიებოდა და მკითხავდა რაღაცეებს,მაგრამ არა. ლუკა:ხოო,არ მინდა ზედმეტად კითხვების დასმა,ასე რომ არაფერს გკითხავ. ვიცი რა ძნელიც იქნება ეხლა შენთვის,მაგრამ მე ვარსებობ ეხლა შენს ცხოვრებაში და არ

სასიყვარულო სურათები#4

ბავშვებო ვიცი რომ ბევრს გსურთ დავდო ფოტოები მეგობრობასთან დაკავშირებით..აუცილებლად როგორც კი შევაგროვებ ფოტოებს მეგობრობაზე მაგ სიახლესაც შემოგთავაზებთ მანამ კი ამ ფოტოებზე გამიზიარეთ თქვენი აზრი <3 ძალიან მახარებს თქვენი დადებითი კომენტარები

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 7

დილით ადრე ავდექი თავი მოვიწესრიგე უნივერსიტეტისაკენ წავედი, აუდიტორიაში შევედი და ჩემს მეგობრებს დაველოდე, როგორც ყოველთვის ანი მოვიდა მეორე გადამეხვია და საუბარიც გავაბით, მალევე გიორგიც მოვიდა. - პრივეტ გოგონებო. - პრივეტ გიო როგორ ხარ? - რავი

გრძნობათა სიჭარბე (9)

წამებში შემორბენილი გაალაქტიკა და დემეტრეს ტუჩების უგზოუკვლოდ თარეში. არასდროს განცდილი მსგავსი რამ და მუცელში პეპლების ფრიალი. თავზე კონტროლის დაკარგვა და სხეულის ყველა უჯრედით დემეტრეს წყურვილი,წყურვილი დაწყებულის ბოლომდე მიყვანისა და ვერ

რეალობა..

რისთვის მოდიხართ, თუ გზა გებნევათ.. საგულედან ისე გააცილეთ არსება, რომ უკან აღარ იხედებით. სიბრალური თქვენთვის სულერთია ,როგორც ერთ წამში ყველაფერი ქრება. იქ სადაც დატოვეთ... იქ საიდანაც მიდიხართ.. ყველა სანუგეშო საგულედან გააცილეთ და უკან

ბროდვეი 2.

ომლეტის შეწვას დაველოდე, შემდგე ლარნაკზე ფორთოხლის წვენთან ერთად დავაწყე და თითის წვერებზე ავიპარე "ურჩხულის" საძინებლისკენ, კარი ფრთხილად გავაღე, თუმცა თავში ბალიში მომხვდა და ყველაფერი გამივარდა. წვენი ზედ გადამესხა და სიმწრით შემწვარი ომლეტიც