უსაზღვრო სიყვარული! (სრულად)

დრო ზოგჯერ გვაშორებს ადამიანებს, ხან კი გვახვედრებს.. დროის სისასტიკისგან არავინ არ ვართ დაზღვეულები. დრო ხან იქით - ხან კი აქეთ წაგვიყვანს. დრო თეატრია - ჩვენ კი მისი პერსონაჟები ვართ.

სიყვარულია ბედნიერება 1

ფანჯარასთან მარტოდმარტო,სასოწარქვეთილი ცრემლგარეული თვალებით იჯდა და სიგარეტს დიდი მონდომებით ექაჩებოდა.ფიქრობდა ნუთუ შესაძლებელია დედამ მსგავსი რამ გაუკეთოს შვილს?ან შესაძლებელი ის თუა საყვარელმაა კაცმა თუ შეუძლება დაგმართოს უსიცოცხლოობა.ფაკტი კი

სასურველი (თავი 6)

უფფ რა ცივია ქვა, ახლა მახსენდება რომ ფეხშიშველი ვარ და სკუთარ უყურადღებობაზე ვბრაზდები. "ერთი საფეხური" ვითვლი გონებაში "ორი" ... "სამი" ... "ოთხი" ... "ხუთი საფეხური" ... "ექვსი" და ვიღაცის თბილ სხეულს ვასკდები. "ვაის" ჩურჩულით ვიცხადებ

სიყვარულის ისტორია

ორი სულიერი ცხოვრობდა ერთად სიყვარულს აღმერთებდენ ბოდვამდე ერთხმად გოგოს ბიჭი უყვარდა სიცოცხლეზე მეტად არასდროს დატოვებენ ერთმანეთს კენტად გოგოს გულის ცემა ისმოდა ხმამაღლა სიყვარულის აფრები ჩაიძირა ამაყად

ჩვენ (შვილის კვალდაკვალ ნაწილი 3)

ხელში ჯაბამ ამიყვანა და მკლავებში შემიფარა,ბუნდოვნად ვარჩევდი სიტყვებსა და გამოსახულებებს შემდეგ კი უბრალოდ დავხუჭე თვალები.დილით კი ჩემს საწოლში გავიღვიძე,დამჩერებოდა მომლოდინე ჯაბა და როგორცშეატყო თვალები გავახილე მეძგერა

იყავი ის რაც ხარ!

მიდის და მიაქვს მთელი ყურადღება! ეს კი მეტად წევს გრადუსს მის სხეულში. მიდის,მიმართულების ცვლილების მიუხედავად არ კარგავს რითმს. მიიწევს წინ და პულსიც ჩქარდება.სწორედ ასეთი ქალი გამოჩნდა ვიწრო ქუჩის ასფალტის ნაწვიმარ გზაზე...

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან. (მეხუთე

მაკა და დიმა 15-იანვარს გავაცილე საქრთველოში, არ მეთმობოდნენ, მაგრამ სხვა გზა არ იყო. სახლი ისევ დაცარიელდა, ისევ მარტო დავრჩი.... გადიოდა დღეები, თვეები.... მე და გუგას შესანიშნავი ურთიერთობა გვქონდა, იშვიათად ვჩხუბობდით,

SONADOR 2 ( ისტორია შეუფასებელ მეგობრობაზე )

გაცეცხლებული ვიკეტები ოთხში და აცრემლებული თვალებით ვაშტერდები ფოტოს რომელზეც ასახულია როგორ ერთობიან ჩემი მეგობრები ბაკურიანში . ეს წინა წელს იყო და გარკვეული მიზეზებისდა გამო ვერ წავედი თუმცა

სიყვარული თუ გართობა (თავი 2)

ცოტახანს კიდევ ისხდნენ სანამ არ გამოაცხადეს რომ თვითმფრინავი დაჯდა. ოთხივე იმწამსვე წამოხტა და მგზავრების გამოსასვლელისკენ წავიდნენ. დიდი ხანი არ იყო გასული კარებიდან დეა რომ გამოვიდა. ევა და აიდა გიჟებივით გაიქცნენ მეგობრისკენ.

შემთხვევითი სიყვარული-ნაწილი 11

-მამა, შეყვარებული რომ მეყოლება, პირველად შენ გეტყვი გპირდები. მამასთან მივედი და ჩავეხუტე. იოანე კორპუსთან მელოდებოდა. -როგორახარ ლიზა?-მკითხა იოანემ და ღამიღიმა