სიყვარულის შიშის სინდრომი (6)

-შენ?! - გავიგე გოგონას დაბნეული ხმა და მის სახეს მივაშტერდი,ის გაფართოებული თვალებით მიყურებდა და ვერ იჯერებდა რომ მე ვიყავი-შენ!-უკვე მობეზრებულმა ჩავილაპარაკე , მის სახეს კარგად რომ დავაკვირდი ვიცანი ჩემი დაცვის ობიექტი-აქ რა გინდა?

დაბრუნება

-ღამის 4 საათია და შენ ისევ არ გძინავს?-არა, არ მაძინებს ფიქრები...- და განა შენს ათასგზის არეულ ფიქრებში ამჯერად რა თემა შემოჭრა, რამაც გაიძულა კვლავ დამბრუნებოდი.. კვლავ მოსულიყავი ჩემთან და დაგეწყო კითხვების დასმა, რომელზედაც

ამაო განგაში ზოდიაქოს ნიშნების წყობის შეცვლასთან დაკავშირებით

გამომდინარე იქიდან, რომ უახლოესი დღეების მანძილზე აქტიურად მუსირებს თემა ვითომდა ზოდიაქოს ნიშნების განლაგების ცვლასთან დაკავშირებით, ჩვენი საიტის ადმინისტრაციაც თვლის საჭიროდ კიდევ ერთხელ და უკვე მერამდენენ განუმარტოს საკუთარ მკითხველს, რომ საქმე

მე ამ ყველაფერს ვგრძნობ

ერთი ნახვით სიყავრულის არასდროს მჯეროდა მანამ,სანამ შენ არ შეგხვდი შემთხვევით იმ საღამოს რესტორანში, შენი უბილე იყო როგორც მივხდი და მეგობრებთან ერთად აღნნიშნავდი,ყველაზე სადა,ყველაზე მიმზიდველი,ყველაზე ლაღი შენ იყვაი,ახლაც ვერ გამიგია რატომ

მადერა (2)

– შენც არ უნდა მყვარებოდი, მასე! მაგრამ მიყვარდი, ხო? იცი, რამდენჯერ, თან როგორ მატკინე? და მაინც მიყვარდი! შენ არ უნდა განსაზღვრო, ვის – ვინ და როგორ უყვარდეს! – ხმა მიკანკალებდა, მთელი სხეული მითრთოდა, ოფლში ვცურავდი და გული ისე ეხეთქებოდა

"16 წლის ყო­ფი­ლა, რო­ცა თვა­ლი და­ად­გეს" - ძა­ლით გათხო­ვი­ლი და

"მი­ხა­რია, რომ არ­სე­ბობთ. მინ­და, ბე­ბი­ა­ჩე­მის შე­სა­ხებ გი­ამ­ბოთ, რო­მე­ლიც გა­რი­გე­ბით გა­ათხო­ვეს. მი­სი მო­ნა­ყო­ლი იმ­დე­ნად სა­ინ­ტე­რე­სო მეჩ­ვე­ნე­ბა, რომ მსურს, თქვე­ნი ჟურ­ნა­ლის მკითხ­ველ­საც გა­ვუ­ზი­ა­რო. გა­მი­ხარ­დე­ბა, თუ

შენ ჩემი გახდები?! (დასასრული)

თითეულ ჩვენგანს დაბადებიდან დაჰყვება თავის ბედი და ბედის ვარსკვლავი, რა ვქნა, რომ ისევ ასე ვფიქრობ ახლაც ამდენი წლის შემდეგ. თითეულ ჩვენგანს საკუთარი ბედი აქვს, რომელსაც იქ, მაღლა ზეცაში წერენ,თუმცა ამ ბედის შეცვლაც შესაძლებელია ჩვენ თუ ხელს

შენს მეზობლად (ნაწილი 25)

ლუკა კედელში ჩაშენებულ გრძელ სკამზე ჩამოჯდა, რომელიც თაროს უფრო ჰგავდა, ხელები თმაში შეაცურა და იდაყვებით მუხლებს დაეყრდნო. ოთახში დაძაბული სიჩუმე ჩამოწვა.- დაიმახსოვრე ჩემო ბიჭო, ზოგჯერ ერთადერთი სიმართლე,

განაჩენგამოტანილი (ნაწილი 6)

ველოდი რას მეტყოდა, გული გამალებით მიცემდა, მისი ტუჩების სიმხურვალე ისევ მინდოდა შემეგრძნო.. ჩუმად არის.. ხმარ არ იღებს.. უბრალოდ დგას და მიყურებს. მეტი აღარ შემიძლია ეს სიჩუმე ისევ მე დავარღვიე:- არაფერს იტყვი? - პასუხად კვლავ

გიორგაძე ნინა (5)

უხაროდა არიცოდა თვითონაც რა,მაგრამ გაბედნიერდა რა მაგარია არა ?აი ასე უცბად მოუნდა,რომ ყველაფერი გაეგო მის შესახებ მოსწონდა მისი სურნელი,ხმის ტემბრი და შარმიანობა. ჯერ კარგად არც ჰყავდა ნანახი,რომ უკვე მოსწონდა.