შეწყვეტილი ცხოვრება (ნაწილი II)

ასეთები ხართ ადამიანები როგროც კი სიკვდილთან პირდაპირ მოგიხდებათ შეხვედრა ერთიანად კანკალებთ და პატარავდებით, არადა სიკვდილი ისეთი საბრალო და უსუსურია ისეთი მარტოსული, რა მისი ბრალია თუ ცხოვრების თამაშში მას ასეთ როლი ერგო, საცოდავია რდგან თავად არ

ავთო, ნინა და სხვა ბავშვები რომლებმაც ცხოვრება ვერ მოასწრეს

\ეს ეხება ყველა იმ ადამიანს რომელმაც უცნობის სიკვდილი იმაზე პირადულად მიიღო ვიდრე ეს საჭირო იყოიცით რა არ მესმის? ადამიანი რომ კვდება ფაქტია, თუ სიკვდილმა ადრე მოუსწრო ძალიან სამწუხაროა და მთელი გულიც ვუსამძიმრებ მის ოჯახს და ვილოცებ მისი სულისთვის,

ცვლილება ან ჩანაცვლება 9

სახლის გზას უხალისოდ დავადექი, ქარი იყო და ხელებს მიყინავდა, ლამაზი ფოთლები ჩემთან მოსვლას სცდილობდნენ ქარი კი უკან უკან სწევდა მათ. ამან კიდევ უფრო დამაფიქრა დემიენის საქციელზე, ამ შემთხვევაში დემიენი ფოთოლი იყო და ვიღაც სხვა ამოუცნობი კი ქარი.

"დამცინავი ღიმილი" (თავი 3)

-ჰო ვისი ნაბ*ჭვარი გიზის მუცელში ჰა? -კითხა და ცუდად მყოფმაც კი დამცინავი ღიმილი სტყორცნა მარიამს. მარიამმა ცივად გაუშვა ერეკლეს ხელის ფეხზე წამოდგა და პალატა შოკირებულმა დატოვა ვერაფერი გაეგო რა ხდებოდა.. თავში ათასი აზრი უტრიალებდა.. მიდიოდა და

ჰომოსექსუალიზმისგან განკურნებული(ნაწილი 1

''გძულდეს ცოდვა და არა ცოდვილი!'' თამთა გორდეზიანი ახალგაზრდა ფსიქოლოგი თავის კაბინეტში იჯდა, ემოციურად საშინლად გადატვირთული იყო, იმ დღეს ახალგაზრდა ბიზნეს ლედისთან ქონდა გასაუბრება მიუხედავათ წარმატებული კარიერისა

რაგბისტის ღიმილი(ყველაფერი ასე დაიწყო)

-შემაშინე,აქ საიდან შემოხვედი?-იმის მაგივრად რომ პასუხი გაეცა მომიახლოვდა,უკან დავიწიე და კედელს ავეკარი,გული საშინლად ამიჩქარდა,იმდენად ახლოს მმოვიდა მისი სუნთქვა სახეზე მეფრქვეოდა,მეგონა მაკოცებდა იმდენად ახლოსიყო,აღარაფერზე აღარ შემეძლო

გოგონა ნახევარ მილიონად! თავი (6) დასასრული

გოგონა ნახევარ მილიონად! თავი (6) დასასრული * * * მეგონა თუ ყველაფრის მოყოლის შემდეგ დედაო ჩემზე აზრს შეიცვლიდა და უარესს შემთხვევაში აქედან გამაგდებდა, მაგრამ არა.. ისიც ჩემთან ერთად ტიროდა და იზიარებდა ჩემი გულს დარდს... მითხრა რომ ორსულს

მაგრამ ყველგან ხარ

არსად არ ჩანხარ,მაგრამ ყველგან ხარ... დილის მზის სხივი ხარ... სითბოთი, სიყვარულით გამთბარი... სხივი, რომელიც ხელს მომხვევს და უსასრულობის, სიშორის მორევში გადამიყვანს... ღამით ზეცა ხარ... გაბრწყინებული... კაშკაშა... ვარსკვლავებით ანთებული ზეცა ხარ...

სიბნელე გვირაბის ბოლოს

რატომღაც გგვგონია, – თუმცა გაუგებარია რატომ, – რომ გვირაბის ბოლოს, უსათუოდ მხედველობას გვიკარგავს კაშკაშა სხივი, როგორც უზენაისის მზერა. ეს რეალობასთან ახლოს როდი არის არა იმიტომ, რომ გვირაბი არ არსებობს, არამედ იმიტომ, რომ ღმერთს ეზარება თითოეულ

წარსულის აჩრდილები ნაწილი 2

2 ნაწილი ულამაზესი გოგო იყო მარიამი უბრალო ძალიან უბრალო , ბიჭები აღბრთოვანებას ვერ მალავდნენ რაც შურიან „ძერსკ“ საზოგადოებას არ გამოპარვია. - დაჯექით გაისმა ბოხი ხმა . მარიამი აუდიტორიის ბოლოში მოკლათდა და დაიწყო