სვანის შეყვარება შარია(თავი 5)

ტირილით ოთახში ავვარდი და გოგონებიც გამომყვნენ უკან.გიორგის კარგი დღე არ დაადგებოდა. -რა ჯანდაბაა რა .რატომ უთხარი მარი.ხომ გეუბნებოდი იჩხუბებენთქო(მოვთქვამდი გარეთ ყვირილის გამგონე და თავზე ბალიშს ვიფარებდი) დ გამიხარდება.

ნინა გიორგაძე

-ნინა, ასეთი დაძაბული რატომ ხარ ? ცოტა,მოეშვი ! - თქვენ მანდ რამდენს ჭორაობთ, ლამისაა მუსიკის ხმა დაფაროთ თქვენი ჭორაობით. ბრძანებებს გასცემდა ბალეტის უნიჭიერესი და განუმეორებელი ქალღმერთი,რომელიც მასწავლებლად მუშაობს მრავალია წელია. -თინა მას,

მეცხვარე ძაღლის ფიქრები

წვიმს, თოვლნარევად წვიმს... ახლადმოთიბულ თივას უდგას უკვდავი სუნი... ჩრდილოეთიდან მომავალი ქარი აქ მოდის ფოთლებს დაბლა ყრის, ხეებს კი მათით უდგიათ სული... იქ, მაღლა მთებში, ნელა მიდის დიდი ცხვრის ფარა

ლილი ! 4

-რატომ ლილი?-მხოლოდ ეს კითხა, ამ ადამიანტან სტანდარტული ძმის ლაპარაკი ზედმეტი დროს ხარჯვა იყო. -ლილისნაირი ვინმე გინახავს ?-გაეღიმა გეგეს. -არა ..-ტავი გააქნია ზუკამ. -გემრიელად მიირთვი- სასმელზე ანიშნა და რესტორანი დატოვა.

ვაჩე ვიბლიანი სრულად

მთელი წელი ველოდი ზაფხულს, ერთი სული მქონდა როდის მოვიდოდა. აი ისიც მოვიდა და ისე დაცხა, ისე, რომ ახლა ერთი სული მაქვს როდის დადგება სანატრელი შემოდგომა. დიახ, სანატრელი იმიტომ, რომ შემოდგომაზე ვარ დაბადებული და რაც არ უნდა იყოს

დასაწყისი (თავი 5)

დილით ადრე გავიღვიძე სარბენად გავედი ქვევით რომ ჩავედი ალექსანდრე იჯდა უკან გამომეკიდა ტემპს ვუმატე მაგრამ მაინც დამეწია -როგორ ხარ? -არაჩვეულებრივად. -მეც კარგად(სულელივით მიღიმოდა) -მიბრაზდები? -რაზე? -გუშინდელზე

ჩვენ ლურჯ ცაში ვარსკვლავებთან მივდივართ(7 დასასრული)

დენი იღიმის! მის თვალებში ისევ სავსე მთვარეა, მის გარშემო კი კაშკაშა ვარსკვლავები. - დეიზი - დენის უფრო ეღიმება და ჩემთან მოდის - დენი, მიყვარხარ! - ისევ ვუმეოებ. ის ნელა იხრება ჩემკენ და ისევ მკოცნის. ისევ ისეთი ატმის გემოაქვს მის ტუჩებს. ისევ

ჩხუბით დაწყებული სიყვარული 4

-მისიმე არ მინდა,რომ გული გეტკინოს მაგრამ,ელეე, დაივიწყე ანდრო!_კი მაგრამ რატოომ? შეყვარებული ხო არ ყავს?_არ ყავს მაგრამ...._რა მაგრამ თქვი! _სხვა მოსწონს მაგას, უყვარს უფროსწორედ.._ვიინ? არ უყვარს არავინ ან მე უყვარვარ

პატარა გამომძიებელი

ეს ისტორია არ იწყება ისე როგორც სხვები, არანაერი "ადექი ჩქარა სკოლაში გაგვიანდება" ან "მამა გელოდება დაუჩქარე"-ო, რატომ? იმიტომ რომ მშობლები არ მყავს.მე ანასტასია მქვია ანასტასია კალანდაძე 15 წლის ვიყავი მშობლები რომ გარდამეცვალა, ისინი მანამ

1 Million (სრულად)

არც კი გაიფიქრო, ცხოვრება ფუჭად გამივლიაო: კაცმა არ იცის, ვისთვის რა იყავ, რომელი კარები გაგიღია, ვისთვის რა შვება მიგიცია, რა უნებლიე სიკეთე დაგითესავს… ცხოვრების ძირფესვიანად შეცვლა ხომ ერთ სიტყვასა თუ ღიმილსაც კი შეუძლია: სიკეთე უკვალოდ არ