წყვდიადის შეთქმულება -4-

''-მაპატიე, რომ არ გითხარი, კონსტანტინე. სხვა გზა არ მქონდა.-ჩურჩულებს და მაგიდის გადასაფარებელს ხელში ჭმუჭნის. -გაპატიებ, ოღონდ ჯერ ყველაფერი უნდა მომიყვე.-ისე გულგრილად ვპასუხობ, რომ მე თვითონვე მიკვირს. -ეფი მკვდარია, კონსტანტინე. უნდა იცოდე

გოცირიძე.1

საიდან იწყება ჩვენი ცხოვრება ან სად მთავრდება ის? სად ვხვდებით ერთმანეთს? სად ვკარგავთ? სად გვიხარია? სად გვწყინს? სად ეკარგება ან ეძლევა ცხოვრებას აზრი? სად ვყლაპავთ სევდისგან დასიებულები ცრემლებს, ან სად ვტირით სიხარულისგან? სად გავურბივართ ყველას

სტოქჰოლმის სინდრომი(ნაწილი4)

ის ღამე ნინას არ ეძინა, როგორ არ ეცადა მაგრამ თვალის მოტყუების ყოველი მცდელობა კრახით დამთავრდა, ერთდროულად დადებითი და უარყოფითი ემოციებით დატვირთული ხან რაზე ფიქრობდა ხან რაზე, ახსენდებოდა ირაკლის თბილი სიტყვები,

სიჯიუტე ბედნიერებას დაგაკარგვინებს 6

-ბავშვებო,რას იტყვით კაფეში რომ წავიდეთ?-წამოიძახა ანდრეამ -რა დამთხვევაა ჩვენც მაგას ვაპირებდით,-ყურებამდე უღიმოდა სანდრა თორნიკეს -მაშინ გადავნაწილდეთ,ბავშვებო,სანდრას მე წავიყვნა რა თქმა უნდა.მეც გაბისა და კატოსთან ერთად ანდრეას მანქანისკენ

ჩემი-ანი (9)

-ღვედი გაიკეთე! -შეიშალე ხო შენ?-იყვირა მაშომ და კარებს დაეჯაჯგურა. -ნუ, წვალობ მაინც ვერ გააღებ.-მშვდიდად უთხრა გიორგიმ,-კარგი, თუ არ გინდა შენ გამო ჯარიმებს გადავიხდი არაა პრობლემა.

ბედის ბორბალი (თავი 5)

ძალიან ლამაზი საღამოა,საინტერესო და სასიამოვნო საუბარები....დაჩი ძალიან შეცვლილია,რაც ძალიან მიკვირს,მართლაც,რომ ძალიან... -გახსოვს ის დღე,პირველად რომ შეგხვდი?-მეკითხება და თვალები უციმციმებს. -ჰო..შენ?-ვეკითხები ჩვეულად.

არ შემიყვარდები!*დასასრული*

სანდრომ ვერ გაიაზრა რა მოხდა მარიტას რატომ ჰქონდა ასეთი რეაქცია..წინა ჯერი გაახსენდა კიდევ სადმე არ გაქცეულიყო.. -მარიტა გთხოვ! -არმომეკარო თქო გესმის?მარიტამ მუცელზე დაიწყო ხელები და კიბეებს აუყვა და დაიბღავლა რასაც ქვია..ნიაა უკან მომყევი

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (17)

უკან დამედევნა თუმცა ბავშვს მარტო ვერ დატოვებდა ამიტომაც გაჩერდა.გამოავლინა ვაჟბატონმა თავისი რეალური სახე! ტელეფონზე მირეკავდა რა თქმა უნდა არ ვუპასუხე.რამდენიმე შეყტობინებაც მომწერა არც ამაზე გავეცი პასუხი. ბულვარში ვიჯექი ხის სკამზე ნერვებ

სამუდამო არაფერია (თავი 1)

ყველა ადამიანს აქვს რაღაც ცუდი მოგონება რომლის ამოშლაც უნდა, აი თუნდაც როგორც კომპიუტერში “Delete” დააწვები და მორჩა, ყველაფერი გაქრება,თუმცა ამის ბედნიერებაც კი არ გაქვთ. შეიძლება რაღაც მომენტებში დაგავიწყდეთ, არც კი გაგახსენდეთ თუმცა დრო და დრო

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (2)

-ადექი მივდივართ.- არ გავნძრეულვარ თვალები დახუჭული მქონდა და არც არაფრის თქმას არ ვაპირებდი სანამ იგივე სამჯერ არ გაიმეორა მანამ სანამ ჩემს კარადაში ტანსაცმელს ეძებდა. -ადექი სალომე- მოთმინების ფიალა აევსო, დამიყვირა, მხარზე ხელი ოდნავ მომიჭირა და